1722 resultaten.
Kristalbloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 pas zie ik
dat ijsbloemen
op het glas
door koude lucht
met een zucht
in schitterende
verschijningsvormen
prijken
we zullen vandaag
niet naar buiten
maar naar binnen kijken
hoe lichtstralen
een poging doen die
bloemen te ontdooien
als sneeuw voor de zon
uit zelfbehoud
voor later
vormen ze een regenbui
ééngeworden met
alle druppels…
Tweesprong
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 181 de schrijfpen trilt op het papier
aanblaast 't gedicht
hier-en-nu
mijmeringwoorden druppelen
waaien open
aan de linkerhand
(doet mij de wintersneeuw,
de kou vergeten op de achtergrond)
zucht ik naar de eerste Lentewind
als klankgazelle
aan m’n rechterhand
dat ik bemin, vol lichte geluidjes
puur en pril
op de wijzers van licht
dag…
"liefde" in een luchtbel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.171 voel je die druppels om ons heen..?
Dit is ons laatste restje verdriet..
want meer dan dat.. was er niet.
...hij begrijpt haar wel..
al scheppend van.. alweer.. een nieuwe luchtbel.…
Elke keer opnieuw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 218 peppels kwispelen
met hun toppen in buurtwegen
een muze van trots
oh, zo eerlijk, zo vrij
bladeren dempen gekruist
als druppels van één toon
met kleuren en schaduwen
dat vormen kent
wijd vertakt is in het licht
net als woorden, die opgaan in noten
door de winden van het hart
bloed en adem
tussen land en sterren
in de lucht van licht…
waterkou
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 243 witte vingerdans
rond elke druppel over glas getrokken
water, zwaar vervloeiend
in elkaar
leven oogt triest door natte ramen
fietsers dragen schimmen, bomen treuren
boven al dat bittere gebeuren
dat leven weet, doch desondanks gewaar
van winterzoet en hazelaar
hun zachte zweem van hoop vervliegt nog
in de zwakke geur van kou, fris als…
VITAMINE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Grote zalen
galmend van sterke zang
en daverende spraak
verhalend over heerlijkheid
of grootse overwinning
zijn bij geestelijke voeding
stralende lekkernijen
die we gaarne tot ons nemen
het ware geloof is echter
een kleine druppel
deze verspreidt zich bescheiden
ongemerkt maar onbelemmerd
door heel de daagse maaltijd
bouwt het gangbare…
Zomerdromen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 172 Het licht valt als druppels
uit de lucht en voert
geuren mee die sporen
naar een tijd waarin
ik op kleine voeten
naar de bronnen van
de dromen liep.
De lindebomen groeiden
toen tot in de hemel
en behoedden mijn dagen
die vol zon stonden
en er toch al heimwee
werd geboren.…
Levend water,
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 196 Steeds weer als je mij
met ziel en ogen raakt,
ik onder de deken uit de
nachtelijke nevel ontwaak,
word ik licht en doorzichtig
als druppels dauw uit
de mediterranen in de
palmen van je handen.…
Hellend vlak
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 Struikelend over de ochtenddauw
zweef ik bodemwaarts
naar het universum van het nietige
daar groeien de wonderen
van het onbeduidende
voor haastige passanten
de druppelen zijn er pover
een kristallen kwetsbaarheid
water in kleinverpakking
het duin bedrijft toverij
kneedt zand tot kleur
oude wind tot steel
in dampige sluiers
ontmoet…
Je wispelturigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 de zon schijnt
toch regen je
in dikke druppels tranen
zwaar hangen ze
aan zomerbloemen
vol kleurige verhalen
vullen snel
de kleine breuken
in de droge herfstgrond
ik kus de
donkere wolken
van je natte mond
laat jouw lach
niet meer verstikken
door je wispelturigheid
zie de lage zon
weer lichten
in je ogen
zij helderen…
blauwe periode
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 466 jij zegt
“je hebt de ogen van Picasso
ik zal je tekenen
met gekruiste armen”
ik weet wat ik zie
en wat bij de leegte hoort
je hoeft de regen niet uit te vegen
in elke lijn van mijn hoofd
jij vraagt dan
waarom ik de druppels dragen wil
het verdriet, onverwisselbaar
zoals jij en ik
ik antwoord
“ik geef je eerlijke uren
maar durf…
Fauvistisch opgetekend [ het Wad]
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 , de oorsprong
beeldt zich uit in kwadranten
fauvistisch opgetekend door de sponning
van het raster
rantsoeneren, het gelijk stevent af
op theater en marktkramen, de ontstemden
eten honing en ik kalk mijn fantasieën
op de draagmuren van de polder
in mindering gebracht zijn kwelders de
horigen, het begraasde land van eeuwig vrucht
en druppelend…
Rode wijn met thee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 451 Druppels langs een glas,
een fles
die ooit veel voller was.
Dan in de verte,
een waardeloos kermen,
kreunen,
dat met wijn en thee
langs lege kelen schraapt.
