Alle inzendingen over baren

jou deel een roos voor het geluk bij ongeluk en pech een roos voor het bed dat op de grond blijft staan een roos voor het uitzicht dat ik samen met jou heb een roos voor de tijd die wegglijdt langs een lineaal -------------------------------------------------------------------- I SEND YOU FLOWERS a rose for the sun that shines through bare…

Drie in de pan vlam in de pan een kookboek in de hand geen fantasie doch bellettrie met hoed door 't ganse land Hieraan heb ik houweel met pik uit voorzorg toegevoegd wij trekken daarmee voorwaarts noordwaarts naar de ijszee toe Met man en muis vergingen ooit piet joris en corneel ook mannus goris, classicus, werd het te bar…

Als een vlag om m'n hoofd staan m'n haren in de wind, als de woelige baren langs het strand en de mensen maar staren o ik wou dat ze er niet meer waren 't Is moeilijk bescheiden te blijven voor mij, want die aap dat ben ik, 'k heb nog tientallen verzen te schrijven aan Van Buren, die maakt zich zo dik Wil jij dan mijn haar fatsoeneren…

het niet gedacht, anders waren ze niet gegaan en hadden haar niet hierheen gebracht, en alle zijn ze blijven staan, de wind en de bomenblaan en het wolkevolk en de zwarte golven in de kolk, en de vaders en de voorouders stonden omhoog, in stille wolken met hun schouders, tot de voeten in zwarte toog, en de kinderen die ze had willen baren…

The birds put up the bars to nests, The cattle fled to barns; There came one drop of giant rain, And then, as if the hands That held the dams had parted hold, The waters wrecked the sky But overlooked my father's house, Just quartering a tree.…

En doe geen wissling meer van maan Een stormend springgetij ontstaan, Dat wind en baren help aan 't hollen! Wat draagt men, hellende over 't graf, Hier, hooggetopte duinen af, Daar, bergen op in vlakke heiden, Op dat het alomvattend oog Langs 't eindloos zeeruim weiden moog, En de avondzon te bed geleiden?…

Gij waart geboort waar ik me-zelf uit baar; gij waart de diepe schoot van 't rijzend weten; gij waart het beuren van mijn hoofd-gebaar. Van u gelijk de zee van u gescheiden, ben 'k ebbe-en-vloed die door uw adem streeft, maar 'k weet hoe 't geurend glanzen der getijden over 't gelaat van tij, van wijke leeft.…

Zeer zelden opgeslokt door baars. Zo is de zevende verdieping Vrij van verzakking en van zwieping, Als men maar één verdieping heeft; Zo zal een eerlijk man zijn kiezen Nooit op zijn derde jaar verliezen. Als hij maar dertien weken leeft.…

Het leed, de vreugd van d'een doorcirklen d'ander, Bloed, hier gestort, kleurt ginds de spiegling rood, De baar rolt voort, schoon gij met zwaard en stander Hem aan uw grens stilstand geboodt. Waar strijdt gij voor? Alleen opdat de volken Zich te eerder enen in hun nieuw verband. Geen haat duurt voort.…

Laatst ben ik me toch geschrokken Ik had een nachtmerrie zo bar De hele wereld was erbij betrokken Afgunst, haat, verdriet, complete naties volledig in de war In ons eigen kikkerlandje, ’t is ongelogen Mensen om geloof of huidskleur uitgejouwd Het dagelijks leven kostte een vermogen Rijkdom, bezit, kapitalisme nota bene als ideaal beschouwd…

Ook ik beken het garen: Wat onze tijden baren Is ver van amusant, 't Is vreeslijk en 't is ijselijk, 't Is schriklijk en afgrijselijk.... En ik heb ook het land! Maar 't ergst van alle plagen, Zijn toch in onze dagen Die kennissen van Job!…

Hun arme ogen zien zwart uitgebrande als vensters waar het vuur aan heelt geknaagd: neem met zachte eerbied hun hete handen en zeg hun, dat een morgen daagt, zeg hun dat de kindren die zij gaan baren de vrede brengen, dat hij zeker daalt omdat de moeders dapper waren omdat hun hart niet heeft gefaald.…

Al was leven een kluwen garen En werd dit een bijzondere droom om bestaan uit te baren. Ik bewaar de beelden de bomen de ruimte en de salon. Bewaar elk beeld en de beeltenissen aan het plafond. Ik wees me zelf op de getekende lijnen Zonder te dolen ook de binnen en buitenste pleinen.…

van miljoenen voel ik me ongewild Herinneringen zijn uitgesmeerd, verteerd De dag is kil en onthecht en mijn schaduw zet zich vast Aan lege magen en flarden van dagen Waar bloed verschijnt op wrang bijtende lippen Op klippen van trots Met stug gebogen rug gebroken gelopen op rots Met verwijtende woorden gesproken Een gebroken wenen op de baren…

Gij verwint elks hart, in spijt der reden, 't Zij ge zulks door macht of list bestrijdt; En verdedigt alle uitsporigheden, Daar gij zelf 't uitsporigste wezen zijt Straks, na de eerste dracht der vijgenblâren, Wisselde, op uw wenk, der mensen tooi, Keer op keer, als ongestuime baren, En in stoffe en vorm, in snede en plooi.…

