1903 resultaten.
De rivier
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 537 glashelder spiegelt water
met de matte gloed van
glanzende vissenbuiken drijvend
op kleurende olie,
geel en rood en blauw
glimmend van de dood
waar riet omarmt, kringelt
en bronst klotsend
tussen afval en stank
tot waar het land begint.…
rivier
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 de middag liegt
de zon bevriest de dag
gele bomen vol donkere vogels
ik loop langs de rivier
alle kinderen huilen troebele tranen
vandaag, die lange, lange dag
hier, langs de eindeloosheid
doorwaad ik hun levens
waar zijn de groene weiden vol wit leven
de gele koppen van paardenbloemen
die beloofd werden aan hen
waarom zwijgt de merel…
rivieren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 307 gewoontes verbreken
op zoek naar leven
je zoekt naar woorden
maar hebt er geen
de rivier die zwelt
roept om nieuwe diepte
onderbroken stroom
versnelt zijn tocht
vruchtbaar landschap
de zon als zegen
een vrije geest
mijn levensboom…
rivier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 611 Een een imam vroeg afgelopen vrijdag
jullie christenen geilen op macht
daar zit jullie macht
ik antwoordde op diezelfde dag
Wie bracht de profeet richting de berg
tot op het bot en merg
meitreya
innana
god is een kind
iedereen maakt fouten
in den beginnen
nazi of jood
palestijnen
ooit
ik schrijf misschien niet zo goed
een tekening…
Rivier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 Het moet de Eufraat zijn geweest
er is geen plein
geen weg die nog bestaat
geen smalle brug
gaat naar de overzijde.
Bij de moskee een dwergooruil
en wij te laat om dat te zien
het moet de Eufraat zijn geweest
die zich bewoog
maar nooit is weggeweest.…
Bij de rivier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 167 Het is alsof ze de dood hoort fluisteren
nu ze hier is, bij de rivier, die luistert
naar haar woorden van stilte en verleden
en in haar verdriet woont een mysterie
vol eenzaamheid en wereldleed
een gezelschap van droevige mensen
op weg naar niemand, nergens is er leegte
de leeghoofden hebben de ruimte verdoofd
met nog meer verdriet van droeve…
Aan de rivier...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 werd een spel
van kennen en herkennen
van tellen
en hertellen
van taal en verhaal
Wij zitten
aan de rivier
diep in jouw jas
gedoken
aan niets heeft
het ons ontbroken
Nog stroomt er
die rivier
en vloeiend.…
Rivier,
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 153 je stroomt bijna over
van wilskracht
in de morgen, in de middag,
in een kerstnacht
verscheep je, en voedt, vrij
van weeklacht
duizend jaren, zonder maren,
dat mag aandacht…
Rivier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 127 Door het als door een god geschapen landschap
meandert een smalle rivier
zij voedt de bloemen, het gras langs de kant
zij voedt het koren op het land
kinderen spelen graag in het water
zo maken zij een herinnering voor later
kikkers kwaken het uit
wat voor de een puur lawaai is
is voor de ander een pure symfonie
een door de natuur gegeven…
De rivier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 achter
Terugblikkend is er kort noch lang
Zoete, zure, zoute, bittere uren
Ze vervliegen allemaal 1 voor 1
Nu ik groter ben vertelt de rivier wat
zij nog lang na mij zal blijven zeggen
Soms fluisterend soms ruisend:
Het is niet de tijd die vergaat…
de rivier
gedicht
3.0 met 14 stemmen 16.323 uit al haar armen brandt de rivier onder de rotsen
en onder de kleine zon boven de bossen
spuwt naar tellurische wortels naar de staart van de wolk
en met gesperde muil dwars door deinende scherven zij zwermt
met grillige warmte over de wereld
de duisternis dicht bij haar buik buigen gulzige bloemen
en daar is een hol en een poel en het kraken…
Rivier
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 97 Mijn tranen blijven altijd hier,
ze volgen de rivier verder niet.
Geen kabbelend waterplezier
zal mijn ogen weer doen stralen
en hen, betraand, troostvol drogen.
Mijn tranen zullen de zee niet halen,
ze blijven voorgoed ruisen in mij,
daar waar zij stromen mogen,
blijf jij altijd in mijn hart nabij.…
Rivier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Water,
elke druppel is rivier.
Volg niet het water, maar volg dé Rivier.
Want Hij is Alles in allen.
En allen in Een.…
Rivier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 56 Veelvuldig in de rivier geweest – ontelbaar vele keren.
Nooit opgeslokt, nooit reddeloos ver weggedreven.
