Liefde overwint lijden
Laatst ben ik me toch geschrokken
Ik had een nachtmerrie zo bar
De hele wereld was erbij betrokken
Afgunst, haat, verdriet,
complete naties volledig in de war
In ons eigen kikkerlandje, ’t is ongelogen
Mensen om geloof of huidskleur uitgejouwd
Het dagelijks leven kostte een vermogen
Rijkdom, bezit, kapitalisme
nota bene als ideaal beschouwd
Er werd niet verworven om te kunnen delen
Noch gestreefd naar samen groeien in de geest
‘k zag rijken, om de ‘heb’, van armen stelen
Díe kloof tussen rang en stand,
verbaasde me nog het allermeest
Met duizenden regeltjes en wetten
Miljarden aan belastinggeld verkwist
Niemand die het kon of durfde beletten
Regering, staatshoofd en ministers
re(a)geerden nog wel ’t allerminst
Een mens in nood mocht men pas helpen
Als aan talloze voorschriften werd voldaan
Stapels papierwerk om vergoten bloed te stelpen
Instellingen en stichtingen op ‘t punt,
aan bureaucratie ten onder te gaan
Ook de mensheid gedroeg zich ‘anders’
De gedachtegang ‘bizar’ en ‘vreemd’
Wat de een mocht werd veroordeeld bij de ander
Waarvoor de een werd afgestraft
werd voor de ander als terecht geclaimd
Zelfs moeder aarde moest het steeds ontgelden
Over consequenties werd niet nagedacht
Eigen huis en haard, was ‘t enige dat telde
Op onze prachtige planeet draaide alles
om ego, roem, bezit en macht
Ik denk dat je wel voor kunt stellen
Hoe blij ik was te ontwaken uit deze nare droom
Weer rond te lopen in een wereld zonder rellen
agressieve links of rechts extremen
of ander haatdragend geweldssyndroom
Onze aardbol biedt immers overdaad voor allen
Erom te vechten is arrogant en nutteloos
Om uitspraken behoren er geen doden te vallen
En zonder nieuwste mobieltje of iPad
bén je geen loser of gevalletje hopeloos
Van deze droom kan ik wel leren
Hoe het zeker niet behoort te zijn
Vroeg of laat zal ’t tij toch moeten keren
Ons wachten immers bergen licht en vrede
achter deze duistere zee van pijn
Inzender: Iruka, 5 december 2011
Geplaatst in de categorie: actualiteit