Alle inzendingen over bewust-zijn

ik leef, adem, bewust terwijl m’n lichaam slaapt is m’n geest klaarwakker zo vaak als m’n mond gaapt brand ’t vuur van m’n ziel als een kaars zonder voet geworteld van m’n hielen in een trance gelanceerd klim ik geleidelijk door ’t plafond om vanaf het dak van m’n slaapkamer de stad te bezien ik volg stadskanaal de vaart langs het postkantoor…

Hun bedaagde stammen, ofschoon vrij laag, zijn fier, bewust, verheffen zich recht boven pluimgras met struiken, lichten soms traag: dofbruine kaarsen, gedrongen, en zeer hecht mogen nooit branden, maar stralen toch vaag: schaduwgloed vlamt stil, terwijl ze vredig vecht.…

Daarvan word je je als oudere bewust. Ouder worden Is zien steeds meer zien hoe eindig de dingen zijn. Ouder worden is de bloemen beleven ook in het verwelken, in rouw en vergaan. Ouder worden is je kruis leren liefhebben. Ouder worden is het gevoel voor spel, sluier en illusie langzamerhand verliezen.…

bewust ontweek ik de gebaande wegen het spoor van hen die me zijn voorgegaan en toen kwam ik bij deze afgrond aan ik deinsde terug en trok verschrikt mijn degen over het dal had eens een brug gelegen ik wachtte tot de sterren en de maan me richting gaven, maar ik moest voortaan langs zelfgeknoopte touwen voortbewegen ik hakte takken…

Zij dingen naar de hand in een volgende vallei en naar de verste uithoeken van de zee, zich van geen verandering bewust, zonder aanstoot op gevaar van opkomend tij, danst door het warme zand dat streelt en haar wakker kust.…

Lopen over het grintpad, kijken naar de bomen, de sloten vol kroos en worden bewust van de stilte, de rust. Snuiven op de geuren van bloemen en proeven een vredige sfeer.…

men zong triomfantelijk over de verworven vrijheid zoals men had gezongen op de plantages in moeizame tijden zingend bracht men boodschappen over is mij verteld de blanken waren zich dat soms niet eens bewust hun gedachten waren echter altijd vrij. we hebben gisteren stil gestaan en ik voel me een met hen.…

De door de wol geverfde prof deed opwaaien veel oud stof Hij maakte zichzelf graag het hof dit was economisch gezien erg tof Maar is, als je je eigen ruiten inslaat met de hamer van de verzekeraar, of bewust niet naar huis toe gaat, als je de weg kwijt bent, zelfplagiaat ?…

Door het raam ziet hij haar slapen Van geen enkel kwaad bewust Geruisloos glipt de wolf naar binnen maar het beest is niet gerust In zijn ooghoek ziet hij een beweging Een dartel meisje in scharlaken rood De wolf twijfelt geen seconde en bijt het oude vrouwtje dood Maar ook de wolf is omgekomen Ons achterlatend met de hypothese Dat hij…

, fulmineerde ik ontelbare malen wanneer hij weer eens als een Houdini in een onbewaakt ogenblik ongezien de paradijselijke tuin was ingeglipt maar vaak nog geen half uur later zich van geen zondigheid bewust luidruchtig op mijn schoot kwam spinnen. “Kees, heel gauw naar boven!”…

Soms zwijgt de sprekendste bewustheid, Wanneer de vrees haar stem verheft, Daar 't hart, gefoold door ongerustheid, Zijn eigen toestand niet beseft. De Liefde, tuk op veinzerijen, Die zij zich zelf te ontveinzen tracht, Heeft zich al menigwerf in lijën, Door schuldeloze list, gebracht. ô! Mocht ik iets de hemel smeken!…

je kinderen en (achter)kleinkinderen Voorbij je medemenselijkheid het zal ons blijven hinderen Je hebt je taak volbracht meer kan een mens niet doen dat weet ik nu wel zeker kon ik hem nog maar geven die zoen Ik zal bij je blijven komen je hebt "20 jaar gegarandeerde rust" maar met trots in lijf en leden ben en blijf je bij me heel bewust…

Zoals alles uit het niets blijkt te zijn geschonden om zelfs de niet gedroomde dromen drastisch te doorgronden, in een wisselende rebellerende positie tussen goed en kwaad, zelfs bewust, misschien onbewust, waarop geen wetenschap berust, beken ik alle bekende zonden zelfs die van moord al heb ik niet in handeling begaan, in retrospectieve…

Zó, bid ook voor morgen, en wees je bewust, dat ook ik eens door de liefde werd gekust. Eens had ik het! Tot dat jij zei: 'verder veel geluk voor jou in de maatschappij'.…

Wat is het doel van het leven is het bewust maar heel even om langer te leven in het hiernamaals eeuwige jachtvelden of om het even wat? Is het dat? Of is religie alleen ontstaan om volkeren te knechten en te weerhouden van niet meer te vechten tegen de gedachte, als was de dood ons doel.…

Zo bewust gevoelige snaren raken of kraken Doe ik slechts mits totaal uit het lood geslagen. Je lieve gemeende excuses werden dik aanvaard Pik je mijn verontschuldigingen wel, echt even totaal van de kaart. Geen beeld of klank, eng ook beangstigend zielig, ledigheid Tal van jaren waren we net een paar handschoenen, twee-eenheid.…

