Alle inzendingen over eigen wereld

In mijn eigen wereld zweef ik rond op een wolk van roze watten. Op dit fijne plekje dat ik vond probeer ik gevoelens te bevatten. Vol verlangen blijf ik plakken, weet dat jij er óók zult komen. Probeer vergeefs je hand te pakken maar besef jij bent daar in mijn dromen.…

zeggen hoe het niet meer moet met je grote mooie hoed dansen in het hoge riet meneer de vuile hypocriet want je woorden snijden laten mensen lijden je mes staat weer op scherp in dit gevoelig onderwerp je laat je eigen wereld draaien door roddels rond te zaaien maar je oogst kan wel mislukken en dan kan je rotte appels plukken gelukkig…

Kijk door open ramen naar wat de ander boeit, ontdek dan hoe je in je eigen wereld groeit.…

Hier ben ik in mijn eigen wereldje. Hier ben ik bijzonder, speciaal, opmerkelijk. Niet meer een gewoon meisje in een saaie, grijze wereld. Ik maakte mijn eigen wereld, slechts door me te laten leiden door mijn fantasie, deze wereld is van mij, en mij alleen.…

We dolen en we zoeken, trachten te verstaan hoe anderen in eigen wereld leven, want iedereen bewoont dezelfde aarde maar heeft eigen denken, voelen, streven en niemand weet ten volle wie die ander is, ja, kent zichzelf niet eens en ziet maar beelden geschapen door de eigen nood en het verlangen.…

wereld zonder vrees waarin angsten nooit levensvatbaar zijn geweest…

wereld gekozen…

wereld waar ik niet in pas...…

de regels liggen klaar te rapen, volgen, vervolgen het strikje errond is gratis maar van nul en generlei waarde zoals dat met zoveel zaken gaat Pasen en wederopstanding de goede katholiek bidt de minder goede begrijpt en legt een linkje meer naar zijn eigen wereld draaien moet die handel dag op dag, nacht op nacht slapen, waken, slapend…

wereld onzichtbaar zijn gevecht ©LadyLove…

Ik ben een mens met vele fouten die in haar eigen wereld leeft maar die begaan is met de anderen en hen op tijd wat liefde geeft Ik ben een mens die niet kan haten daarvoor is de liefde mij te groot schrijf wel graag dingen van me af geef ziel en zaligheid dan bloot Ben altijd blij met een reactie zo leer je ook de mensen kennen de één…

Gelijk zachte kalme sneeuw dalen sprookjes neer op de kinderlijke geest geven ijdel vluchtig vermaak elke vertellende vlok heeft luchtige kantkleedjes in zich bewerkt met sierlijke hemellichamen en wonderwezens die onnaspeurbaar zijn als Gods geheime wil voor het wijde heelal stil wijzen naar het ons ontzegde Rijk maar hun eigen wereld…

wereld en daar geniet ze van Deze week geen bezoek maar ze mist het niet……

in de muren van mijn tuin zijn zichtbare penanten als waren zij de lijsten van stenen beelden uitpuilend aan weerskanten tussen deze staande pilaren uit bakstenen opgetrokken zie ik strakke ogen staren uit groen verweerde betonnen koppen elk hun eigen wereld verklaren het verre oosten en mijn westen zijn er te vinden bezinning…

Mijn hart springt op van oeverloze vreugde, van enkel gevoel in deze wervelende natuur, ik schep eigen werelden, eigen gedachten. Mijn ogen tintelen van het fluweelzachte avondrood, het is alsof de Schepping even stilstaat, alsof Zij even op een adembenemende wijze op adem komt.…

Ik word onuitstaanbaar, kan mijn eigen grenzen niet meer vinden. Leef in mijn eigen wereld, en kan mijn vriend niet meer beminden. Het liefst wil ik slapen, en soms voor altijd. Maar soms denk ik nog eens, misschien krijg ik dan spijt. Ik voel de wanhoop nabij, het laastste restje hoop zakt weg.…

Maar oma vouwde in haar eigen wereld haar zakdoek op voor de honderdste keer. Zij leefde in Alzheimerland met haar eigen "Fabeltjeskrant"... Dag lieve kijkbuiskinderen.…

