156 resultaten.
Droomzwanen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 Regen tiktakt
op het schuine zolderraam
waaronder de slaap
op ruime afstand blijft
tot uiteindelijk
een maanverlichte zomernacht
twee zwanen laat horen
die klapwiekend neerstrijken
in een verkoelend meer
waar ze elkaar
hernieuwd verliefd benaderen
hun soepele halzen
zich warm verstrengelen
tot ze hartstochtelijk
de volle witte…
Bijzondere verrichtingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 het moment is weer ter plaatse
verscholen tussen nu en even
moeilijk te benaderen, zoals
te doen gebruikelijk in een
zee van tijd, een glooiende weide
groener dan blauw, aanwezig
als strijklicht onder een hellingshoek
alles vloeibaar, nergens steen
altijd plaatselijk en ontdaan
van elke zwaartekracht
ja, ik krijg de wolken steeds…
Witte bloem
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 144 Wit, is voor mij de geur
van de rustige
en kleur van
de eeuwige
witte, sterk ruikende bloem
waarvan zo'n krachtige uitstraling
in serene vrede bij benadering
uitgaat tot telkens
mijn grote verwonderde verbazing
die de bijzonder warme, tedere liefde
in eigen hart en ogen
via ziel en bloed
kloppen laat, zodat
Aard en Hemel zonder…
Iets etherisch
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 42 er was
iets etherisch
in jouw
benadering
van de
werkelijkheid
die het
licht luchtige
de kans
gaf met haar
intrinsieke
schoonheid
naar buiten
te treden in
het ranke
samenspel van
beweging en
voorzichtigheid
waar ogen in
geconcentreerde
aandacht
subtiel
de vingers
aanstuurden
raakte hun
coördinatie
het talent
waarmee…
Iets etherisch
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 42 er was
iets etherisch
in jouw
benadering
van de
werkelijkheid
die het
licht luchtige
de kans
gaf met haar
intrinsieke
schoonheid
naar buiten
te treden in
het ranke
samenspel van
beweging en
voorzichtigheid
waar ogen in
geconcentreerde
aandacht
subtiel
de vingers
aanstuurden
raakte hun
coördinatie
het talent
waarmee…
Leven na het sterven
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.340 Ooit eens opgejaagd
door herfstlijke stormen
die de bleke naaktheid
van mijn wezen herkennen
even meedogenloos ontbloot
tot wanhoop geborgen tussen
sterven de zwarte bladeren
die stilte krioelend benaderen
met wormen de draden
een rottende humus
die langzaam verteert
hier wacht ik op de zon
wijl de broeierige hitte
in de grond rondom
mij…
de som van taal en teken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 199 het verlangen naar taal
om je verstaanbaar te maken
je gevoelens te uiten
in weergaloze woorden
we zitten hier toch al te
dikwijls om woorden verlegen
-bovendien heb ik de illusie-
'het schrijven van 't ultieme gedicht
al langgeleden opgegeven'
dus probeer ik het alleen
nog maar bij benadering
wanneer ik daar weleens
in de buurt…
De toekomst van vandaag
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 149 daag voorzichtigheid uit
zet stokslagen en steniging
op de tocht om te verliezen
de frisse wind
die af en toe waait is de
verzegeling waard van oude gebruiken
nog heeft rode lak
de zachtheid van de middeleeuwen
hebben wij misschien te lang gewacht
zij gaan als lichtend voorbeeld
langs het firmament
de goed opgeleide jonge vrouwen
benadering…
Mijn kleine kristal ( Voor: L. )
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 167 Dit kleine kristal beschermt en
ontfermt zich over het ferme tedere leven
in elk kind, bemind of onbemind:
voor mij voldoende om goedgezind
te benaderen en in elke capaciteit
te blijven waarderen...…
sterk zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 Door de belofte aan mezelf
kon ik toch duidelijk de kloof
benaderen zonder
uit te schuiven in mijn geschreven lijnen.
De tekst werd begrepen,
de woorden bleven staan.
