Alle inzendingen over blauw schaduwspel

de eenzaamheid is zelfverkozen en spreidt zich uit ik hoor haar stem en zie haar gezicht het hart zingt zelfs verstrikt de ontkenning is net begonnen maar ontkent zich niet die blauwe ogen achter die blauwe ogen die eeuwige spiegel van de ziel die eeuwige herkenning van eenzaam zeldzame liefde…

Naakter dan bloot omhulsel ontsloten de geest is geflest ontkurkt onzer tijd Halsen gevormd genekt in de lengte onttrekt nepperij aan fiscale strijd Schat laat je kisten op git paperassen aanslag ontslagen splijt realiteit…

De maan kleurt blauw een wak in de wolken stilte woorden weerkaatsen in verdronken zinnen dit is de verkeerde haven wat kan ik nog doen ingehaald voor het ooit begonnen is aan het einde van de oceaan samen alleen…

soms zoek ik naar de wereld om los te raken van het raam en de hond die luid blaft wanneer ik de dag vergeet ook het spreken met de maan, verdroogd op mijn knieën, zoals de bomen die in mijn slaap sterven omdat de wind niet durft te dromen en regen begraaft diep onder mijn kamer; halfdonker en dicht soms zoek ik…

De hemel is blauw ik doe niets zit in de zon er is blauw genoeg…

Blauw, kleur van de lucht, kleur van de hemel, Blauw, kleur van je ogen, waar ik in verdrink, Blauw, mijn lievelingskleur, de kleur van mijn kamer, Blauw, kleur van de kou, kleur van de winter, Blauw, stem van die man, zo diep, kil en koud, Blauw, kleur van mijn pen, kleur van mijn woorden, Blauw…

Een kudde schapen stapelwolken aan de lucht en dan al dat blauw…

Blik door het venster regen op het platte dak asgrauw daarboven zij luisterde niet maar het blauw van haar ogen daar verdronk hij in…

reflectie als begeerte de wereld in Tijd leert ons ook lief te hebben te genieten van veel mooi klinkende tonen, noten Zangkunst en muziek Zeer bijzondere stemmen op ritme dat kan blijven hangen Dansende noten op balken showen er goed doorheen A capella door zeven jonge zangeressen Pracht ensemble in vol ornaat en dan met Iets van Blauw…

De slogan: giro blauw, past bij jou is van een poos geleden, blauw bloed mag ook niet worden vermeden: maar wanneer men spreekt over de blauwe envelop voor onze Koning, zijn meningen verdeeld. Blauw bloed, wat is er dan mis met blauwe enveloppen?…

't Was blauw, niet het blauw van vergeet-mij-niet, Bescheiden, zwijgend en bleek; Ook niet het blauw van lobelia's, Aan d' oever der rustige beek. 't Was ook niet het blauw van de zomerlucht, Schoon dit van de hemel vertelt, Zelfs niet van de lucht in het meer weerkaatst, Waar 't zacht in de golven versmelt.…

Het blauwe gevoel van de maandag. De blauwe plek op de ziel. De consequentie van de blauwdruk van een leven, waarmee niet te spotten viel. Blauw van de kou verlangt naar de Insulinde. De gordel van Smaragd waar de zon altijd schijnt. Een blauw gevoel van gelukkig te beleven dat voorbij is voor het kwijnt.…

donker blauwt het blauw vibrerend diep aan d'einders dezer blauwte blauw het niet…

Ik ben woordje Zo. Dan zal jij wel Zus zijn. Allebei onderdeel van iets groots. Twee snippers van de waarheid. Blijkbaar vullen, voelen wij elkaar aan: we beginnen te spiegelen... Zien elkaars trots om te zijn wat we bedoelen. Op te gaan in een groter geheel. Van alle kanten joelen voor- en tegenstanders: niet zómaar krijgen we applaus…

morgen zou ik geleefd hebben indien ik je gevonden had onder het licht van vandaag sta me toe dat ik je hartstocht noem liefde en een droom, een lichaam en een danser in een ontroerend schaduwspel dat als water over mij heen glijdt, ongehaast langs schouderbandjes en die ene vlinder bij zonsopgang ik zou naar je kijken, één vinger leggen…

