Alle inzendingen over bewust-zijn

Om alle momenten echt bewust te vergeten dat is iets, waarvan ik echt niets wil weten. Vergeten, nee dat kan ik jou heus niet alleen die gedachte al doet me verdriet. Jouw warmte, begrip, gaven me steun en kracht nee, ik hoop niet dat jij dat van me verwacht.…

Een enkel raam, zo hier en daar, lijkt zich bewust van het gevaar, dat er met Alle blindheid nog iets valt te gluren voor Het onbeminde kind dat er achter nog iets Van zijn gading vindt. De straat kent enkel passanten, blind Voor elkaar en de wereld om hen heen.…

De necro loog, er school in haar karakter Veel liefde, bleef zichzelf, werd niet bekakter Al was 'k me nooit bewust van dat probleem Te jong was ik, en ook te onbequeem Elk mens maakt fouten, ja zelfs faliekante De mortuis nihil est disputante…

En tintlen niet, hun godd'lijk schoon bewust, Doorgloeid van zonnevuur, de blauwe transen? -'Natuur is God en God is Liefde!' zingt Heel de aarde, zwemmend in een zee van liefde. 'k Weet niet waarom een traan mijn oog ontspringt.…

een eind aan de zin, zo lijkt, en raak ik onverwacht van slag het is niet vreemd dat ik mij hecht ieder mens zoekt immers naar gelijke tred laten varen is niet slecht, zo wordt gezegd doch het gevoel van verlies blijft onverlet het getij is dan op iedere afstand belust omdat zij mee schommelt met het hart, ik ben daar doorgaans wel van bewust…

raakt even het heden aan mistig worden ooit geboden kansen foto's laten beelden, zwart wit, gaan de namen, de data, ik ben het kwijt ik laat het los wil het niet meer weten gewone woorden blijven een strijd zelfs hele zinnen worden vergeten ik ben moe, verlang nu naar rust ga maar, vergeet niet af te sluiten ik slik mijn tranen weg, heel bewust…

herschept zichzelf weer tot faam macht in rijm, wel of niet verjaard in strikt of los verband, een golvend stem die haar ziel raakt, het kleedt het naakt het voedt, herschept als uit een oud getij scheurt de bolster van de vrucht, het kiemt in verse grond, de eerste scheut is onbelast, maakt zichzelf vrij, zich van geen kwaad bewust…

De bruisende branding murmelt bewust, blaast haar stem langs haven en vissersbuurt, landinwaarts, tot steeds verder aangevuurd. Tenslotte vindt zij in de Ardennen rust. De luchtstroom versnippert zich, zakt traag neer in koele grotten, wil daar altijd blijven, duister leven sterken in zaal en meer.…

't Gepaddel roept gedachten voor later: wijsheid uit talen van vroeger wenkt bewust. Doch al spoedig schittert Godgeleerdheid. Hij brengt het Goede Woord; klare preek klinkt door Nederland en Papoes woud verspreid.…

Een blik in broze dozen Bewaard voor tijd van leven Wel gekregen Nooit bekeken noch gelezen Geboortekaart Een zoon een broer Gekozen oude namen Dankbaar van God ontvangen Bevestiging na groot verlangen De laatste dag van t jaar geboren Leek een oudjaarsavondfeest Echter op de nieuwe morgen Gaf je reeds de geest Wederom een kaart Dezelfde…

- omdat ik veel, echt veel te snel achter de feiten had aangehold tot ze uiteindelijk voldongen bleven staan niks mocht baten. ik heb het nochtans, lang genoeg gedaan -------------------------------------------------- *ijsgebeerd is een bewuste misvorming van het deelwoord…

zich scherp bewust van onhoudbaar verlangen geniet hij intens van zijn harde zijn in extatische verwachting blijvend voelt hij zijn opgerichte spanning zijn verhitte ogen glijden langzaam wit als hij vergeten verzinkt in een zwoele extase doordrongen van zachte huivers ontkromt zich telkens zijn glanzende rug daarbij zweet tot damp bewegend…

Vroeger stond geschreven in de sterren wat er van me komen zou onrealistische dromen van status en succes lachten me zelfverzekerd toe Zwevend op de komende glorie me van geen kwaad bewust dat ontij zou kunnen komen waar voorspoed was beslist De klap was enorm en plots besef van dwaze utopie vernedering en ontgoocheling in een leven zonder…

Geen wolkje tussen de strepen van einderreizen in de lucht geen vlaagje wind doortrok de bladeren tot fluister, geen zucht vergezelde mijn gedachten die keer op keer verder weg waren dan dwalend over bruggen die beter zouden branden dan ooit gebouwd doelloos heb ik ze tot kraken toe heen gesjouwd niet bewust van het mooie weer ontluikend…

