Alle inzendingen over doornen OR dood

Archaïsche woorden zinderden door de klas wanneer u ons het dictee voorlas, met felle tong, het tandgeknars. Voor kinderen van een nieuw gelag, van Leeuweriken en reçuutjes Een keur aan cedilles, een verlate gast reeds verjaard was de taal uit uw boekenkast.…

Een roos, die zonder doornen bloeit, Waar mag ze zijn te vinden? 'k Vrees, dat ze in weinig hoven groeit; Je zoekt vergeefs, me-vrinden! En of ze ook al te vinden waar', Ligt dat ze u zou mishagen; Het hoort nu eenmaal bij elkaar, Dat roosjes Doornen dragen.…

Twaalf kleine eekhoorntjes Zaten op twaalf kleine takjes. En deze twaalf kleine doorntjes Bestelden twaalf grote cognacjes. “Hoe is het, Jaap? Net uit de winterslaap?” Hij trok zijn bek wijd open. “Wat is er Piet?” Piet is er niet, Hij is al weggelopen. De praatjesmaker Kwam hier wel vaker. Maar dat niemand hier Zin had in vertier…

decadente gedeelte van de kosmos zwijgt de rede en bedekt een zwarte wolk het verstand dat buiten aan de hemel hangt dat zodanig door het vlees is bezwalkt dat men de mens niet meer met nieuwe inzichten kan verrijken en iedere poging alleen maar paarlen voor de zwijnen gooien wezen zal zij is als een roos met haar doornen…

de roos knakt op twee balken doornen etsen de geest de mens hoopt op herleving mijn hart het meest…

Zo rood als een roos, Maar ook zo broos, Met tere bladeren, En stekelige doornen, Zo ben jij. Als jij zonder God, Door het leven gaat!…

reukloos keren rozen zich tegen de verenigde vijand met doornen die zich vormen tot een wapen van dood zich stekend in rottend vlees een plaats te bemachtigen waarbij Samael spreekt dat de stank nog kwelt omdat de neus voor jaren gesloten is geweest want na al die jaren dat ik als roos mocht bloeien heb jij nimmer als dar de heerlijke honing…

verleden doornen in haar kleed had geweven het weten klautert langs de maan omhoog om het antwoord van de sterren te mogen plukken en om mij te laven aan het eeuwige geluk…

tussen doornen te ontrukken het gloeiende hart aan de wereld die weerkerende verweert -------------------------------------- uit: 'verzamelde gedichten', 2011.…

ik heb de stenen weggerold de graven gaapten dood op witte doeken zag ik jou je rug getekend in het rood de wereld maakte vuist sloeg met lange riemen doornen haakten in je huid schreven pijn in lange striemen ze hebben je gekroond tot koning van het woord gehangen aan het kruis met anderen vermoord maar je bent opgestaan hebt ons…

o wat zijn de rozen mooi het lijkt wel kunst uit het museum de doornen zijn vanonder afgeschraapt want de conservator krijgt ze voor zijn jubileum…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

God heeft u lief en schoon gemaakt, Als een van zijn verkoornen; Slechts als men zeekre puntjes raakt, Dan voelt men, roosje, uw doornen. ---------------------------------- uit: Leekedichtjes (1860)…

Bitterheid verzwelgt de doorn in zijn oog.…

Duw mij niet in dat hoekje stilte De muren zijn er reeds dood De vloer kreunt er wat kilte En mijn hersenen zijn er bloot Voor de eigen woeste tanden Ze zijn van taart op steen gestoten De vriendelijke taal van de randen Is met het bloeden mee op gespoten Mijn bloemen bloeien enkel doorn In dat voedingloze licht En ogen zijn…

wind speelt met het lot der zielen De leegte die je achterliet wordt gevuld met doorn De herinnering versmacht zoals de kamperfoelie de tak De lente breekt aan…

Haar vrienden zijn niet meer: In het hart van de zwarte roos leeft de Dood die met haar doornen hun namen tot littekens schrijft Kunstwerk: ' Leven in zwart en wit ', 2012 Kunstenaar: Irmlinda de Vries…

Dit is mijn mooiste pose: die van liefde's acrobaat, zwevend schijnbaar moeiteloos, maar met krampende tenen boven een bed van rozen en doornen. Ik zal je nu beschrijven: kijk, ik teken rozen op je huid en jij doornen op de mijne. Goed, ik ben een acrobaat. Is er een mooiere pose?…

Dus pluk een roos en neem er dan ook maar de doornen bij. De distel heeft geen hinder, ieder gaat hem uit de weg. Hij kan bloeien zo hij wil en hij geniet, samen met zijn mooie vlinder.…

het goede pad te kiezen attendeerde je, je voorsprak iets waar niets loos zo liep ik gekweld tegen Flora aan op goed geluk visionaire roos mij een doorn in het oog…

Ik was in mijn hoofken om kruid gegaan, Ik en vand er niet dan distel ende doorn staan. De hermandad zei niettemin: ‘Hier staat alleen maar hennep in!’ --------------------------- - naar zuster Bertken…

De doornen had je er eerst afgesneden. Die werden knetterend verbrand, in een laaiend vuur Waarom wij... vrolijk dansten.…

zij draait oog in oog met de stilte schreit namen waardoor doornen uit het zwijgen vallen een bloemblad blijft liggen verderaf er is geen wederkeer ongeschonden…

Wanend in duister woud struikelend, Door doornen gestoken Zout van tranen Ga ik door richting uitweg Wetend dat het pad nog lang is Om jou te vergeten…

Ze vallen tussen doornen. Worden doorstoken en verstikt. Wie zal het bloeden stelpen? Dan is er alleen de stilte van de dood. Een stilte zonder een woord. Is dat wat mensen wensen? Niet het lachen en spelen van een kind? Waarom verlegt men levensgrenzen? Waarom wordt geluk vermoord?…

begraven, altijd lopen zij, meegaand, volgzaam, met hun kammen en doornen hun schaambeen boven je geslacht hun schedelpan rond je zinnen hun graat om je merg in je door, tiktiktik, alleen je vel dempt hun drukte een beetje. ------------------------------- uit: 'Niets bestendiger', 1998.…

Doornen van rozenstruik aureool van geweldloze strijd doopte druppels bloed. Onuitgesproken zoals de noorderwind, zijn tijd liet glippen. De ritmiek van dingen de dood niet te verzwijgen, van het ongeborene. Het bloed stuwt de zon wind verstuift de ballon van glorie baart vruchten in victorie.…

van doornen zijn gelaat zal pijnigen en heel zijn lichaam gaat verminken.…

Het is blijkbaar een doorn in Dijkstals oog Dat iemand die een hoge ambtenaar is Meer krijgt dan een minister qua salaris En dus moet het ministersloon omhoog. Al zou ik zelf, wanneer men mij zou vragen, Het loon van zulk een ambtenaar verlagen.…