Alle inzendingen over bewust-zijn

halfdroom in de kathedraal onder m'n schedeldak waarin miljarden cellen fonkelen magistraal orkest die mijn ikheid vormt en de stemming van het moment Door denken lichten cellen op lichtshow gedirigeerd door 't verstand onbewuste schimmenrijk schemert Verwonderd zie ik in 't functioneren wat de mens is en glimlach We leven meer onbewust dan bewust…

Vezel voor vezel heeft zij Door haar vingers laten gaan Pijnlijk bewust heeft zij Dat schamele, lieve lijf Met haar handen afgetast Want dadelijk zouden Ze leeg zijn. Nog één keer was haar Gezicht tegen het zijne Een laatste kus Op zijn wang Nat van haar tranen Hij heeft de voordeur open En ook weer dicht gedaan.…

Ik hoor klassiek met viool tot aan klanken van trompet het klinkt luchtig, maar wordt verzwaard door stille passages mijn hart krijgt er lucht van niet langer stil te blijven staan wees bewust, en win de mozaïeken van de liefde.…

Het was een obsessie geworden en daar was ze zich van bewust. Ze sloot haar ogen in de nacht en ze sloot ze overdag als de geluiden van de buitenwereld door het venster naar binnen drongen. Dáár was de vrijheid, oh , heerlijke vrijheid.…

En, neen, makkelijk gaat het niet echt Met wijd opengesperde ogen, bewust handelen, rijkdom. Hopelijk krijg ik nog vele jaren op dit wereldje klein Om dan later, tevreden en voldaan, bij jou te mogen zijn.…

Aldus, van 't zinken wél bewust in 't drab van onze' onzaal'ge lust, met jammrig-nutloze armen, gaan we door 't misten onzer jeugd, - barmhartig om ons koele vreugd en lieflijk-wrang erbarmen.…

opgesloten in een momentopname kom ik niet verder in het denken over oorzaak en gevolg laat staan dat een oplossing ruimte biedt om de cirkel van het moment te doorbreken ben ik dit echt in deze cirkel of is dit een onderdeel van een droom, een overgave aan het onbekende onbewuste dat pas valt te doorgronden door gerichte aandacht bewust…

zijn zomaar verzonnen je eigen leven is plots niets meer waard Het kan met jouw goedheid spelen niets ontziend naar een middel tegen trek het weet zelfs geld van je te stelen je kleine kindje plots met een grote bek Zware periodes vol met grof bedrog het is geslaagd voor het examen liegen je denkt wat doe ik hier nog je laat je gewoon bewust…

wat zo hangt aan steeds maar verderleven het antwoord is zo simpel en heel kort het is het tijdsbesef waar het aan schort wij rekenen in dagen, maanden, jaren enzovoort door het bewuste leven is menigeen nu reeds gestoord laat in je leven meer gebeuren in vertrouwen dan zal je eerder het levensdoel aanschouwen want zolang je nog niet weet…

Aldus, van 't zinken wél bewust in 't drab van onze' onzaal'ge lust, met jammrig-nutloze armen, gaan we door 't misten onzer jeugd, - barmhartig om ons koele vreugd en lieflijk-wrang erbarmen.…

Ik zat vaak bewust achter in de klas met het oog op mooie meisjes, die ik vooral in hun zomerkleren bewonderde, mijn hart en denken waren van glas en in de hete zon hoorde ik wijsjes, die mij lieten dwalen naar de pastorie, waar mijn konijnen mij verblijdden.…

(WAR child II) Eindelijk dan toch zal slechts ten koste van in een krimpende pijn van radeloosheid zeker ook dan toch voor eeuwig, dus altijd de laatste Mephisto de enige zijn Zich bewust van het feit dat chaos zijn winst is die tekenend zal zijn Vermoorde onschuld tekent gezichten die echt beter weten maar 'money', geld, …

zinnen tellen van één tot tien Je hebt het voor elkaar lief ventje Je mag en kan naar school, wat is jouw wereld groot geworden je groeit als kool Lieve jongen, jij hebt een deel van mij dat zal je nog niet weten daar is niets mis mee en dat gaan we niet vergeten Ga nog maar lekker huppelend door het leven nog niet van de gevaren bewust…

Liefde is bewust van liefde zijn. Liefde is grenzeloze openheid. Liefde is van vandaag de dag. Elke dag opnieuw. Liefde leeft in alle mensen. In elke onbegrepen traan, die uit een ooghoek valt. In diep doorvoeld verdriet. In zuchten van verlichting.…

Ik schrijf mijn zinnen tussen hemelse woonsteden lieflijke gezangen rondom de reuk van zwavel en lelies met iets wat opvalt zoals toen op die bewuste Pinksterdag dat een trooster voor ons wil zijn tussen de doodgravers handen ons lied woorden van leven diep in onze ziel geschreven de kracht van ons volk; van ons geslacht gezangen…

