Alle inzendingen over bloemachtige sferen

Het herfstgetijde in al zijn pracht waarin je kennis maakt met sfeer en verrassende momenten Een lauwe zon speelt met lichtschakeringen en schaduwspel Stad en land bedekt onder een goudgekleurde tot rood getinte tapijt.…

DIE DREIGEND DONKERE NACHT Het was een donkere maanloze nacht we liepen in de dreigend stille duinen We deelden het eenzaam fluisterzacht; als klonk ’t ruisen van dennenkruinen We voelden het gevaar dat er dreigde klemmend naderde die angstige sfeer Waardoor ieder naar vluchten neigde; ’t latent onheil voerde ons naar afkeer Geen…

literair cafè “de ballentent" alleen toegankelijk voor lieden met talent selectie aan de toog betogen aan de stamtafel bedachtzaam wordt het glas gepakt de kopstoot is weer favoriet dames drinken cocktails met een riet veel aandacht voor elkaar en voor zichzelf vervat in commentaar verpakt in sfeer van schouderklop en lieve vrienden,…

Hier Ochtendgloren bij de schuilhut Waar je stilte bekoren kunt Mistflarden voorbij trekken Een hert voor je ogen stunt Jij Met beeldende sprankelende sferen Waar zonlicht en dauw ochtendnevels adoreren Druppels in een eerste zonnestraal mag beproeven In rust kunt vertoeven De zevende hemel in mij Voel liefde voor het landschap Leef…

Takkengestel wiegt op de golven van een wind in ontspannen sfeer Een dagelijks leven van rust en vrede waarmee je stad en land animeert, van dichtbij maak je de geboorte van bos of woud mee, opgeluisterd door jouw sprekende stilte Het aantrekkelijke gezicht met gebladerte en krachtige takkengestel.…

Begeleid en ondersteund door onbekende liederen die mij naar hogere sferen brengen, zintuigen geprikkeld Hun klanken vol wulpsheid en wellust, waar komen ze vandaan Een liefdevolle warme stem, mijn breekbaar hartje barst in tranen uit.…

waderij In parkvijvers van het noorderplantsoen 't Was ook geen losgeslagen dwalerij In 't centrum van de knusse oude stad Waar allengs verder aan de horizon De bouw steeds minder sprak tot de verbeelding De kubussen van uniform beton En polychroom glas, bij het oud station Sinds mijn vertrek naar de rijzende zon Zag ik niets van de sfeer…

waar mijn fantasie veel met zwart-wit of oud fotobruin verbindt en ik vergane afdrukken omzet in woorden zonder het al met vocht te duiden in beïnkte zinnen een enkele passant schuift voorbij dat heb je vaak op een vroeg moment alsof een goedemorgen deze ledigheid te snel zou vullen met aangroeiend ruis dat maakt mij niet blij in een sfeer…

Waar lichtenharpen spelen Tussen de schimmen van het bos De eeuwige tijden bleven En dauwdruppels blinken tussen zacht groenig mos Waar in stilte spechten op bomen hakken Tussen de bosbessen sluipt een vos En onzichtbaar in de lucht ganzen gakken De natuur schenkt jou de ware belevingsethos Waar verkleurende bladeren wiegen in de wind Geurende…

Natuur in stilte, tijdens regen Gedachten kunnen hier gemoedelijk afwegen Druppels vallen tijdens een mijmering Vredigheid boetseert de beleving Watervocht op bladgroen Regenjas in goed fatsoen Naaktslakken kruipend over rottend hout Vogelzang klinkt vertrouwd Regendruppels uitvergrotend in een plas Een badende appelvink die aan het genieten…

Veluwse beek In gemoedelijke natuur Waar rust heerst Nabij een verlaten kreek Flonkerende lichtval De beek op weg naar het dal Merels zingen Een juffer dwarrelt voorbij Stroom maar Neem het mee naar binnen Rust stroomt je tegenmoet Door zachtheid van oevermossen bevangen Kolossale beukenbomen al eeuwenoud Iedere keer voelt het beeld…

Daarnaast ontvouwen de heesters en struiken hun overhangende takken op welke een grote afwisseling aan groene bladeren en roos-witte bloesems het levenslicht zullen zien Tegelijkertijd zorgen warm aanvoelende bloemen en grastapijten voor intieme sfeer.…

De sfeer begint al snel te wennen langzaam ga je de boel verkennen Je voelt je bijna een oude bekende maar pas op hier begint de ellende Lampjes flikkeren voor je ogen kelners knikken alsof ze je mogen Je leest de uitleg voor je begint het onmogelijke gebeurt je wint en wint De euro’s die je in je zak laat glijden zullen je hersencellen…

talloze kransjes en dennen worden gegijzeld omwille van de binnenrukkende sfeer zelfs de bijlmerbajes wordt ermee behangen en centraal twinkelt met twijgjes en lampjes welkom reizigers: in dit kermisachtig onthaal zijn de kinderen onnozel genoeg om te beloven dat ze nog steeds in de kerstman geloven?…