Waarin ik heldere beken waad die monden in de Neder Rijn en uiterwaarden doelloos dwaal geen tel minuut of uur bepaal, bewust ben van mijn eigen zijn. Vervuild van afwijzend onbegrip - waarin jij mijn hart doodzweeg - en je treffend afgeschoten woorden die goede bedoelingen doorboorden, loost mijn gevoel haar zwaarte leeg.…

Was hij zich bewust van de gevolgen van zijn daad, wierp hij zich nietsvermoedend in het ongewisse of zat hij alleen doodleuk een potje God te dissen?…

welbespraakt Daarboven is alles asgrauw en verliezen mensen hun glans hier leven wij van de liefde bekijken de schittering in elkaars ogen en gaan vervolgens op in onze paringsdans Met jou wil ik de diepte in verder voorbij de grens waar woorden niet meer kunnen beschrijven tot aan het moment dat de magie ons versmelt en we vaag bewust…

plots wat woorden, geschreven dat wel, aan mij worden toebedeeld op zo'n moment blijk ik weer een aards wezen en vorm mij een idee, hoe zij in werkelijkheid zal zijn slechts door haar letters te lezen ik weet niet hoe het u vergaat slaat uw fantasie dan op hol of is een zwart gat uw deel wel, ik kijk rustig voor mij uit en ben me even bewust…

Me ervan bewust dat elke herinnering een toevalstreffer is. En 'n vriend knipt gaten in het wandkleed om later de puzzel van z'n geheugen met een driehoekig geveltje aan te vullen, zodat 'n logisch, voor iedereen zichtbaar geheel ontstaat. 's Avonds pokeren op de kamer.…

ervoor En och wij zijn zo volgzaam en begaan Eisen het recht een boom te laten staan Intussen treden rivieren buiten de oevers Sleurt het wassende water onschuld mee Actie en gedwee gaat de knip weer open En wij sussen gelouterd het geweten er mee En zo bestrijden wij het vervuilende onrecht Op deze mooie planeet door ons aangebracht Bewust…

wij hebben god zij dank nog allemaal een eigen stukje wereld waar wij onze geest als hoeder houden over zaken die ons leven privé aangaan en die niet zomaar toegankelijk zijn voor anderen omdat ieder een eigen instelling heeft die afgeschermd kan en mag worden naast een bewust deel aan te gaan met anderen in zoveel vormen…

een ernst, die 't al beschreit en tot één grote innigheid van heenbeklagen gaan geslonken, en nauwelijks een flauwe lach gebleven is van medelijden om wat nog even van ons beiden opleeft in mijn gedenken, ach hoe liefelijk, zoals wij gerust van ons geluk waren en verkozen ons te behoren, argelozen in wie er nimmer werd bewust…

strelen rakelings tot prettig koud kippenvel bijkans verteerd, stil verspeel ik met opwinding door precies genoeg te weinig kleding korte adem vleesgeworden droomdrift lijft mij in vreemde handen om jouw middel zachtjes nee dan geschokte zuchten in verschillende ritmes klem, langzaam strakker verlaat je haast je lichaam nog juist bewust…

De koningin is aangeslagen geheel van de kaart Een ongeluk of een bewust doel, een emotionele aanslag was het geheid Het zag eruit alles als een surrealistische werkelijkheid Mensen als stropoppen door de lucht Doden, gewonden en mensen emotioneel op de vlucht Terwijl het zo mooi, zonnig, feestelijk en rustig was begonnen Kwam die man met auto…

alsof ik je de doodsteek zou kunnen toebrengen maar zo zou ik uit je mond ademen en je lendenen drinken me legen in je rivier van azuurblauw en er in uitmonden om te vergeten de kwellingen van de duistere nacht in je te gieten mijn bloed te laten razen als zand in veel te nauwe buizen om 's anderendaags te ontwaken als de nooit bewuste…

Of kijken wij terneergeslagen naar een kist die zich laat dragen niet bewust van weken, jaren die voorbij gevlogen zijn? Dan een woord nog, nu de laatste kaars nog hoort: vaarwel. Er zijn geen woorden meer.…

Hij is zich niet bewust van mijn bestaan, gelukkig, ik wel van de zijne.…

Wanneer ik ’s nachts naast je rust en jij ver in ‘t dromenland verkeert Ben ik mij van mijn weelde bewust dat tussen ons slechts liefde regeert Wanneer jij zo zachtjes adem haalt dat ‘t bijna lijkt of je gestorven bent Dan voelt ‘t of mijn hart verdwaalt en dan huil ik innerlijk een moment Wanneer jij je dan opeens omkeert, kort je hand…

En jij, jij wist dat al lang al was het niet bewust.…

Ik denk het niet, want toekomst is wat komt na dit moment van overpeinzing, dat voorbij is vóór je 't je bewust geworden bent.…