Gegroet

ik groet je
maar je hoort me niet
ik zwaai
maar je ziet me niet
vastgeketend zit ik
nu mijn benen
niet meer willen
ingepamperd
in dat wat eens
mijn luie stoel was
zijn de veren duidelijk voelbaar
al lijkt de stof als nieuw
het vertellen aan
dat ‘ie versleten is
kan ik niet meer
en aan wie
kinderen zijn opgegaan
in de rook van alzheimer
heb ik ooit kinderen gehad
ik wil schaatsen kijken
‘Zuster’

Zie ook: https://vandervegtmarjon.blogspot.com

Schrijver: LadyLove, 5 januari 2021

vandervegtmarjongmail.com

Biografie van deze schrijver

ziekte alzheimer eenzaamheid alleen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105