Netgedichten

netgedicht (nr. 42.776):

uittreden

ik leef, adem, bewust
terwijl m’n lichaam slaapt
is m’n geest klaarwakker
zo vaak als m’n mond gaapt
brand ’t vuur van m’n ziel
als een kaars zonder voet
geworteld van m’n hielen
in een trance gelanceerd
klim ik geleidelijk door ’t plafond
om vanaf het dak van m’n slaapkamer
de stad te bezien

ik volg stadskanaal de vaart
langs het postkantoor en het gemeentehuis
het marktplein met de wolkenkammer
de scheepjeshof en de stalen krul
veenendaal by night, met z’n vage spul
het is ’s nachts wel rustig met wat thuiszoekers
agressieve ganzen in het stadspark
en mijn astrale lijf in de atmosfeer