En daalt de zon in ’t westen neer, Verspreidt zich ’t liefelijk schemerduister En heerst er stilte langs de dreven, Terwijl de maan, zo statig blinkend, Zich spiegelt in het zilvren meer, Dan hoor ik gaarn ’t zephirgefluister En hoe de tedere snaren beven Der windharp, door het woud weerklinkend Als tonen uit een reiner sfeer.…

Want door die sterren langs de wegen, voelt u de echte sfeer van kerstmis komen en als u mijn sterren hebt gevolgd bent u bij de stal gekomen dan zult u opeens weer weten wat u "even" was vergeten..Denk dit jaar niet aan welvaar of hebzucht maar aan vrede dan kom ik volgend jaar weer met pakjes naar beneden!…

De fysieke leemte snoert me de mond, maar gezien je lijden is het beter zo en knip-oog je stiekem vanuit hogere sferen, terwijl ik lichtjes voor je foto brand. Ik herinner mij die laatste, diepe zucht, toen de dokter je minzaam verloste, waarbij ik door diep verdriet werd overmand, maar tevens wist hoezeer je was opgelucht.…

het zand licht de afdruk van mulle warmte er was een grens tussen lucht en land maar ik voelde geen belang de blauwe hemelkoepel was groot genoeg om de aarde te dragen of ik machtig was over een reeks verbonden eilandschijven rakelings naar de zon stijgen er was geen partijdigheid vergissingen onbedoeld een verloren schoen de sferen…

vanaf de Fondamenta degli Incurabili staar je over het water naar het stille dodenrijk zijn boot zal je brengen, daar waar je zal rusten in nabijheid van haar, je geliefde Venetië dampende mist, de sfeer van stilte dragend het water, de tijd, licht en donker heden en verleden, verlangen en vervulling steen en vlees, liefde en afscheid taal en…

Gezamenlijk stonden zij te staren Naar een kist gevuld met dood Geen idee wat men moest voelen De sfeer was raar en de verwarring groot "Wij zullen hem missen", sprak een man Pogend tot een soort verhaal "Zijn leven was, eh, dood denk ik en zijn liefdesleven schraal" En toen een vrouw haar neus leegde In een doek van wit katoen Sprak…

zwevend op ijle tonen van mijn lievelingsmuziek zie ik publiek de laatste eer bewijzen aan mij en haar verdriet familie vrienden en bekenden delen samen nog mijn sfeer nog even en ik ben herinnering als iemand die er echt voor ging ik zag je kijken toen je langs mij liep een nieuwe vrijheid in je ogen tikje schuldig omdat ik je zo verliet…

Deze tijd speelt in een sfeer van angst de zon maakt ruim baan virussen komen en gaan niets is nieuw onder de zon angst verdooft het brein wat niet zou mogen zijn in een democratie waar vrijheid en mensenrechten op een hoog vaandel staan; tot hoe ver wordt onze privacy gegarandeerd?…

De kunst van het verbergen en toch te zien in een andere gedaante maar o zo teer en kwetsbaar als porselein Dat het spinsel met tederheid en zorg wordt gekoesterd in vrije, open onbevangen sfeer waarin ruisende en glimmende klanken in het leven ontvouwen.…

Voelend met mijn hart de kracht en pracht van natuur steeds weer verbonden Wat is het heerlijk om te proeven van een harmonieuze en gezellige sfeer in een ruimte waar men heerlijk kan ontspannen en tot rust komen maar ook ademen van verse creativiteit en inspiratie opdat een nieuw stukje poëzie het levenslicht zal zien.…

De wijze waarop het verbergt en toch zichtbaar in een gedaante maar o zo frêle als het is Dat het spinsel met tederheid en zorg wordt gekoesterd in een open en onbevangen sfeer waarin diverse klanken in het leven ontstaan en ontwikkelen.…

Ze kon de sfeer, die was verpest met grote spoed ontvluchten en - liggend in een heel ver nest - de vent niet zien of luchten. Wél luchtig bleek de nieuwe meid, die hem veel meer behaagde, wat kwam, doordat - z'n wind ten spijt - de opblaaspop niet klaagde.…

Door nevelige sferen gaan wij, Waar niets meer schijnt, Aan 't stuurrad van de wereld staan wij. Recht overeind! Vóór ons zien wij de diepten deizen, De dag gedoofd - In nacht en storm twee starren rijzen:- Ons hart - ons hoofd! Hun licht hangt over blinde zeeën Gerust gericht, Hun stille schijn houden zij tweeën In evenwicht.…

Pas later, als je bent volgroeid, kom je in een hoger sfeer, en ben je hier echt uitgestoeid!"…

met verse ganzen trekken het land op zijn witte baard droogt in de zilte wind het hol is verlaten, kop – over – kloten is moervos Snodaert gisteren vertrokken haar welpen verlieten reeds eerder de veste, alle speelgerei hangt in de bramen stilte, alleen aangesproken door suizen van een constante zeewind, schilderde een geheimzinnige sfeer…

Een altvioolconcert opgewekt in sfeer, de romantische stijl met daaropvolgend hevige onderdrukking van stille emoties. De donkere achtergrond valt weg, de compositie kiest voor onafgewerkte kerstsymfonie, de dikste snaren van de cello.…