Gelukkig ik had het beloofd!…
Heet de dood God
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 846 als ik mijn tred steeds meer
in tijd en ruimte vertraag
en mijn gang langs rododendrons
ten einde beperk tot een van hen
dan denk ik steeds minder meer
is mijn omgeving nog maar
een haast gedachteloze haag
benader ik nu een goddelijke sfeer?…
Samen
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.831 In uw hagelwit harnas gemetseld
Zijn wij samen door de tijd verwond
Die ons nimmer wilde dragen
En bittere lijnen kerfde rond de mond:
Of er een vrucht is van dat alles
Vraag ik mij niet langer af,
Maar ik probeer u te benaderen,
Nog even, voor het graf.…
- Gebaseerd op het vooruitgangsdenken -
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 218 het vooruitgangsdenken
wil ik morgen in goud denken
als het prijsuitreiking zou zijn
verwachtte ik dat het nog jaren
ontkomen aan een toekomst
zou vragen voordat de muur, die zou vallen
met minder economische voorspoed
op de harde betongrond zou knallen
morgen wil ik optimistisch denken
een fraai toekomstbeeld schetsen
rationeel benaderen…
afwijkend gedrag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 hoe ik bepaal in wederopstanding waar tijd
zich verontrust in een zorgzame houding,
dient het leven zich als ingeschaald
vermogen bij mij aan
ik weiger deze conceptuele benadering
die mijn hersenen vergroten op een banale
wijze, ofschoon een late lobotomie slechts
een eeuwenoud litteken als een stigma achterlaat
ga ik mijn weg als tollenaar…
Onder de oppervlakte
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 316 Er is meer diepte dan zij laat zien
en een fonkelende helderheid
niet alleen onder de oppervlakte
maar bij elke voorzichtige benadering
een vage schijn in rimpelloze breekbaarheid
In haar glanzend web
onthaalt zij ieder nieuwsgierig oog
een spiraal waarin
ik vaag herken
de lijn van schepping
Een tedere aanraking maakt mij bewust
van…
Faas Wilkes (13 oktober 1923-15 augustus 2006)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.077 woonde ik nog een poosje
bij hem in de buurt
wanneer ik hem zag lopen dacht ik
daar gaat Faas Wilkes de levende legende
die furore maakte in het zuiden
op 15 augustus 2006 is de balvirtuoos
van toen van ons heengegaan
hetgeen niet wil zeggen
dat ik hem spoedig zal vergeten
natuurlijk is onsterflijkheid betrekkelijk
maar een beetje bij benadering…
Ademloos
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.438 Ademloos, hulpeloos kijk ik bewegingloos
Naar de weg die scheef loopt
Denk na over de verkeerde richting die ik koos
Waardoor al mijn problemen, boosheid meer ophoopt
Ik heb geen adem meer om in te ademen
De moed niet meer hebben om al die vuile lucht te benaderen
Omdat ik te bang ben dat ze mijn overgebleven zelfvertrouwen neer willen halen…
uit een ander seizoen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 348 ik mijn lichaam
met zeep
ik schrob mijn huid
van wit naar roze
naar rood
tot haast bloedens toe
tot ik niets meer dan water hoor
ik draai me weg
van de nacht en van al dat sterven
waarmee ik leef
mijn ziel wil aaien, waaien, zwaaien,
schuimen naar zee
naar duinrozen
die ik kan neerschrijven
alsof ik er in woon, benaderbaar…
Vaccinatieprik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Met woorden kan ik niet benaderen
welke schoonheid jouw bloem mij bezorgde
hoe je met me bloesemde in de nacht
vreugde telkens als een pianotoets
in melodie van wandelen
in het op en neer gaan
tussen dunne wanden
het heeft ook geen zingeving
om mijn bewondering hier
te laten ademen met jouw bloesem
mijn donkere ziel is als de nacht…
zag schaduwen verschieten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 369 je kwam binnen
ik zag schaduwen verschieten
de kamer lichtte op
vrouwen leken ronder
nog zachter in benadering
de mannen stopten hun vergadering
je liet de gastvrouw blozen