Ik maak een gedicht voor jou kleine man, die aanspoelde op het strand, daar dan. Ik maak een gedicht voor je broertje kleine man, omdat die samen met jou om het leven kwam. Ik maak een gedichtje voor je mamma kleine Aylan, omdat die ook met jullie twee om het leven kwam, ik maak een gedichtje voor je pappa kleine man, omdat HIJ nu…

Op straat liep hij en deed een blues, Hij ging voorbij, ritmisch zijn roes. Het is een rijm, dat daarbij hoort als een geheim in klank gesmoord. En steeds weerom is er doem-doem, zijn roep om kom in een gezoem. Was zij maar hier. Zo moest het zijn. Simpel plezier maakt rotsen fijn. Hij was een man, Hij zong zijn lied. Wie dat…

Hart springt op, is zich opnieuw bewust, van hartstocht, die zowat vergeten was; Geen tijd meer voor in jezelf wegzinken; Vlinders in onderbuik vliegen op, liefde, liefde, liefde!!!…

Je hebt gekozen heel bewust je heil bij een ander te zoeken Het was kennelijk een grote must maar deze pijn wind je niet in doeken. Er is niets dat dit lijden kan verstillen of verzachten Moet knopen gaan doorsnijden anders ga ik m'n ziel verkrachten.…

Als je bij me blijft Doe het dan bewust Luister naar je hart Wanneer je mond de mijne kust En als je 't niet meer weet Vraag het aan de tijd Vecht je voor geluk Of tegen eenzaamheid Voel je niet alleen Zie je dan niet door je tranen heen Hoeveel ik van je hou Dat ik naar je verlang Ik weet niet wat je voelt En dat maakt mij…

emotieloos en niets was nog te voelen ’t leken wel houten marionetten allemaal tot plots als was ’t een wonder een onwaarschijnlijk helder licht als flitsend wit zomaar uit ‘t niets greep het naar hen en warmde, omarmende tot zelfs de kleinste angst verdween zo vredig mooi als was ’t een ster die scheen en men zich vroeg of ‘t werkelijk gebeurde bewust…

Vezel voor vezel heeft zij Door haar vingers laten gaan Pijnlijk bewust heeft zij Dat schamele, lieve lijf Met haar handen afgetast Want dadelijk Zouden ze leeg zijn. Nog één keer was haar Gezicht tegen het zijne Een laatste kus Op zijn wang Nat van haar tranen Hij heeft de voordeur open En ook weer dicht gedaan.…

Mensheid in wording maakte zich op deze wijze los van de apen, zijn wereldbeeld volgde zijn groeiende bewuste brein. We leven nog steeds in schemertijd halverwege voorouder en beschaving waarin gevoelens 't verstand overheersen.…

Het was een stille, donkere nacht In Bethlehem heerste een diepe rust Mensen waren zich van niets bewust Niemand had iets bijzonders verwacht. Maar in deze nacht is het geschied Jezus, Gods zoon werd geboren En allen zouden het moeten horen Want de mensen wisten het niet.…

Ontsteken in angstaanjagende woede kwade frustratie is in je ogen te lezen het komt helemaal niemand ten goede je moet voor je eigen persoonlijkheid vrezen Ik maak het nu bewust met je mee het geeft me zo'n onrustig gevoel Zeg geen "ja" tegen een uitspatting...zeg keihard "NEE"!…

waaronder zij bezweek van haar ziel, die bijna was gedicht Stralend voor elk die haar gaan zag dartelde zij in luchtige kleding rond Evenwel verborgen achter haar lach bloedde dag na dag een diepe wond Vrolijk zag het meisje eenieder aan en uit haar gedrag sprak levenslust Achter het masker glom altijd traan daarvan was ze zich te goed bewust…

Over toppen van de duinenrij, stampt ze de schelpen fijn tot nieuwe paden, de wind borstelt de helm en het golvend haar, gebleekt door zilte zon en het natte zand, waaruit de meeuwen van haar dromen zijn voorbestemd, zij stijgen met elkaar naar hogere regionen, verre uithoeken van de ‘zielezeeën’, zich van geen kwaad bewust.…

Het was een stille, donkere nacht In Bethlehem heerste een diepe rust Mensen waren zich van niets bewust Niemand had iets bijzonders verwacht. Maar in deze nacht is het geschied Jezus, Gods zoon werd geboren En allen zouden het moeten horen Want de mensen wisten het niet.…

Het was een stille, donkere nacht In Bethlehem heerste een diepe rust Mensen waren zich van niets bewust Niemand had iets bijzonders verwacht. Maar in deze nacht is het geschied Jezus, Gods zoon werd geboren En allen zouden het moeten horen Want de mensen wisten het niet.…

Maar, d' andre morgen bij 't ontwaken, Als we één slechts zagen van de twee, Werd zich eerst recht het ouderharte Bewust van d' omvang van ons wee. En daar begon de stroom te vloeien, Die 't licht voor ons verduisterd heeft, En die niet eerder zal verdrogen, Voordat de Dood ons hem hergeeft.…