inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.896):

Stuurloos

sturen in een stroming
die sterker is dan jij
of afdalen in een waterval,
meegenomen worden op een reis
waar je peddels plots breken
met een daverende knal,
maakt angstig,
je raakt van de wijs

de horizon lijkt versmald
gedachten raken vaak
het spoor bijster
het is alsof je enkel valt,
je hoort niet meer
het gezang van een lijster
de stilte roept enkel: “halt!
wacht maar af wat komt”

op een zeker moment,
later in de tijd voel je echt
de liefde om je heen
eerst nog argwanend;
immers het is toch
je eigen gevecht

maar dan dringt ook
hortend en stotend door
dat anderen je dragen,
meelopen zogezegd,
en je wordt steeds meer
bewust waaraan je hecht

in dat alles ligt
een natuurlijke kracht.
ook in samen op weg gaan,
ligt wel degelijk een helende
en meelevende macht


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 17 mei 2017


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 179

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)