Steeds weer behouden herleid naar vertrouwde oevers.
De parallelle belijning van een kronkelend bestaan.
Veelvuldig ook in mij geweest – ontelbaar vele keren.
Op haar beurt vrijelijk door mijn lijf gestroomd.…
De rivier
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 76 ook de laatste hoop verdween
Het was zo koud, ik sloot mijn ogen en liet mij langzaam vallen
Wilde wel, maar kon niet geloven, dat toen een vrouwenhand verscheen
Die hand voerde mij mee, dwars tegen de stroom, naar boven, tot op de golf
En daar, in de volle zon, kwam jij naast mij zitten en zei: Daar gaan we dan
Vertrouw op ons, ik ben jouw rivier…
Bij de rivier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 70 wind en met het varen
de rivier brengt zo de ziel tot leven
je gaat het lezen, omdat het er staat
jouw naam, jouw naam, alleen jouw naam
op het bankje leest de nacht jouw naam.…
Arcanum XVIII De Maan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 in het holst van de nacht
drijft een bootje stuurloos
stroomafwaarts
naar het onzekere onbekende
als maanstralen priemen
door een gat tussen de wolken
verbleekt de nacht
tot onwezenlijkheid
want maneschijn is schijn
weerspiegeling
die terugkaatst op het zwarte water
op de linkeroever blaffen honden
op de rechter huilen wolven…
Vidrus Fluvius (Overijsselse Vecht)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 Golf en tegengolf,
koppen gevuld met schuim,
rollen over elkaar heen,
het woelige water buist,
tegen mijn bootje,
dicht langs mijn been.
Ik houd me met moeite staande,
tussen al dit geweld,
en denk terug aan Vidrus Fluvius
in de zomer,
een zacht kabbelende rivier,
zonder de kracht van smelt.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
wijze spreuk...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 108 Ga eerst naar huis,
bezie het Uwe.
Vindt ge daar
dan geen gebreken,
kunt ge vrij
van het mijne spreken.…
dwars door de tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 dwars door de tijd
raak je me aan
als ik weg kijk
door de zoeker
van de camera
vang ik je vleugels
een bootje dobbert
op de grijze oceaan
de zon zet alle
zeilen bij…
Een klein onschuldig riviertje
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 1.299 De rivier grijpt zijn kans,
hij wordt breder,
nog sneller...
Maar net iets te snel misschien..?
Zo rustig, klein begonnen,
nu een grote, sterke rivier,
niemand kan 'm meer tegenhouden,
alleen hijzelf zou kunnen stoppen...…
Schijnaanpassing
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 423 In de stalen rivier van jou geest
stroomt het water niet meer.
Vervuild door de schijnaanpassing
die je leven is.
Zwemmend met de stroom mee
om niet te verzuipen, aangepast
aan de golfslag van het water.
Maar afgesneden van de oever.…
Aan de Dommel
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 216 hier stroomt onze trots
al in de Oude Vrijheid gekend
door haar wederkerende loop
en sponzig ademend water
een levende ader
als weerbare kracht erkend
is veelzijdig en uitdagend
draagt haar schoonheid
waardevol op weg naar later…
onder water
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 76 De rivier buiten
zijn oevers weiland onder
water meeuwgeschreeuw…
Huilen de grotten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Tijd is als de
stroom van een rivier
van begin tot het eind
voor altijd in volle vaart
in beweging
weer of geen weer
op weg van bron
naar de tijd van leven
die niet meer telt
terwijl besef verdwenen
is, vliegt de tijd maar door
Gegeven tijd
die wij slechts willen vullen
net als de grotten die
verweven met jouw schoonheid
in de nacht…
Stroomafwaarts
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 en een dag,
als een zomerse vlinder in vlucht
Nectar
is overal te vinden,
we laven ons aan nieuwe dromen
De rivier meandert
naar oorden
waar droom en daad samenstromen…
Meanderen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 185 er is een rivier
blijven stromen
en aftakkingen
gaan hun eigen weg
zij sijpelen
langs verboden plaatsen
waar ze niet
horen te zijn
krijgen eindelijk klein
waar ze al jarenlang
op jagen
het geweten van dit water
heeft blijkbaar geen grens
kan zoiets
gemakkelijk dragen…
Binnenwater
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 we komen in onze toekomst aan
treden buiten oevers
verkennen het land dat zich
altijd in vlakte verschool
dat zich binnendijks veilig waande
voor de bocht in de rivier
de stroming houdt voet bij stuk
van hoog naar laag
beneden wacht de zilte moederzee
oneindig gestaag
nu we de stal ruiken, horen we de
branding ruisen
we verlaten…