lachte het gezelschap toe
je ogen glansden maar je stem klonk moe
we wisten dat je lichaam
niet meer wilde, merkten
dat je geest nog ongebroken was
zagen hoe…
Remmende voorsprong
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 149 ik heb klanken
geschreven
stukjes textiel
ermee in gewreven
het laten drogen
aan de lucht
die in kleur haar
dankbaarheid drukt
in de wollige
melodie van de
windregenbogen
kleurt het mystieke
spel van lichte tonen
waarbij het totaal
aan frequentie wit is en
decibellen stilte benaderen
waar in het aardse
extremen elkaar
naderen…
In transparantie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 ik wil de
kleine wondertjes
weer terug uit de
tijd van verbazing
het onbevangen oog
nog niet afgeschermd
door de ratio van een
cynische benadering
weg zijn de jaren dat
toeval de rode draad
was in het leven van velen
berusting voelde als helen
de mystieke kantjes
werden altijd keurig
gerand door het gebed
van dominees en prelaten…
De Staat
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 408 De Staat
In staat van verwarring;
Staat, een brede naam,
altijd en overal regels;
voortdurende controles,
van de wieg in het graf,
geen simpele benadering;
intens, zonder opsmuk:
we zijn verdwaald,
stuurloos, zonder samenhang
drijven wij rond, een en al
onzekerheid; we gaan allemaal
het pad dat naar het water leidt.…
De botte bijl
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 mag ik aanschuiven vriend
of warm jij je alleen
aan het laaiende vuur
heb de blokken geteld
tot de aks bleef steken
in de knoest van je leven
in voortdurend klieven
kwam de sleur met
stapelen en spaanders
zij heeft jouw
noeste arbeid gestopt met
onneembare weerbarstigheid
weg met de botte bijl
benader haar met liefde
zodat splijten…
uitzicht La Garde Adhémar
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 265 het onbeschrijflijke aan
het papier toevertrouwen
't is eigenlijk te zot voor woorden
want het gaat me niet lukken
het blijft hooguit bij een poging
als bij benadering 't uitzicht
beschrijven als een opsomming
van wat ik werkelijk zie en voel...…
zag schaduwen verschieten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 413 je kwam binnen
ik zag schaduwen verschieten
de kamer lichtte op
vrouwen leken ronder
nog zachter in benadering
mannen stopten hun vergadering
je liet de gastvrouw blozen
lachte het gezelschap toe
je ogen glansden, maar je stem klonk moe
we wisten dat je lichaam
niet meer wilde, merkten dat
je geest nog ongebroken was
we zagen hoe…
Wrijvingsloos
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 56 levenslang
verbond gesloten
zonder duwen
en stoten samen
naar de deal die
is afgesproken
in alle openheid
zo hebben ook
jouw ogen in
alle harmonie hun
eigen keuze voor
bepaalde kleuren
zij dragen in
weerkaatsen dezelfde
gloedvolle woorden
in alle emoties die
zij in contact laten zien
juist de
souplesse in
elkaar benaderen…
Nuance
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 Respectvolle
Benadering
Mensen in tranen, van geluk
Vele verward, van genot
Maak het verschil…
de toenadering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 348 verleggen van den horizont
steeds wijkend
dichterbij weer verderaf
moeders baren
schepen varen
bergen komen af en aan
soms staat men stille
rarekieks het fotootje
minne in een autootje
’s anderen daags
heel al in kanteling
na donkerte zonneschijn
volgt bemanteling
in nevels achter neuzen
koud traag
niet meer recht in lijn
de einder bij benadering…
aha
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 615 een dame welt een erudiet verhaal
in zinnen met de zwaarte van decreten
ze roemt zijn bundel voor de zogeheten
lichtcryptische benadering van taal
vervolgens wordt zijn schrijfkunst uitgemeten
door critici in termen: magistraal,
vernieuwend, vol mystiek en haast sacraal
hij krijgt het keurmerk ‘kroonprins der poëten’
de dichter hoort het…