168 resultaten.
VERSTROOIEND TOCHTJE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 luchtwenteling
de oneindige troosteloze ruimte
had één starre droge ademtocht
maar een soepel balletneveltje
danste speels voor me uit
de gitzwarte akkerzee welfde gedwee
tegen de lilliputterboompjes van houtskool
bij de nòg grijze stramme westelijke kim
dat lokkende wolkje toonde een zwakke gloed
ik vond wat me steeds wenkend geleidde:
dampende…
Friesland
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 221 Dampende friezen dravend
de arrenslee over het ijs
een watervlakte zwartbevroren
omzoomd met witgekante bomen
als ijsprinsessen op een rij
gekletter van klapperende schaatsen
over ribbels opgeblazen
door een speelse koude wind
de winterzon aan blauwe hemel
knisperend koud een nieuwe dag
rode koppen brede slagen
leerstoel voor een beginnend…
Tot ik met mijn lichaam sterf
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.304 de illustere raaf
spreidt zijn vleugels
over de dampende mist
die de afgrond verbergt
en ik graaf, ik graaf
op zoek naar de teugels
onder mijn doodskist
die mijn leven tergt
tot ik met de eenhoorn
de nachtmerrie verleid
zal ik elders verdwalen
in het nergens van ooit
bloeit de enige doorn
in het oog van mijn tijd
als het de droom…
gebed!
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 614 Laat mijn ziel zich koesteren
aan dampende kringen in de ochtend.
Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan zou geven,
Geef het lichaam terug aan de geest
die verward is en vol van pijn.
Laat de tranen het levenswater zijn
van een nieuwe dag.…
Gebed,
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 929 Laat mijn ziel zich koesteren
aan dampende velden in de ochtend.
Geef mijn bestaan de inhoud
die ik eraan wil geven.
Geef het lichaam terug aan de geest,
Die verward is en vol van pijn.
Laat de tranen het levenswater zijn
van een nieuwe dag.
Het razend bonken van mijn hart,
De motor van een andere tijd.…
Oblivion
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 959 's Avonds in een najaarsstorm
hoor je het fluiten in aantocht
en, terwijl je naar de rand loopt,
het dampende stampen der wielen.
Ooit dacht ik dat je was ingestapt,
meegevoerd in die verlossende mist.
Je zwaaide nog even, maar niet naar mij,
toen je voor eeuwig mijn herinnering betrad.…
Sneeuw, zonlicht en ochtendgloren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 Wolkjes dampende adem ontsnappen uit mijn mond.
Stroef glijdt de staldeur open.
Sneeuwvlokjes dwarrelden van het dak.
Mijn paard kijkt naar buiten,
rilt,
Snuffelt aan de sneeuw.
Ik stijg op,
Stap de frisse buitenlucht in.
Ik kijk naar de opkomende zon.
Ovder de sneeuwitte velden komt een gouden gloed.
Ik galoppeer aan.…
Eerste akte/ontvankelijkheid
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 370 't Licht
daalde over hem neder
en drukte hem zwaar
lood wervelde om het heden
blote voeten in de rijm
krakende grashalmen
in stichtelijke stilte
de openbaring voorbij
nevel kringelt zacht
om zijn verlaten lichaam
zijn dampende huid
zweet een koude schedel uit
een stoel dood van het wachten
het levende wit vangt de essentie
vier tralies…
- Wakker worden -
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 206 De poëtische nacht, ze treurt
ruikt de troost zo duister als rozenhout,
ruikt amberkleurig meerduidigheid
de inhoud ademen zonder te kijken, ruikt
naar dampend geurende rozemarijn
lijk de korte avondwandeling,
het gevoel van daadwerkelijk uitgeslapen zijn.
Het gevoel van wakker worden
tegen de achtergrond....…
Terugkeer
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.485 Ik schik aan tafel aan
en reik, dwars door de verleden tijd,
met een hand die weer kinderlijk wordt,
naar de dampende aardappelschaal.…
Ballade van de generaal
gedicht
3.0 met 3 stemmen 6.711 Rood van roem en ver van nederlagen
staat de zich met dampend water
wassende generaal voor het raam
van zijn enige kamer.
