inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 79.232):

Sirene

Prachtige witte wolken weerspiegeld in gerimpeld
water waarin de kalmerende en verzachtende geluiden
van golven in een vooruit schuivende of trekkende beweging
me meevoeren tot wanneer ik de ultieme bestemming heb bereikt.

Begeleid en ondersteund door onbekende liederen
die mij naar hogere sferen brengen, zintuigen geprikkeld
Hun klanken vol wulpsheid en wellust, waar komen ze vandaan
Een liefdevolle warme stem, mijn breekbaar hartje barst in tranen uit.

Gedurende de dag zorgen ze voor een witte waas voor de
ogen, tegelijkertijd verre zichten om de omgeving in alle rust te
snuffelen, verkennen of aftasten terwijl in het diepst van de nacht de
zee gevoed wordt met maneschijn en sterrenlicht, ongezien en ongehoord.

Laat me inspireren om koers te bepalen van allerlei akkoorden
en toonladders die samen een vloeiend, harmonieus geheel vormen
O Sirene met je verleidelijke gezang, helpen en verbinden is jouw kracht
Het is heerlijk varen in het leven dat vol onverwachtheden en verrassingen zit.


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 17 februari 2023


Geplaatst in de categorie: actualiteit

1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 54

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
17 februari 2023
Sirene sirene ben ik, zeemeermin
Ik zing als een vogel, maar ben ik te min?

Ik zing aan de Rijn en ik zing aan de Maas
Maar daar zie ik enkel een wit wolkenwaas

Ik zing als een tierelier, word bijkans gek
Aan de Rijn en de IJssel zing ik en de Lek

Sirene sirene klinkt mijn lorelei
Mijn zang sterft nu weg daarom voel ik me vrij...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)