Gebeurtenissen van toen laten in het licht van nu een silhouet achter op de muur van de toekomst Een schaduwspel met een eigen verhaal beïnvloed door het lot geweven door onszelf De dimmer in ons hart versterkt of verzwakt het beeld dat overblijft op het doek van de ziel Een licht-en-donker-vogel ontsproten uit twee…

een moeder scheurt haar lippen open, lappen huid in bloed doordrenkt warme melk vloeit schaars en zuur, vocht dat zij voor vol aanzag het kind drinkt gulzig magere woorden, wist het beeld van welkom hier roze huid ruikt zacht en teer, schaduwspelend en tot last surrogaat vult bedelflessen, onverschillig en niet gezoet…

Waar de lucht en het water elkaar ontmoeten, daar is het, waar ons geluk werd geboren Waar wolken met hun schaduwspel onze namen schrijven op akkers met zwarte aarde, doorklieft met diepe voren Daarheen moeten wij wel gaan, -zullen wij steeds getrokken worden- het licht en de luchten wijzen ons de weg Ik klem je hand vast…

ik heb gezichten gelezen ogen die liefhebben en vrezen wimpers die krullen en openheid onthullen in lijnen de tekening van leven gezien het rechte en ronde van lippen en monden klassiek of wip het neusje vaak overbelicht door een guitige plaatsing in het schaduwspel met haren zullen oren verdwijnen of zichzelf ruiterlijk klaren…

Dat opwindende schaduwspel was`t dan bijna wel. Eén keer knipoogde ze. Dat was toen ik even niet keek. Zul je altijd zien.…

Godin in het zwart, zittend bij het vuur van de open haard een mysterieus flikkerend schaduwspel op je mooie gezicht. Gracieus sla je bladzijden om, heel bedaard zoals je bij alles je charme bewaard.…

Er is een schaduwspel van twijgen en knoppen over 't zonnig grind, en bloemengeur en licht en wind verzaligen het grote zwijgen. Het is zo stil, dat het bewegen van 't licht wordt of een ver geruis van vleugelen ging door het huis en of zich engelen om u negen. Het is zo stil en wit dit rusten.…

Met ogen open met ogen dicht… De kleur blauw maakt me het meest verbonden met de innerlijke kern van het eigen bestaan. Peilend de diepten bij anderen ervaar ik nog andere kleurschakeringen. De grootste schok en tevens geluk is de herkenning van de eigen zielestemming in de ander blauw blauw ik hou van jou…

Gimme the blues Dreint door mijn gedachten Jankende gitaren, snaren die Van geen wijken willen weten Buiten is het al niet veel beter, Lucht vochtig en klam, Zoals een zomer kan zijn - Grijze lucht, somber druppende Regendroppen - Buiten is het grijs en grauw In mijn hoofd is het maandag, Zo blauw, zo blauw, zo blauw…

Vlag in drie Kleuren Blauw, wit en rood Adel, kerk en volk.…

De ruime baai vol heuvelige eilandjes blaast zijn wijde adem de nauwe Fjord in wiens peilloze diepte zich vrijuit meet met hoge rotsen aan weerskanten waar geiten onbezorgd wonen op steile grashellingen. verre spitse bergtoppen omringd door nevels en mat zonlicht schenken vragende gedachten en opwekkende vaagheid die ieder tot zich wil…

Ik vlieg in het blauw, kijk, heel mijn lichaam is blauw -- Vlieg en zing met mij!…

over de uitgestrekte heide zingt een stil hart zijn purperen slaap onschatbaar rijk stil het éne bloeischoon groeit het andere in zijn schoonste tooi zinsverukkend staan de bomen te bloesemen vol pracht en praal knallen geuren en kleuren je als het ware verkwikkend tegemoet speelt de lauwe zonnewind een schaduwspel van zichzelf…

de toppen van de bomen reikend verlangend naar oneindig blauw ontelbare knoppen barsten van verwachting naar nieuw leven maar de kille wind speelt een winters spel met grijswitte wolken boven het afwachtende bos aarzelende vogels zijn voorboden van een verre lente die reeds in ons hart is begonnen…

varen naar dat blauw met of zonder jou…