De vrouwen van zijn loopbaan
sneden aan twee zijden
want zijn buik is behaard
met kussen van zwaarden.…
Recycling
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 122 Augustus, als de zameltijd begint
dan snijdt de maaimachine met zijn scharen
de akker kaal en oogst het rijke voer
dat daarna gul gegeven wordt aan paarden,
hun vijgen schijtend op het draafparcours,
die warm en dampend meuren langs de kant.
En aan die kleffe keutels paardenstront
eet menig musje weer haar buikje rond.…
Verschoppelingen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 onderbroeken van Zeeman
met Boerka's bij de Hema
op zoek naar zoute dropjes
regendauw en vlinderwolven
zag glinsterende ogen glanzen
boven verkouden neusjes dansen
zakdoeken ingewikkeld
en omgewikkeld
kleurden de wereld
muziek in zinvol verdwalen
droomde de horizon ver weg
en straten vol met sneeuw
beloofden geheimen
geen dampende…
een kind vol zee
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 332 ruist zacht de zee in rust
gisteren, toen ik het kind
nog niet had ontdekt
dat eenzaam eb wilde
keren in zachte lijnen
ik sprong opzij
voor de einder en
neerstortende schelpjes
om de uitgerolde waarheid
te kunnen zien
de zee veranderde
in een dampende straat
waar herfst stil stond, leeg
in de richting van de wind
en net toen…
die dampfeisenbahn
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.038 dampend stampt hij daverend
zich stoomsissend traag op gang
tsjokt en sleurt verdapperend
door het donkerende land
knarseknokend kraken dissels
sporen ketsen vuur en glans
tenderend over de wissels
takketoemt hij in kadans
scherend dendert hij langs bomen
muren, staken, bruut beton
onder bruggen, onder bogen
drijft hij naar de horizon…
Hier zijn we dan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 dieven bij de vleet
nijverige huisvrouwen met smetvrees
anderhalve meter dichter
of verder weg bij de waarheid
zonder ommekeer met koude vingers
van een zwerver en de warme voeten
kleine God op weg naar de afsluitdijk
om onze tedere wonden te likken
onvergetelijke detaillering
boven zee doemende donderwolken
kleine eilanden dampend…
Ode
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 493 Met één handbeweging sluit jij het fluweel
waarachter de wereld haar vormen verliest,
terwijl onze glimlach een brug slaat
in het schemerlicht van stofgebloemde kappen
hete chocolademelk op het pluche kleed
slaat dampende pluimen de lucht in en
afgezien van plonzende aardappelen
die jij zacht in de pan laat glijden, is er
slechts het…
Ik, gewoon ik
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 807 Een wolk
Fijngestampte druppeltjes
Water in zijn dampende zelf
Golvend als de zee
Deinend onder de zon en
Spelend met het morgenlicht
Een berg
Opeengepakte stukjes aarde
De wereld in zijn reusachtige zelf
Standvastig als een sterke wil
Krachtig onder de lucht en
Overvloeiend in het bos
Een vuur
Regenende gouden vonkjes
Stille warmte…
F-pupil
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.125 Dampend kinderlijfje zingt:
'We worden wereldkampioen.'
