Alle inzendingen over doornen OR dood

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

van een éénjarig seizoen blader mee met de bruinrode dood de natuur kent mijn geweten…

Een doorn in het oog Een geprikkelde bloemist Verlepte rozen…

De bloeiende roos verontschuldigt zich blozend voor haar scherpe doorns…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

donkerrode roos pijnlijke scherpe doornen symbool van liefde…

Evenals een roos had jij je gewapend met doornen ik ben er heel behoedzaam tussendoor gelopen en vond onder het vlijmscherpe pantser een kelk vol honing waar ik me dronken aan drink…

Ze versierden m'n handen met doornen ketende mijn voeten plukte de roos uit mijn schoot Vermorzelden me onder het gewicht van granieten stenen gebrandmerkt met al degene zonder naam Kom ik steeds dichterbij; bij de draad om de knoop te ontwarren…

Doorn van rozenstruik aureool van eeuwen strijd hoop in druppels bloed. Onuitgesproken zoals de decemberwind, woord op de lippen. Het ‘zelf’ zonder vorm niet de dood te verzwijgen, in ongeborenen. Gedreven wolken biedt vredebewonderaars hun rustpauzes aan.…

vlinders zijn verliefd de wind speelt met de rozen gaat doornen voorbij…

Achter messcherpe doornen, bramen verlokkend.…

als een dode rode bloem met blaadjes ietwat gebogen en van doornen ontdaan hang jij vol mededogen in de vaas, die ooit in mijn huis op de schouw heeft gestaan nu laat jij me slechts denken aan de man waarvan ik houd die helaas niet meer in leven is en met een ander was getrouwd als ik straks net als jij verkleur als rode wijn dan hoop…

De doornen van ieders levensjaren wegen niet op tegen de doornenkroon van Christus maar beide vinden hun oplossing in de dood de volmaking van het menselijk leven en lijden maar bovenal in de verrijzenis tot een eeuwig leven door Jezus Christus de opgestane Heer zoon van de Vader: God En dat mag je vieren feestelijk op 1e Paasdag…

De scherpe doorne geeft soms wonden, Doch waar de scherpe doorne groeit, Wordt zeker ook een roos gevonden Die met de schoonste lachjes bloeit.…

'k Heb mij in bedden neer-geleid waar vreemde doden lagen... Wat schade aan hergenoten waan? Misschien zal ik vergeten hoe doornen langs een liefde-laan mijn lede' aan stukken reten...…

Door doornen getergd in onwetend bestaan vloeide 'n druppel bloed achter donkerraam een hof 'lijke slaap van eeuwige nacht sluipt in brocanten gewaad onverwacht lippen rozenrood ogen als smaragd onsterf'lijke dood wachtend vol smacht honderd jaar geduld nevel drijft voorbij in zilv'ren gedachten gehuld kust hij haar vrij…

'k Heb mij in bedden neer-geleid waar vreemde doden lagen... Wat schade aan hergenoten waan? Misschien zal ik vergeten hoe doornen langs een liefde-laan mijn lede' aan stukken reten... - Ik ben zo blij, ik ben vreemd blij, te kunnen stil geloven in nieuw-aanblazend min-getij door oud-gekende hoven.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Opengevouwen rozenbladeren lokken de weg zonder doorns voor een gespreid fluwelen sensuele lentegeur.…

Zonder je licht blijf ik duister bid ik de dood voorbij aan mij voel ik me geknot in uitbundig lijden steken de doornen sterk in mijn vlees. In je weerschijn veer ik echter op keer ik terug in volle bloei vlechten onze lijven een rozenkrans slaan we het kruis dat ons bestuift.…

Ik hou er van tot bloedens toe met scherpe doornen maar van een teder rood en o zo trots dit jaar…

Ze heeft geen lust meer om nog open te bloeien maar doornen heeft ze ik knip ze omzichtig af nu troont ze in mijn slankste vaas…

de dood er op stond maar vroeg om opnieuw te beginnen stem uit een mensenmond Zo ver ging zijn helend verlangen Hij kwam en leefde ons voor: menszijn is anders is dienen is liefde liefde verliest niet ook aan de dood niet wat zij verloor. ----------------------------- uit: Anno Domini (1975).…

Afgeknakt ligt hij scherp zijn doornen op de grond door de storm geveld het was te schoon te royaal te weelderig was zijn kroon…

'Een teengezwel wordt onverbloemd een vogelkijker soms genoemd,' beweert de boze vlieger. 't Zit 'm hoog. Hij klaagt: 'Het mensdom doet 't fout en snapt niet, dat het mij berouwt: het is een likdoorn in m'n eksteroog.'…

Drie maal klonken Paulus’ beden om verlossing van de doorn maar Zijn genade sprak de Heer was hem genoeg die ene doorn licht op in ‘t schemerdonker van een door bloed gekleurde doornenkroon.…

zij wisten van het avondmaal de judaskus met goud betaald bleef op zijn wangen staan het snelproces de marteling met doornen gekroond gehoond op weg naar kruisiging het donkert bij de berg van calvarie de lucht trekt samen en de aarde beeft als hij zijn geest aan vader geeft vrouwen hebben hem geschoond gebalsemd en in witte doeken…

Archaïsche woorden zinderden door de klas wanneer u ons het dictee voorlas, met felle tong, het tandgeknars. Voor kinderen van een nieuw gelag, van Leeuweriken en reçuutjes Een keur aan cedilles, een verlate gast reeds verjaard was de taal uit uw boekenkast.…