3263 resultaten.
Verdriet van binnen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 271 Als die dingen niet kunnen, maakt me dat verdrietig en soms bang.
Wensen die zich niet vervullen, zo veel vragen die ik niet kan onthullen.
Mensen kunnen niet begrijpen wat ik nou voel,
wat er in mij omgaat en wat ik nu eigenlijk bedoel.
Ik heb zoveel maar ook weer niet.
Ik lijk zo gelukkig, niemand die het ziet.…
De Hulst
poëzie
3.0 met 2 stemmen 612 Hij zegt niet veel, docht heeft een kwade mond,
En die tot oppositie zich verkloeken
Krijgen een grauw, en worden klein en bang.…
meisjes
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 224 De jongens zijn bang dat zij naar beneden vallen en zij zich pijn te doen.Daarom nemen zie gewoon de verotte appels.
Die niet lekker zijn maar makkelijk te krijgen
Dus de appels die boven hangen denken dat er mis met ze is.
Maar ze zijn eigenlijk fantastisch!…
Het vrolijke toverkind
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 620 Een kinderhandje strekt zich uit
over de bruinrode aarde
Het streelt de bloemen
en het gras
Stil en verlegen
vertrouwt het kleine meisje
mij haar geheim toe
als ik de wereld met moeite
tegemoet treed
de goden vrezend
uit angst voor het grote niets
Zij spreekt met guitige oogopslag
de tover uit
over sterren die -niet bang
Voor…
Dierlijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 afgestraft
Onnodig maar zo sterk
Het wilde water
Gaat waar het kan
Niet te temmen
Onbesuisd
Zonder ieder woord
Ingehouden woestenijen
Duistere kant
Hoe ontmoet ik jou
Mijn duistere kant
Zonder oordelen
Met open geest
Angst is groot
Leer mezelf kennen
Ieder deel
Laat mij zijn
Als mens
Met dierlijke drift
Omarm me
Wees niet bang…
Wat de stilte geeft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 340 Want de dagen van beloften en
dromen die niet uitdoven zouden geen afscheid
nemen en de stilte een stem geven
die bang maakt
en jou
alleen zou antwoorden wat je nog mocht verliezen
totdat je schaduw het ook zou opgeven.…
De stenen muur
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 231 De stenen muur maakt mij bang en zenuwachtig.
De stenen muur: ik klein en hij reusachtig.
De stenen muur zegt: jij bent minderwaardig.
De stenen muur, zo genadeloos onaardig.
Ik zeg:
Stenen muur, ik laat je wel verdwijnen.
Stenen muur, ik ga gewoon verder leven.
Stenen muur, ik ga niet meer terugkijken.…
De kinderliefde
poëzie
3.0 met 23 stemmen 10.992 'k Ontzie hem, zonder bang te vrezen.
En ga ik hupplend aan zijn zij,
Ook dan vermaakt en leert hij mij;
Er kan geen beter vader wezen!…
Mooie Aarde.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 378 Aandachtig luisteren naar diep verdriet, het is van belang
Een schouderklopje, een knuffel en die ander wordt minder bang.
Elk mens is uniek en ik laat ieder in zijn waarde
Dan wordt ze mooier, onze aarde.…
De sneeuw dekt alle woorden toe
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 326 De sneeuw kent eenvoud en vertrouwen
want durft te vallen zonder vrees
terwijl de bange mensen aarzelen
om nu hun weg te gaan in wit
dat enkel schittert en kristallen
sterren schept waar wij niet kijken.…
Het spook
gedicht
4.0 met 7 stemmen 7.540 Er was een spook dat spoken wou, maar bang was in het donker.
En als er 's nachts gedoold moest worden door het huis, dan klonk er
de hele tijd een stemmetje, 't kwam uit de hoek vandaan,
dat angstig vroeg: 'O, mag er alstublieft een lichtje aan?'
De mensen die daar sliepen werden wakker van 't geluid.…
Gebroken graven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 338 Geboren doet worden -
Word ik op het kerkhof
Van gebroken graven
Begroet door een oude
Man met een schitterende
Zilveren baard die mij
Het verhaal van zijn dood
Vertelt - en terwijl de
Eerste zilvermeeuw boven
Ons moedig de nieuwe dag
Toeroept hoor ik van mijn
Metgezel dat ik bij het
Begin van mijn reis naar
De eeuwigheid niet bang…
Gif
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 154 Mensen verdwijnen in haar mond,
bang om hun schaduw te verliezen.
- de oude vrouw zucht -
Nu is een flits door het heden,
een geldversnipperde levensmoeheid
die zwart niet meer onderscheid van wit.