"De donkere dagen voor kerst zijn weer gearriveerd we proberen om aan iedereen te denken want zo wordt ons geleerd om ook aandacht aan anderen te schenken een ieder verdient respect in zijn/haar leven welke beslissingen je ook nemen gaat leer elkaar om te nemen en te geven wees je bewust van het goede en het kwaad Heb je naasten lief, geef…

65 word je zo maar Je moet er weinig voor doen en nog minder voor laten Over het leven daarna wil ik even met je praten Blijf ademen, adem bewust Controleer of je hart klopt en wees gerust als je niets meer hoort of voelt omdat je - onbedoeld - niet meer bent waar je denkt te zijn Het is anders, maar oh wat is het er fijn met rijkelijk…

grijp het najaarsooft, Laat wijn en wingerd om uw schansen glijden En zet een krans op 't vastberaden hoofd; Druk uw bewuste zin in 't jaargetijde, Dat met zijn kloeke wind uw vlagge looft, Dat waait uw woord langs Hollands vlakke weiden!…

in een gedicht van discipline en uitstekend beheer In de voetstappen van de Goddelijke leer De vervalser wordt gestraft; Het staat letterlijk gedrukt; en nog veel meer is te lezen in de Waarheid van kaft tot kaft Wij. rezen op uit de nacht van sintels en roet In de eenzaamheid van deze kosmos geslagen door voorjaarsstormen en plagen bewust…

is binnen gedrongen soms hebben we geen andere keus dan ons te verzoenen met ons lot Zoals de dichter zijn zwarte letters grift in poëzie iets van zijn geest voor de mensheid tracht te behouden in liefde vertolkt Eenzaam maar niet alleen als allerlei drukte nabijheid verhinderen ondanks het lichamelijk van elkander gescheiden zijn bewust…

Je was niet bij het kerstdiner, was dat bewust beleid?” “Ik ben een beetje depressief. Het spijt me van het zwijgen. Retraites zijn nu eenmaal stil; dat is met opzet zo. Ik kon nog voor de week van kerst een bonusplaatsje krijgen. Geen internet of telefoon, daar in dat Drents chateau.”…

Wie 't meisje, dat hij liefheeft, aait en kust, Dat hij zich, wereld, God, zelfs haar vergeet, Hij zoekt, zonder dat zijn ekstaze 't weet, De vredige eenheid van wensloze rust: Zo moest jij, maar nu denkend, klaar bewust, Achter 't wiskundig weefsel van mijn kleed - Paillet van ster en lach op nacht en leed - Vinden het hart, waaraan je…

Ik mis je iedere keer opnieuw, toch kies ik bewust voor jou, jij bent voor mij de enigste, waar ik, het allermeest van hou. Dag lief , mijn allerliefste lief, we weten het ligt niet aan de tijd, ook niet aan ons wederzijds verlangen, maar puur, aan de onmogelijkheid…

Een kind dat geen vader heeft, zijn dood bewust heeft meebeleefd, het blijft overeind door zijn fantasie, komt er veel in kwijt, steekt daarin een hoop energie. Ik wandel met hem aan mijn hand, we hebben een innige band. “Papa slaapt overdag” zegt hij plots, “en in de nacht praat hij tegen mij” verteld hij trots.…

Zoals bewuste gewenning de herinnering omhelst en herkenning verbloemt totdat ze stikt in berusting en de mens -de denker- verder doet veinzen Geen Damocles, geen Icarus, geen potpourri van stenografische stijlpassingen die mij kan vertellen hoe zoiets mis kan gaan ze zwijgt Zoeven besefte ik, dat in het…

Rode rozen moeten bloeien in het liefdeswater van je hart ik besef me nu zelfs ook bewust dat de dag van toen, belangrijk voor je is. Ik vlucht in duizend dromen maar moet de realiteit leren zien ik wil me ook weer zo voelen als op de dag van toen.…

handen geboeid op mijn rug met in het touw een knoop ik kan nu niet meer terug wat mij rest is enkel hoop ik fietste door de stad het was al ´s avonds laat het onverlichte pad me niet bewust van kwaad opeens heb jij getrokken heel hard aan mijn tas ben vreselijk geschrokken wist niet wie jij dan was je bleek een onbekende ik slaakte…

president slaap maar lekker in je mooie witte huis eens was je gouverneur dat waren nog eens tijden zevenenvijftig verzoeken uit dodencellen om clementie gehandicapten en minderjarigen ze vertellen niet meer na hoe schokkend alles was maar dan je vriendje libby een meerderjarige leugenaar en bepaald niet gehandicapt wel dagelijks bewust…

aan de onveranderlijke tijdloze zee Zilte wind, krijsende meeuwen ruisen der branding, kinderstemmen die boven zee-geluiden uitkomen Ze zwijgen, praten kun je overal de jonge liefde werd vriendschap elke dag blij dat ze elkaar zien Incidenteel conflict korter dan 'n dag ongemakken ingebed in stabiel geluk beheersen ze de kunst van bewust…