Alle inzendingen over bewust zijn

Aldus, van 't zinken wél bewust in 't drab van onze' onzaal'ge lust, met jammrig-nutloze armen, gaan we door 't misten onzer jeugd, - barmhartig om ons koele vreugd en lieflijk-wrang erbarmen.…

Ik zat vaak bewust achter in de klas met het oog op mooie meisjes, die ik vooral in hun zomerkleren bewonderde, mijn hart en denken waren van glas en in de hete zon hoorde ik wijsjes, die mij lieten dwalen naar de pastorie, waar mijn konijnen mij verblijdden.…

(WAR child II) Eindelijk dan toch zal slechts ten koste van in een krimpende pijn van radeloosheid zeker ook dan toch voor eeuwig, dus altijd de laatste Mephisto de enige zijn Zich bewust van het feit dat chaos zijn winst is die tekenend zal zijn Vermoorde onschuld tekent gezichten die echt beter weten maar 'money', geld, …

zinnen tellen van één tot tien Je hebt het voor elkaar lief ventje Je mag en kan naar school, wat is jouw wereld groot geworden je groeit als kool Lieve jongen, jij hebt een deel van mij dat zal je nog niet weten daar is niets mis mee en dat gaan we niet vergeten Ga nog maar lekker huppelend door het leven nog niet van de gevaren bewust…

Liefde is bewust van liefde zijn. Liefde is grenzeloze openheid. Liefde is van vandaag de dag. Elke dag opnieuw. Liefde leeft in alle mensen. In elke onbegrepen traan, die uit een ooghoek valt. In diep doorvoeld verdriet. In zuchten van verlichting.…

Ik schrijf mijn zinnen tussen hemelse woonsteden lieflijke gezangen rondom de reuk van zwavel en lelies met iets wat opvalt zoals toen op die bewuste Pinksterdag dat een trooster voor ons wil zijn tussen de doodgravers handen ons lied woorden van leven diep in onze ziel geschreven de kracht van ons volk; van ons geslacht gezangen…

Als je bij me blijft Doe het dan bewust Luister naar je hart Wanneer je mond de mijne kust En als je 't niet meer weet Vraag het aan de tijd Vecht je voor geluk Of tegen eenzaamheid Voel je niet alleen Zie je dan niet door je tranen heen Hoeveel ik van je hou Dat ik naar je verlang Ik weet niet wat je voelt En dat maakt mij…

Hart springt op, is zich opnieuw bewust, van hartstocht, die zowat vergeten was; Geen tijd meer voor in jezelf wegzinken; Vlinders in onderbuik vliegen op, liefde, liefde, liefde!!!…

Je hebt gekozen heel bewust je heil bij een ander te zoeken Het was kennelijk een grote must maar deze pijn wind je niet in doeken. Er is niets dat dit lijden kan verstillen of verzachten Moet knopen gaan doorsnijden anders ga ik m'n ziel verkrachten.…

emotieloos en niets was nog te voelen ’t leken wel houten marionetten allemaal tot plots als was ’t een wonder een onwaarschijnlijk helder licht als flitsend wit zomaar uit ‘t niets greep het naar hen en warmde, omarmende tot zelfs de kleinste angst verdween zo vredig mooi als was ’t een ster die scheen en men zich vroeg of ‘t werkelijk gebeurde bewust…

Vezel voor vezel heeft zij Door haar vingers laten gaan Pijnlijk bewust heeft zij Dat schamele, lieve lijf Met haar handen afgetast Want dadelijk Zouden ze leeg zijn. Nog één keer was haar Gezicht tegen het zijne Een laatste kus Op zijn wang Nat van haar tranen Hij heeft de voordeur open En ook weer dicht gedaan.…

Mensheid in wording maakte zich op deze wijze los van de apen, zijn wereldbeeld volgde zijn groeiende bewuste brein. We leven nog steeds in schemertijd halverwege voorouder en beschaving waarin gevoelens 't verstand overheersen.…

Het was een stille, donkere nacht In Bethlehem heerste een diepe rust Mensen waren zich van niets bewust Niemand had iets bijzonders verwacht. Maar in deze nacht is het geschied Jezus, Gods zoon werd geboren En allen zouden het moeten horen Want de mensen wisten het niet.…

Ontsteken in angstaanjagende woede kwade frustratie is in je ogen te lezen het komt helemaal niemand ten goede je moet voor je eigen persoonlijkheid vrezen Ik maak het nu bewust met je mee het geeft me zo'n onrustig gevoel Zeg geen "ja" tegen een uitspatting...zeg keihard "NEE"!…

waaronder zij bezweek van haar ziel, die bijna was gedicht Stralend voor elk die haar gaan zag dartelde zij in luchtige kleding rond Evenwel verborgen achter haar lach bloedde dag na dag een diepe wond Vrolijk zag het meisje eenieder aan en uit haar gedrag sprak levenslust Achter het masker glom altijd traan daarvan was ze zich te goed bewust…