- haar wandelstok tikt langzaam -
De straat maakt geluiden
die niemand verstaat.…
Opgave
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 391 bewegen
wat moet zij doen
wie kan haar begrijpen
waar is die tijd van toen
Je zal het maar hebben, trage en stijve spieren
spieren moeten goed bewegen
medicijnen om te compenseren
alles zit hierdoor tegen
Het kost haar heel veel energie
iets bij haar vastzetten wekenlang
niemand snapt hoe zij zich voelt
het maakt haar zo kwaad en bang…
De hand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 852 Zo ben ik bang.…
De sneeuw dekt alle woorden toe
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 155 De sneeuw kent eenvoud en vertrouwen
want durft te vallen zonder vrees
terwijl de bange mensen aarzelen
om nu hun weg te gaan in wit
dat enkel schittert en kristallen
sterren schept waar wij niet kijken.…
Poëzie
gedicht
4.0 met 7 stemmen 3.849 Nu is het dus dat ik niet meer weet
hoe bang zijn was. Ik zal niet langer vijand
zijn van zoveel vormen goedheid. Maar vergeet
niet wat je was: ogen, haar, een hand
om mee te schrijven. En wat moet ik zeggen,
de stadsweg waarover je naar huis toe gaat,
mijn huis zelfs is zo liefdevol voor mij.…
De blauwe bovenkant
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 147 de maan is uit
de sterren buitelen
en vallen strepen
je wenst
graveert verlangen
in een koele nacht
je gaat toch niet verdwalen
in het donker als het
licht wordt in je hoofd
je hebt gekozen maar
maakt je passen veel te groot
omdat je bang bent voor de schaduw
ik zie je lopen op de rand
de blauwe bovenkant
van eindeloze diepte…
Als je
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 145 Als je niks fout doet zal je nooit leren
Als je geen ellende hebt zal je het goede niet waarderen
Als relaties niet kapot gaan zal je de juiste nooit vinden
Als je nooit ongelukkig bent zal je nooit echt gelukkig zijn in het leven
Als je nooit de deur uit gaat zal je nooit echt leven
Als jij je afsluit en bang bent voor het leven dan zal je nooit…
De blauwe bovenkant
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 245 de maan is uit
sterren buitelen
en vallen strepen
je wens
graveert verlangen
in een koele nacht
je gaat toch niet verdwalen
in het donker als het
licht wordt in je hoofd
je hebt gekozen
maakt je passen veel te groot
omdat je bang bent voor de schaduw
zie je balanceren op de rand
de blauwe bovenkant
van eindeloze diepte
ik heb…
Leven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 43 beter dan het luisteren
naar bizarre
verhalen
is het kijken in ogen die van wijsheid
en liefde stralen
de zon op zien gaan
in donkere tijden
van het leven
de dagen om bang van te zijn
we willen niet op geven
in ziekte verdriet en pijn
maar moedig onze levensweg gaan
de blauwe geopende deur van leven
en liefde waar we naar binnen…
Blijf bij ons Heer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 Blijf bij ons heer in bange tijden
Wanneer wij moe en verdrietig zijn
Als wij veel zorgen hebben en pijn
Wilt U ons vast houden en leiden.
Wil altijd bij ons blijven Heer
Dan zijn wij veilig en geborgen
Als U voor ons blijft zorgen
En wij mogen leven tot Uw eer.…
clair-obscur (1)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 een papier samen met de
stilte tussen de woorden
en een paar penselen is
alles wat ik nodig heb
in het klaarduister
wil ik jou schilderen
de donkere schaduwen
verdrijven we naar de achtergrond
bang ben je om te verdrinken
je houdt van roze van springen op
de trampoline en van jarig zijn
en natuurlijk niet van ruzies
in het helderdonker…
Langzaam
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 248 Om te ruiken, om te lachen, om bang te zijn.
En langzaam is de hele dag geopend.
Ik ga vandaag naar langzaam lopen:
drie stappen vooruit – één stap terug.
En als ik er ben ga ik langzaam beminnen.
Wie ga je beminnen?
Dat zeg ik toch, langzaam.
Daar houdt ze van.…
Als liefde het heelal zou heten
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 441 naast mij nog een stuk of zeven
die om jou heen blijven dwalen
ze hopen allen dat hun leven
belicht wordt door jouw stralen
groot en stralend maar alleen
het stralend middelpunt ben jij
wij draaien allen om jou heen
maar komen nimmer dichterbij
ook al willen de planeten
dichterbij de zon belanden
ze durven niet de zon te daten
omdat ze bang…
wat ook ik doe - vecht voor mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 238 wat ook ik fout doe
zeg het mij
maar sla mij niet
wat ook ik verkeerd doe
toon het mij
maar straf mij niet
wat ook ik gebrekkig doe
leer het mij
maar pest mij niet
wat ook ik doe
verlies mij niet
opdat ik mij koud voel
verlaten en alleen
wat ook ik doe
wees niet zo hard
dat ik mij angstig voel
bang en verlaten
wat ook ik…
mijn pakhuis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 De slaap is een schurftige bedelaar
steeds minder vaak vindt hij de weg
naar mijn deur bang als hij is
van mijn grijnzende honden, zie ze snokken
aan hun roestige ketting
Ik nam een kijkje in mijn pakhuis
van klein ongenoegen en groot verdriet
haalde wat rag weg en zag
wat kasten op een kier, de jaren '90
maakten goede sier....…
De angstige tijd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 155 Geen week, tot nu toe,
zonder handen wassen, desinfectie
geen vel meer op je handen
we zijn bang
Elke dag weer talloze doden
gepakt door een onzichtbare vijand
niet tegen te vechten
doodsbang
Talloze berichten, we doen het goed
hoor ik in m’n oor,
terwijl ik de krant zie en
over de doden hoor.
Houdt moed, wanhoop maakt ook ziek!…
Getekend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 Er vlogen kogels door de tuin
de krekels en vogels zwegen
Wij waren niet bang en keken
het verleden draag je altijd mee
Als je als Indo geboren bent
oorlogsacties hebt overleefd
dan raak je er aan gewend
dat je als Indo geboren bent
Nederlands-Indië warm moederland
wat was het koud in Nederland
het weer en de koele mensen
bijna dood en…
zo herfst de winter
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 355 de zon schijnt fel
door vlagen wind
met kilte
wolken worden
afgevlakt in grijs
jagen over land dat
bang wordt voor de stilte
nog grazen
koeien in de wei
en dartelen er
schapen maar
het malse gras
is al wat moeilijker
bijeen te schrapen
in oppers hooi
ruikt nog de zomer
maar vogels
in een vroege rui
gaan al voortijdig…