21183 resultaten.
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 220 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
groot gemis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 213 verdriet is melancholie
het chronisch besef
van vergankelijkheid
hoe groot de faam
of roem mag zijn
het is de tijd
die krijgt je klein
wat rest is straks
het groot gemis
verpakt in pijn…
Huilen de grotten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Tijd is als de
stroom van een rivier
van begin tot het eind
voor altijd in volle vaart
in beweging
weer of geen weer
op weg van bron
naar de tijd van leven
die niet meer telt
terwijl besef verdwenen
is, vliegt de tijd maar door
Gegeven tijd
die wij slechts willen vullen
net als de grotten die
verweven met jouw schoonheid
in de nacht…
Tot ziens
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 734 Ik schrijf de woorden
die ik wil horen
die ik wil zeggen
die nooit tegen mij worden gezegd
Ik voel een groeiend gemis
voor iets waarvan ik voel
waarvan ik steeds zekerder weet
dat ik het niet heb gehad
Ik wil een zachtjes houden van
een geruststelling
een liefde net zo fysiek
als het romantiek was
Een liefde die overloopt
van zeggen…
Wederkerigheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 546 Vragend kijk je me aan
ben jij het echt
wat heeft je hier gebracht
deel je even je tijd
of presenteer je
jouw afwezigheid
verlegen blijf ik staan
alles wat je zegt
brengt mij verlegenheid
ik besef nu dat we
beide van elkaar
afhankelijk zijn
wat fijn dat je er bent
fluister je zacht
ik voel spijt en besef
dat ik in mijn leven
nooit…
Een afhankelijk bestaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 ook in deze vroegte drijft het sterven
op het karkas van water, stilte
is het moment dat deze morgen spreekt
en de dood voltallig is zoals het koren op het land
kleine rimpelingen in de grote zee, het besef
dat nooit altijd kan zijn en tijd de vrucht is
van een afgekalfd verleden, deze morgen leest
zich in eerbied gezeteld in de leegte van…
ik mis je
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.243 Je zei eens
"In moeilijke tijden leer je iemand kennen"
ik had nooit gedacht
dat je gelijk zou krijgen
En besef steeds meer daardoor
dat ik in jou mijn beste vriend verloor
Pa, ik mis je...elke dag…
Planeet van onschatbare waarde...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Met het lot en maakbaarheid
in een tijd die kortstondig
is van aard...
Weet men dat wat je hebt raak
je zo weer kwijt.
En is alles niets meer waard.
Dan groeit het besef dat je van het
leven er maar het beste van kan
maken.
Dit hier en nu op deze aarde,
een planeet van onschatbare waarde.…
klaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 543 kort maar krachtig
deze vakantie
een les
geen stress
god bless
dit leven
het is tijd
om aan de slag te gaan
denk aan momenten onder de maan
gelachen en gedronken
een toost op de bliksem en donder
de regen en de zon
het is tijd om te werken
overdenken
en besef dat de tijd ons toezingt
klink klank klaar
goed gezind
bemind…
Ik dood
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 309 Als ik de tijd dood,
de doodgewone tijd
raak ik besef van tijd
een beetje kwijt.
Als ik gewoon dood
dan dood ik doodgewoon
een vlieg of mug,
of soms dood ik gewoon
de tijd.
Maar dood ik de dood,
heel doodgewoon
dan is er niks meer over
dan heel gewoon,
de doodgemaakte
doodgewone tijd!…
Eeuwig Kind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 61 Besef dat we kinderen blijven
wanneer ons ego krimpt.
We ontstaan uit kosmische ruimte.
Vertraag daarom. Vertraag uw tijd.
Besef dat mensen kinderen blijven.
Kinderen die samen spelen mogen.
Kinderen tot in eeuwigheid.…
vuur
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 267 jaar na jaar
de vuursteen heeft
geen besef van tijd nodig
liggend wat oncomfortabel in
een rivier
steen te zijn
toevallige voorbijgangers schaatsend
met ijzers
is het ijs het enige
wat de steen
nog scheidende houd
om een vonk te creëren…
Weg Met Mij!