Over toppen van de duinenrij, stampt ze de schelpen fijn tot nieuwe paden, de wind borstelt de helm en het golvend haar, gebleekt door zilte zon en het natte zand, waaruit de meeuwen van haar dromen zijn voorbestemd, zij stijgen met elkaar naar hogere regionen, verre uithoeken van de ‘zielezeeën’, zich van geen kwaad bewust.…

Het was een stille, donkere nacht In Bethlehem heerste een diepe rust Mensen waren zich van niets bewust Niemand had iets bijzonders verwacht. Maar in deze nacht is het geschied Jezus, Gods zoon werd geboren En allen zouden het moeten horen Want de mensen wisten het niet.…

Het was een stille, donkere nacht In Bethlehem heerste een diepe rust Mensen waren zich van niets bewust Niemand had iets bijzonders verwacht. Maar in deze nacht is het geschied Jezus, Gods zoon werd geboren En allen zouden het moeten horen Want de mensen wisten het niet.…

Maar, d' andre morgen bij 't ontwaken, Als we één slechts zagen van de twee, Werd zich eerst recht het ouderharte Bewust van d' omvang van ons wee. En daar begon de stroom te vloeien, Die 't licht voor ons verduisterd heeft, En die niet eerder zal verdrogen, Voordat de Dood ons hem hergeeft.…

Eigenlijk pas in de winter van het bestaan keert het tij en wordt men zich bewust van een kalme gemoedsrust.…

Het was een intelligent mierenvolk Daar in dat Braziliaanse woud Krioelend leven in een kolk En eeuwenoud Ze waren zichzelf bewust En dachten na over hun bestaan Zij waren niet zomaar gerust Hoe het na dood zou verder gaan Maar zij voelden een zekere kracht Die zou blijven dragen Een eeuwige macht Aan wie alles was te vragen Daarom bouwden…

De uren tikten traag voorbij en jij, was jij je nog bewust van mij, toen ik je mond weer vochtig maakte, zachtjes je ingevallen wang aanraakte? Dit kon nog dagen duren, weken, zo sterk was jij met al je gebreken. Tegen de ochtend echter kwam de rust je adem stopte, jouw vuur was geblust en ik heb je toen zachtjes vaarwel gekust.…

Heil Den lande, waar weelde niet boven uw peil, O wetenschap, klimt; waar elk bewust Voor de levensstrijd staat toegerust; Waar het boek is arbeid, de hamer eer, En de koeherder rijst als kamerheer.…

Op 14 augustus 1943 klom je omhoog, net als Bea, en je sprong naar beneden, eenentwintig jaar en zonder een valnet niet eens per ongeluk uitgegleden, maar bewust de Bea in jou geworden, omdat de literaire truc niet werkte, op de watertoren stonden geen stopborden of medicatie die de anorexia beperkte.…

Het was een stille, donkere nacht In Bethlehem heerste een diepe rust Mensen waren zich van niets bewust Niemand had iets bijzonders verwacht. Maar in deze nacht is het geschied Jezus, Gods zoon werd geboren En allen zouden het moeten horen Want de mensen wisten het niet.…

Dat cijfer oké, daar was ik mij ergens wel bewust van. Wiskundig zeker. Als een optelsom die netjes aantikt. Nog zeventien goede jaren erbij en ik val (hoe schandalig en voorbarig is dat?) uit die leeftijdsgroep, waarin je nog spelletjes mag spelen. ‘Van zeven tot zevenenzeventig jaar’ staat er toch op die dozen.…

wacht maar af wat komt” op een zeker moment, later in de tijd voel je echt de liefde om je heen eerst nog argwanend; immers het is toch je eigen gevecht maar dan dringt ook hortend en stotend door dat anderen je dragen, meelopen zogezegd, en je wordt steeds meer bewust waaraan je hecht in dat alles ligt een natuurlijke kracht…

Weerklank aan mijn deuren Er zingt terloops bewust Een aanraking en geuren Mij wakker gerust Dit is het verhaal Banaal sensationeel Opengeklapt totaal Gecomprimeerd intiem universeel Belerend of gekscherend Over wat er hoe dan zit Waggelend of marcherend Elke som blijft dit Feitelijk en tragisch Geheimzinnig uitgelegd Beeldig beleefd…

Nee ik ken de echte liefde niet geen adembenemende pieken geen bodemloze dalen ik heb ze nooit gekend De pijn van het verlaten de extase van het verlichte ken het in beperkte mate wil me bewust niet laten ontwrichten geen bitter misplaatst warme tranen aan mij besteed is zoiets niet ik zal er niet over gaan dichten ’k verzocht Eros niet…

Het gaat mij niet zozeer om Het instituut kerk of levensovertuiging Maar veel meer gaat het mij om de grote stille ruimtes De ruimtes van de kerken Geven mij een heilzame werking Te verwerken wat verwerkt mag worden Bewust schrijf ik niet moet Want het is mijn eigen vrije wil Ik zou ook kunnen kiezen voor De ruimtes van de synagoge,…