Alle inzendingen over buik

Uit elke vrouw wordt een man gebaard met week vlees en bloed in de mond gespeend met melk en zorgen bezwaard schuift hij zijn klamme buik naar de afgrond En wanneer het ebben komt na de vloed liggen ze op een hoop benen en bekkens gewis komt de koude wind tussen ’t wasgoed het venijn met vuur de adem in de kwintessens Waarna veel napraat…

Vossen snellen zich over de besneeuwde velden het vliedende landschap zuigt zich onder de buiken de vossen zijn slijpende slijpen hun oren spits wrijven de ogen wrijven de streek in de ogen straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt tot de bodem ‘d aarde en sporen van sluikse silhouetten benevens de indrukken van prooien, contouren…

ooit om elkaar fladderend waren het de vlinders in hoofd hart en buik die wolken roze kleurden toen regende de hemel in voor- en tegenspoed met rozenblaadjes rood het verbond ter zegening daarna kleurden zij strengelend in liefde elkaar de hand houdend tot koperroden slingers zo het leven samen zinnend weefde zich zo de passie tot…

Hun Uppsalaans is kruidig, hun blikken familiair dus trek ik gauw mijn buik in en waan me musculair. De herfst klopt op de deuren en bijt weldra augustus dood, hij smoort de zomergeuren en blaast de lindebomen bloot. En dan ! denk ik beschouwend geluk is fragmentair, net als de kat hier naast me voel ik me machtig solitair.…

Zijn het die kleine kriebels in je buik als je ook maar even denkt dat hij je richting op kijkt, maar hij dat niet doet? Is het het proberen vast te houden van zijn aandacht, terwijl je zelf ook merkt dat de manier waarop eigenlijk verschrikkelijk is.…

Vanuit diepste van jouw stiltes, hoor ik nog steeds je breekbare-en-kwetsbare kloppen Ik ken het geluid van haar cadans, zij is opgegroeid in mijn buik. Het is ook al een hele lange tijd dat jij haar draagt maar op een dag vliegt zij weg zodat ik achter de deur wacht op haar terugkeer zonder enige vorm van spijt.…

langs neus en lippen die zich vochtig in rood plooien je ranke borsten die gepunt mijn wellust dorsten ik scheur de benen van je lijf omdat je die genomen hebt, je billen wil ik houden want in mijn handen ronden ze precies hun schaamteloos vertrouwen ik voel de ribbels van beton het hoekige van schouders tast onder langs je buik…

heb de hemel schoongeveegd het grijze dat zo grauwe verwijderd en heb dat heldere open blauwe dat zoveel positiefs geeft gevraagd schenk ons weer hoop en vertrouwen dat blauwe met zo af en toe van die dromerige witte schapenwolkjes met de in hun buik verborgen wollige dromen ook al is het maar heel even toch weten ze hele jonge en oude…

Ook een wassen neus Vier handen op één buik, o welk een geur Promotor, mentor, geestverwant Cliteur Partijgenoot Baudet liet hem geen keus Zei tegen prof.…

Vanuit diepste van jouw stiltes, hoor ik nog steeds je breekbare-en-kwetsbare kloppen Ik ken het geluid van haar cadans, zij is opgegroeid in mijn buik. Het is ook al een hele lange tijd dat jij haar draagt maar op een dag vliegt zij weg zodat ik achter de deur wacht op haar terugkeer zonder enige vorm van spijt.…

De tijd vliegt maar de dagen gaan traag en dan ineens is er weer een jaar voorbij dagen verschieten tot witte vlekken hoe meer ik zie hoe minder ik geloof Achter de dijken onder de hemel huilen de wolven in de koude nacht het ettert in de buik van de aarde spiegels stijgen tegen de klippen op Meestal is stlte beter dan woorden stilte laat…

Jij dan onhoorbaar naast me komt zitten en 'k, onverstoorbaar lijk, 'k mijn hoofd op je schouder vlij, mijn arm om je rug Zullen we wat op strand gaan liggen, vraag je Zoals jij dan ligt met je hoofd op mijn buik, 'k jou gebruik om je oren, je stekelig haar, je denken te masseren we wegdromen in zand en een weten van glinsterend…

ons Laten we terug gaan naar onze warme kleren van zelfbedrog Kijk, we vinden ons geluk weer terug achter de dijken We kleuren onze blauwe lucht weer in We tekenen wat witte wolkjes Het is weer genoegelijk en behaaglijk Een beetje gif en aangename dromen Wat we niet zijn dat we niet zijn Wat we wel zijn dat zijn we wel Een buik…

Verdreven uit de buik van je moeder. Jullie levens vielen stil - voorgoed - toen de navelsteng werd doorgeknipt. De hel kon verhinderen dat ze je moeder bleef. Kleine Shin, je werd het kleine, tinnen marionet-soldaatje dat, als het nodig was, een onzichtbare vlieg op de zwarte muur werd.…

open licht wordt aan gedaan hang de jassen op en fluister een glas drinken door kaarslicht reeds aan jij zittend op de sofa reik ik een glas rode wijn vlei me tegen je aan bijna fluisterend gesprek verlost je van gedachten achter de gesloten gordijnen dansen takken in de wind een glimlach blijft niet uit je hand strelend op mijn buik…