Neen:
de wereld is niet volmaakt.…
MAARTSE REGEN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 Tijdens de grillige maand
vallen druppels ruisend neer
hebben een vage lenteglans
vol welbekende beloftes
ofschoon steeds geheimzinnig
maar
als ze tikkend uiteenspatten
op hoofden takken en stenen
klinkt nog striemende strijd
van de vergane winter
het wolkenwater in de grond
wil slechts gemoedelijk zijn
schept verfijnde milde kracht
die…
Nattigheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 211 De avond hondenwandeling
Loopt anders
De regen niet bijzonder
Maar zijn klank
Een rij vuilcontainers te vroeg
In `t donker langs de weg geplaatst
Drumt de regen bassdrums
Sommige als toms
Volstromende putten
Ieder zijn eigenaardige roffel
En
Uit kale hoge bomen
Snelle ritmische spetters
De traag hangende druppels
Worden laatste stille…
Droogstaande sloot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 Die in de winter
Drager is van
' t Dikste ijs dat
Maar te bedenken is,
In voor- en najaar
Vol water staat
En leven geeft aan
Zo veel nieuw leven
En nu droog staat,
Geen druppel vocht
Meer te bekennen,
Alleen spinnen nog
En mieren wonen er
En vormen samen
De plek waar de
Chauffeur een
Zachte landing
Maakt nadat hij…
ZWERVEN BIJ HERFSTWEER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 Dan verlang ik
naar druppels witte wijn,
die zacht op mijn tong vallen.…
Tranen met ’uiten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 842 hart ontwaakt
Het kan zowel bij blijheid als verdriet
bij het laatste voelen we ons een vergiet
zodra de delta van onze stromen
door gebrek aan water zich in gaat tomen
volgt een dorst naar wat eens was
door verbondenheid waren we zo in onze sas
zelfs de zon kan ons dan niet bekoren
zo ver weg van wie bij ons horen
maar bij de druppels…
Onderweg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 152 De nacht ontkleedt de uren
weet het puurste te ontleden
op het vederlichte voile
van een stiltedroom
en uit de fijnste draden
in de zuiverste druppels dauw
drinkt de dichter de beelden
die onvermijdbaar in jaarringen
te lezen zijn.…
Op vergeten wegen wandelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Je houdt stil, hurkt en ziet
dat zonder bestek of zichtbaar plan
een stroom vormen van verbazing bouwt
je vraagt om traagheid
om te ontdekken welk spel het water speelt
een draaikolk als antwoord
lang zoek je naar de hand van de meester
die uit druppels beelden houwt
je voegt tranen toe
ongebruikt vloeien ze derwaarts
dan keer je de maalstroom…
geluk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 Zelfs al worden we oud,
de verbinding van hart en geest
blijven ons verrijken
als druppels en dauw.
Je neerleggen in zijn armen
en rustig wegdromen
zonder frustrerende gedachten,
want hij is er morgen nog voor jou!…
krachtbron
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 86 geschonken vloed
aangeboord door moed -en later
ook het goed en kwaad van
welgemeende raad
een menigte verzamelt zichtbaar
licht in open handen
daarna strelen ze langs rots
door losgelaten leed, het zweet des aanschijns
geeft een bete broods
de taal van alle landen
en
de handen dalen neer
ze plukken vruchten uit het water
leggen druppels…
Nieuwe koers
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 407 Door gespiegeld te spreken
doet mij verlicht leven
bij de dageraad
in druppel nevel.…
Nevelig?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Ragfijne werelden
elke druppel huilt
in zeeën van beloften
alles is beschreven
uit liefde van de stof
gedachten anders gevormd
gebundelde ziele
rust om in te schuilen
watervleugels uit
nevels onvoltooide verhalen
soms hoopvol
soms ontluisterend
fantasie onwrikbaar, alleen
verleid door zwaartekracht,
transparante mantels om…
Vespers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 en als we dan het huis verlaten
tegen het avondtij
meen ik tussen de golven
een gezicht te zien
zonder naschrift, peilloos
als kleurenblinde as
deze droom houdt adem
wakker, verweesd, beducht
maar soms beklijft
's ochtends een druppel
tot ijs zolang het duurt, tot
mos op een stenen zuil
een ontscheepte maaltijd, een
stempel…
Water
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 103 De schaduw op de muur
vreet aan haar lichaam, haar hoofd
hij slaat zijn tentakels uit, trekt ze dan weer terug
het zweet staat op haar voorhoofd
is het angst of de alom verzengende warmte
ze schreeuwt om water, water, water
dan zwijgt zij
slaat het aangerukte glas maar om
ze heeft er geen druppel van gedronken
maar als de klok aangeeft…
Verschijnselen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Versteld sta ik van druppels
die lekken uit de keukenkraan.
Verwonderd kijk ik naar knoppen,
die klaar staan voor de lente.
Vogels hoor ik in de lucht
die samen naar het Zuiden gaan.
Mijn hart hoor ik kloppen
zonder dat ik zelf klop.
Ik hoor mijn adem ademen.
Begrijpen doe ik bijna niets.
Ervaren des te meer.…
Lucebert
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 178 bagger modder klonterkoek
ik ben niet meer dan een
druppel levend water uit
het boek der boeken
het woord de levende bron
de vurige tong
geniaal muzikaal
de dichter torenhoog
op ‘t zwarte paard
spuugt zijn gramschap
over de joodse
sjacherige zwetsaard
en het zuur is ook
voor de zwarte jazzcultuur
degene
weerloos en van
waarde…
Riddervrouw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Het is mijn lot
een riddervrouw te zijn
ontwaakt in een duistere tombe
trekt mijn ziel druppels diepzee
omhoog uit de aarde
tot een fontein van liefde
die mij optilt en laat zweven
naar het licht
Het is mijn lot
een riddervrouw te zijn, jong
zonder smetten op mijn ziel
die in mij hangt te wachten
op berichten van nood
die te erg is…
kringelt traag herinnering
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 404 druppels aan het glas
een sigaret ligt nog te smeulen
ik peins en merk nu pas
hoe stil het was, de rook
ze kringelt traag herinnering
vervliegt dan blauw in
vluchtigheid naar morgen
de stank is grijs vandaag
in stugge stilte
schreeuwt de tegenstand
ruzies worden ongehoorde
monologen er is geen open hand
we dwalen in de tijd…