Zeilen over de baren, onder een aangepast program dat eerlijk recht doet aan de dreigende gevaren.…

Nederland-Argentinië Een man in het oranje lispelt naast me aan de bar: 'Die Argentijnen binden we aan onze z..z..zegekar' Ik vind die uitspraak op dit tijdstip reuze erudiet Van iemand in een leeuwenpak verwacht je zoiets niet 'We hebben ook een r..r..rekening nog bij hen openstaan Die bal van Rensenbrink moet nou maar IN het n..n..netje…

Daar stond het vriendlijk huisje In rode schemertint, En blikte naar de baren, Als wachtte 't op het kind. De stormen zijn vergeten: De thuiskomst is zo zoet! Hoe schittert 't kleine venster In d'avondzonnengloed!…

Perfecte plek aan de bar. Rechte rug 1 rode wijn en 1 sigaret. Blik van oudere man. Telefoon. MAN kan de weg niet vinden, maar het duurt niet lang. Dan is hij binnen. Hij ziet haar sneller dan dat zij hem ziet. Maar het zijn slechts enkele seconden voorsprong. Begroeting, verward/ valt uit haar rol. Voelt haar haar.…

Ze raakt zo in de war en mompelt voor zich uit: "Dit is toch al te bar... Je eigen kinderen willen je niet kennen..." Een broeder komt haar tegen en zegt: "we gaan zo eten hoor"! Ik wil geen eten zegt ze, dat heb ik pas gedaan dat moeten jullie weten Laat mij nu maar begaan...…

Ook ik beken het garen: Wat onze tijden baren Is ver van amuzant, ’t Is vreeslijk en ’t is ijselijk, ’t Is schriklijk en afgrijselijk.... En ik heb ook het land! Maar ’t ergst van alle plagen, Zijn toch in onze dagen Die kennissen van Job!…

De traan des zeemans, die gevaren, Noch 't naderende doodsuur vreest, Is 't afscheidsteken van de geest Aan vrouw en kind, wanneer de baren Van d' opgeruide Oceaan Het dobbrend schip verzwelgen gaan! Waar Roemzucht, wederzijds ontstoken, D' onmenselijke kampstrijd mengt, Ook daar wordt vaak een traan geplengd!…

(clandestien, voor de gein, zonder poen) 't Is een zaak, zo je weet, van gewicht Als een vlag om m'n hoofd staan m'n haren In de wind, als de woelige baren Langs het strand en de mensen maar staren...…

Dit kon z'n ouders geenszins zorgen baren. Z'n broer en zuster waren beiden wezen. Hij mocht niet op z'n kamer van z'n ploert. Door huurschuld, die de pan uit was gerezen, werd hem na rijp beraad de deur gewezen. Hij stond op straat en voelde zich beroerd. Een flinke klap in zijn gezicht was dat.…

Het schenkt ons thans een pad van lijdend voortbestaan, van duizend nachten wakend aan uw blanke baar. Het noodlottige uiteinde heeft afgedaan aan alle plaatsen op de ganse aarde, waar wij teder onze monden lieten kruisen daar het ons zo onverwachts deed achteroverslaan . III Beween mij niet om al mijn droeve zielensmart.…

Grote monsters van krokodillehuid die levend baren. En je bent er echt op het einde van de wereld. Niet ver van Nieuw Zeeland zijn bodemloze ravijnen. Wie daar invalt zal eeuwig in de diepte vallen en nooit meer een bodem aantreffen.…

Steeds zal de holle leuze misdaad baren zodra zij vruchtbaar wordt bij ’t veil publiek! Ik kies de zijde van de martelaren. Daarom, mijnheer, noem ik mij katholiek! In Brabant weet men van de geus te spreken. Daar heb ik ’t vaderlands gevoel geleerd.…

onjuist, mismaakt, kreupel, gehandicapt, tandeloos, vreselijk, erg, pijnlijk, krampachtig, gesust, gebutst, ingedeukt, verdreven, geëxcommuniceerd, vertekend, beklagenswaardig, dakloos, bodemloos, ongegrond, ontaard, verstoten, gevloerd, treurig, zot, afgewend, diffuus, halfslachtig, dubbelhartig, aangeschoten, duf, dof, stoffig, gevoelsarm, suf, sof, bar…

Ze had de golven van haar vader net zo schuimend als zijn bier en had de aard van die verrader dus die bleef maar liever hier Waar de baren met haar praatten vol wervelend gebarentaal Maar ik ga u weer verlaten morgen weer een stuk verhaal. ----------------------------- Een stuk verhaal heel stuk gelopen omdat de zee geen armen heeft en…

Licht lichter en lichter Dicht dichter en dichter het luwen traag en trager nog een paar laatste seconden die eeuwigheid worden de hersenen de uitval elektronen die in de kern vallen de waarnemingshorizon eeuwig vallend het massief zwart gat de genade die pijnloze dood wordt raakt nog aan de neuronen het laatste contact met de verzuchtingen…