Stampende voeten Een gebroken geschrijf Een traan op de grond Het is haar kreunend lijf Daar in de achterkeuken Blijft de haat beuken Op borsten en buik Ze is in elkaar gestuikt Verbannen naar de tuin Zelfs de bomen huilen mee Drie kleine hoofdjes aan de ruit Verscheurend en wenend zonder geluid.…

Ik kan slechts naar je staren volledige stilstand van de tijd ter wijl je met jouw hand strijkt door je haren en met een sierlijke beweging de kleding van je lichaam glijdt De douche kaatst de parels op jouw huid jouw handen glijden over buik en keel ik strek mijn handen naar je uit terwijl ik diep in gedachten met je lichaam speel Een…

het gefladder in mijn buik het weeë gevoel maar ik eet niets en ik zeg weinig staar een beetje voor me uit de vlinders maken mijn knieën week ze maken mijn mond droog ze laten mijn handen beven en dat sinds de dag dat ik in jouw ogen keek als ik je zie ga ik blozen geen zinnig woord komt uit mijn mond durf je nauwelijks aan te kijken…

grote rivier, aan jouw oever strandt mijn denken - glazen libel met vliesvleugels aan - ik duikel in je buik op jouw wenken vooraleer de dag is dichtgegaan grote rivier, in jouw water zwemt mijn weten - papieren blaadje van een vlinderbloem - jou zal ik zijn, in jou wil ik heten een nieuwe naam nooit eerder genoemd in mij kabbel jij je klaterend…

Rechtsboven in uw buik verborgen, waar zij, omribd, haar werkplaats heeft, moet zij er dag en nacht voor zorgen dat gij uw maaltijd overleeft. Ook met een glas of wat jenever heeft haar basaltblokmozaiek totaal geen moeite, want de lever ontgift, is zuiveringsfabriek.…

Dansende mensen op straat Zingende mensen in huis Honden die praten Katten die tapdansen Computers die niet crashen Weekenden die niet voorbijgaan Foto's die niet vervagen Liefdes die niet worden verbroken Haaien die groenten eten Leeuwen die knuffelen Vredelievende mensen in Amerika Elkaar koesterende mensen in Israel Volle buik…

Mijn handen om haar ranke hals Haar heupen licht aanrakend Lach ik, flirt ik, dans mijn wals Volle lippen, zaligmakend Een spoor, waar ik haar juist kuste Haar lieve buik, oh, warme dijen Ik mag mijn hand daar even laten rusten Terwijl zachte lijven zich nader vlijen Ons ritme, de zwoelte, doet tijd vervagen Mijn genot is hoorbaar, zo is…

Haar staart wiegde over mijn buik. Vroeger rende ze door een dof paradijs waar ze de merel begluurde onder een doornhaag waar fruitbomen gloeiden in de ochtend. Zij klom door een wirwar van takken, haar fluwelen poten, haar haastige klauw.…

In een stemming van broosheid Eén wereld in tweeën delen Met verdiepte emotie spelen Het is uit met de verliefdheid Het is de winter in mijn buik Stollende prikkelingen Uit met de bindingen Ik ontsnap uit de fuik Ik adem weer de frisse lucht En mijn geest verscherpt zich Het is niet dat ik je beticht Maar het is die drang tot vlucht…

raadselachtige blik in de ogen een slepende gang door het leven vette vlekken op donkere broek witte sportsokken blauwe schoenen wapperneus klapwiekende zeiloren uitpuilende buik een eendensnavel frisse reuk goedkope aftershave de baard van vier dronken dagen hangend kruis in afgezakte broek opmerkelijk de bedrevenheid in beurtlings knipperen…

op mijn buik lig ik te drijven dobber ik naar de overkant ik kon niet langer bij je blijven omdat ons huwelijk is gestrand ooit lag ik uren in je armen mijn favoriete tijdverdrijf werd ik bevangen door je charme voelde ik de warmte van je lijf jij was de man van mijn dromen liet steeds mijn hart sneller slaan wist niet dat er een dag zou…

deze dag zal anders zijn want wij bestaan uit meer dan handen en voeten – mijn hoofd, het jouwe doen mee, als onze harten kloppen voor twee (of meer, even) jouw buik ademt op en neer en ik kus je navel om erbij te kunnen zijn adem mij, adem jou, adem ons, zucht het leven terug naar waar wij ooit begonnen en breek me (niet weer) zo lief als…

Aan het einde van de heerlijke maaltijd denk ik, met een volle buik, dat het weer veel te weinig was. Ben ik nu een tevreden mens, of is ontevreden op zijn plaats? Ik kan naar bed en slapen als ik dat wil. Ik kan mezelf zijn hoef niets te doen, wat ik niet wil. Kan me permitteren een auto te rijden, als ik dat wil.…

vlinders fladderen om me heen en landen op mijn ziel en hart ze willen zich in honing dopen ik heb mijn buik licht ingesmeerd ze brengen me flarden zoet van een hoger leven omgeven van liefde kleur en romantiek die mijn bloed blozen doet zacht bied ik mijn glanzend oog bewonderend lees ik hun groet die mij voluit genot beseffen doet…

De bolronde buik gekeerd naar de verwarmingsspijlen de achterpoten lui languit de staart kuis ertussen. In knorrend gespin valt de bek iets open tipt het ruwe tongetje tussen gewapende tanden. De snorharen wijd in zwijm van genot tantaliserende zinnen tikken trillingen.…