Ga stap voor stap over smalle balans van mijn woorden en gedachten langs stromen van intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten steeds mijn overtuiging volgend aan mijn principe altijd trouw niet star maar zelfverzekerd voorwaarts door mijn eigen wereld en daar omheen genietend alle dagen van het leven in de bescherming van…

brengt tot zo iets nieuws dat z'n eigen wereld scheurt en een prachtig ander mens heel z'n leven overkleurt Juist in deze dans van mensen van het echte vlees en bloed ligt het God zijn van ons samen waar de liefde leven doet Kon ik nog maar even zeggen wat het fijnst was dat ik zocht waar ons menszijn godzijn is: dat ik van je houden…

‘t kind mijmerend over vage verten daar achter de rode zonsondergang het einde van zijn eigen wereld die draait in een beperkt heelal kennis maakt de einder onbereikbaar lichtjaren reizen door ’t universum door sterrenstelsels zwarte gaten oneindigheid door ons geschapen ik droomde over mijn geliefde doden visioenen in hemels licht en…

eens droomde ik een droom in een droom kaal ruig woest en leeg de ruimte ik legde mij neer en droomde daar over mijn eigen wereld nooit zorgen over eten en drinken een beschermend dak niet nodig immer achtergrondige muziek ik zou volmaakt gelukkig zijn maar een donkere wolk deed mij beseffen dat deze droom in een gedroomde droom intens…

de waas van het moment sluit velen van ons de ogen het is de eigen wereld die telt, vervloekt zij het mededogen de tijd die men heeft wordt nagenoeg opgegeten door het zoete van moeten hoe ik dat zelf ervaar of hoe de ander dat beleeft kunnen gedachten wel, doch gevoelens onvoldoende meten men loopt niet meer op blote voeten van schoeisel…

De regen vormt gestaag Een druppel op m’n raam Het licht weerspiegelt En verspreid een Caleidoscoop aan kleuren Gevangen in een glazen bol Krachten absorberend Ontstaat een nieuwe wereld Kijkend van dichtbij Word ik beweging gewaar Een wereld op z’n kop Groeiend en groeiend Om me heen Verdwijnt mijn eigen wereld Verleid door fantasieën…

De vraag voorafgaand aan de pijn Kom bij me zitten En ja gaat, vechtend tegen tranen En je zwijgt Na afloop ga je terug Je eigen wereld in De pijn en vernedering achterlatend Verdoofd door verraad van dichtbij En je zwijgt Opnieuw een klop Je moeder kijkt je schuldig aan En je zwijgt De stilte oorverdovend Is er dan niemand die voor…

Je onbekommerd mee te laten voeren vrij zwevend op de vleugels van 't orkest op een van Bruckner's negen symfonieën luister, wees stil, wees open, 't is geen test geef jezelf prijs aan ritme, melodieën en laat je geest zijn eigen wereld dromen sta toe dat kleuren, vormen, fantasieën de plaats innemen van je daagse gnomen ontsnap, ontspan…

wereld te beheren steeds meer leer jij mij in plaats van ik jou, help me mijn zo vlot ageren, eens af te leren.…

in het zachte groenblauw van je ogen las ik weer eenzaamheid hoorde woorden zonder praten het rotgevoel dat steeds uit vroeger overblijft we kozen voor een eigen wereld buiten iedere werkelijkheid omdat onze prille liefde nog moest groeien in de dagrealiteit samen zochten we de wegen in elkaar verstaan kwamen we de hemel tegen…

die nacht waren we elkaar zo onverhuld genaderd het onbedekte raam gaf uitzicht op de stad in tijdloos niemandsland leken eigen werelden verdwenen de liefde nam de overhand we bouwden langzaam op een kathedraal van nieuwe dromen en overzagen overnacht wat weg zou vallen en wat komen kon trots als we waren op wat bleef van vroeger levens…

In het dichte net van wortels leeft de hond, de vieze hond die iedereen kent, maar nooit aanspreekt of aankijkt, een glimp is genoeg van die vieze oude hond Persephone neemt hem mee boven de grond, verscholen tussen haar benen kijkt hij naar de Koningin van het land wuivend in een gouden koets Hij is zelf een Koning in zijn eigen wereld…

wereld laten beleven Allebei tezamen maar toch apart een leven vol smart maar ook jij zult het op een dag inzien en houd jij het ook voor gezien…