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 148 De laatste tijd besef ik meer en meer:
Het is een schande dat ik existeer!…
twee zusjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 zoals twee zusjes
de één wat ouder
dan de ander
elkaar vertrouwen en
nog zonder zorgen
kunnen genieten behoudens
al te veel besef...
zo zal het nooit
meer zijn helaas
langzaam dreef
de tijd een wig
tussen onafscheidelijk
en houdbaarheid…
Tijd Inhalen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 129 ik meen
verloren tijd
in te kunnen halen
zoals een visser
vis met z’n net
herstelde net
helaas heb
ik me vergist
en zal weer falen
tijd wordt nooit verloren
haalt mij met gemak in
zoals altijd al ging
ik besef dat ze
mij weer is ontglipt als
gladde slijmerige alen
en met mijn net
zal ik geen tijd vangen
zo geldt de wet…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Ik word ouder
gedicht
3.0 met 49 stemmen 18.913 Maar wanneer ik op een canapé lig,
die ik zelf niet bezit en
een sigaret neem uit een dure, ivoren doos, die niet bij mij
past,
besef ik, dat ik al veel tijd verknoeid heb
en dat het in de toekomst net zo gaat
al kan ik dat niet zien.
-----------------------------------------------------------------
Uit: Arcadia, 1968.…
Luister
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 667 Tijd voor besef
is nu gekomen
en luister
luister naar de regen.…
Spiegel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 897 Als ik in de spiegel staar,
en kijk naar wie ik ben
dan denk ik: 'och, je bent het maar'
en besef dat 'k mezelf niet ken.
Als jij in de spiegel staart
en denkt: 'wat heb 'k geluk'
dat de tijd maar langzaam vaart
jouw zelfbeeld kan niet stuk.…
de hemeldroom
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.099 is een beetje scharrelen
alles is er lucht en ledig
alles is er stil en vredig
het is moeilijk er te komen
besef is er geen
bij besef is het
terug van heen…
Besef van uw spiegelbeeld
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 175 Geketend door emoties vertrekt u in een waas
en omarm ik behaaglijk uw karakteristiek
om de verloren tijd die is verstreken te ontzien.…
Vreemde ruimte
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 614 vliegend in de ruimte,
geen besef van tijd.
Liggend in de verte,
iedereen afgezaagd.
Liever staande,
elven en feeën.
Leven of stilte,
Luid of dood.…
Hoge prijs van bewustzijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 302 Door de illusie
van eeuwig leven, bleef de
mens levenslang kind
Tot hij zich boven
het dier verhief, en tijd en
bewustzijn uitvond
Het besef van een
kort leven, is de prijs voor
een bewust bestaan
De illusie wordt
nog altijd, van baby naar
puber doorlopen…
Een tergend witte maan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 Soms wordt de maan tergend wit
zijn de kraters bloemen in het zand
verdord zoals de dood van deemoed spreekt
ebt het water weg en blijft
het land mijn heldendom
nu schuift er een schaduw
over de zwarte akkers en het besef
dat mijn tijd zoals de nacht voorbij glijdt
en onrust me verblijdt met gulzigheden
van deze nieuwe tijd
het sterven…
Besef je wel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 263 Dat je de kamers in mijn hart
onbewoond achterlaat
met levende afscheidsbloemen
dat ik niet zal zwijgen
voordat jouw stem weer klinkt
in lentezon en vrouwe behagen
dat ik zal schrijven
zolang mijn geest onvermoeid
jouw gemis nog kan verdragen.…
waterscheiding
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.012 afgesplitst land
hemel komt los
van de aarde
oorsprong
op afstand
aloud besef
verzonken
in
vergetelheid…
Het Wad spreekt in stormen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 242 het Wad graast eeuwig
in het zoute gras nu de storm spreekt
en het water steeds maar hoger stapelt
tegen het groen van de hoge dam
‘k voel me nietig nu de dood
twijfelt aan mijn voeten
er is geen ginder en geen hier
slechts wat bijvallen uit een oud geweten
de wind als een muziekdoos
speelt het spel met ruwe woorden
het pijnigt…