In het warme bedje straks
met zijn knuffeldier, heel stil
wordt gedroomd van Ajax
door onze kleine F-pupil.…
Tijdzwerver
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 308 Je weet wel, die zo hard gillen kon
dat vader vloekend zijn bed uit schoot
en dampend onder haar balkon
die vermaarde serenade ten gehore bracht
-Dat zij van adel leek in klederdracht
maar satan bleek in nachtjapon.-
steevast begeleid door die kat z’n viool…
Het bevreesde leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 435 leer mij ook hoe jij met je
vingers door de bladeren van een boek
schuifelt en als een stille sopraan
het belezende temt in jouw eigen sfeer
terwijl de koffie dampend jouw silhouet
verheerlijkt in mijn droom
ik kan geen nacht meer in jou bespeuren
terwijl mijn ogen nog kleven aan de schepping
waar ik nog drijvende was in een alsmaar zinkende…
WANDELING
poëzie
3.0 met 5 stemmen 545 Een malse vleug van lente wordt gezonden;
Zijn adem is bewaaierd van het kruid
Dat uit de omgeworpen voren spruit,
Onmetelijk, en dampend in de ronde.…
Vos en wolf
gedicht
3.0 met 15 stemmen 6.074 De grote ketel in de stalhoek:
houthompen, vuur en dampend water.
Hij zou in sprookjes niet misstaan
om jonge meisjes in te stoven.
Je stort er lakens in, die bollen,
verdrinkt ze met een grote stok
en stampt ons voetenvuil en zweet
en oogvocht murw, zodat het loslaat
en in de zinken emmer stroomt,
het voorportaal van grup en put.…
Bijna Kerstmis
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.143 Auto's horten dampend
door het steedse heen, zebra's over
tussen citybags loodzwaar van koopwaar.
Reclames pressen ons de winkels in,
het infarct van kassa's langs.
Muzak spoelt onze oren:
liegt dat vrede enkel en alleen
geboren wordt in overdaad –
--------------------------------
uit: 'Haast feestelijk', 2007.…
Hollanders
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 442 Geboren uit een boerenkool
getrokken uit de klei
zie ik ze aardappels rooien
die roestige ijzeren mannen
op gebarsten houten klompen
met een kenau achter het fornuis
als ze dampend worsten eten
schildert een man met een oor
hun geweten achter een ezel
in het land van de blinde koning
genieten de meiden van vette aal
staat de dorpsgek…
Daadkracht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.330 Hij denkt al dampend in z'n bed:
'Dit is m'n laatste sigaret.
Het is de allerlaatste keer,
dat ik ravijndiep inhaleer.'
- En zó voortvarend is de man,
dat hij de daad voegt bij z'n plan.
Een welzijnsgolf gaat door z'n hoofd,
als hij vol rook het peukje dooft.
Z'n exhalatie heeft geen haast.
Hij rekt z'n pret.…
Proef mijn zee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 546 op
de ruiter, bespeelt half
gebogen op de rug van
het paard de leidsels
en viert de teugels
wapperende haren volgen
de snelheid van de gallop
de hoeven lijken het
zand noch het water te raken
sneller en sneller gaat het
richting de gloed van de
ondergaande zon
maar beiden zullen
nooit die warmte bereiken
briesend en dampend…
Vormloos denken
netgedicht
2.0 met 21 stemmen 2.563 de sneeuwbes
trost nog parelwit
naast de linde
die mijn pad verkleurt
zo dwingend geurt
in stervend geel
naar bladgroen-dagen
mijn adem
wolkt nu dampend wit
in bittere kou
die 't denken kleurt
en zo gelaten speurt
naar grijs en grauw
uit vergeten dagen
de sneeuwbes
bruist zo parelwit
naast de slapers
die in 't fletse licht
van…
Appels in de mist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 39 Leg aan bij de boomgaard
waad door zacht gras
en goudgele appels
naar de vijver middenin
dampend in de avond
Betreed het ronde bekken
glijd het warme water in
en zwem over de bodem
van je oerappelwijze weten
naar de trappen van de toren
Lees vanaf de omloop de wind, de wel
de stroom van de tijd, hun rimpelingen
hun dieptes en de nevelschimmen…
Zeeuws
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.299 de zonnevlegel dorst de velden
onder een juk van stilte en rust
het koele water van de Schelde
trekt zilverklotsend richting kust
dampend trillen de horizonten
terwijl de ploert hardnekkig brandt
sleepboten trekken mastodonten
huizenhoog boven ’t Zeeuwse land
in polders tussen sas en sluis
vierde het smokkelwerk hoogtij
de botermeisjes…