98 resultaten.
Vijf meien we nog?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 de gespen van gedragen sandalen
hebben het vlees verwond, het schoeisel
terzijde gelegd het bloed gedept
met liefde zo ook verpleegd met bloemen
doch de lucht klaart ook vandaag
en zoek ik naar passende stappers
waarmee ik de gaard kan bezoeken
waar de al gestorven bloeisels
zich rijpen naar de aard van appels
ergens voel ik het weer…
Te gast in de Vierdaagsestad...
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 33 rond Heyendaal
de benedenstad een baaierd
waar de massa's binnenstromen
grote golven van Sint Anna
tot de kadeboulevard
maar er heerst nu weinig gêne
wild doen lijkt meer in de mode
'wandelaars' doen hun naam eer aan,
laten het in tuinen lopen
bij de beesten af, potsierlijk
zonder pot gewoonweg dierlijk
is uw stank voor dank in gaard…
in witte uren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 111 en koel
vochtig veebont in witte uren
flarden zweven de tijd voorbij
langs bomen gras en grond
de toekomst in een vochtig glas
het is ondoorzichtige huid
in verhulde openheid
een zwevende dans
een overduidelijke kans
op liefde en hoop in de
bedauwde ochtendglans
zweeft daar in nevelen
door dalen en heuvels
en lommerijke gaarden…
REISBRIEF
gedicht
3.0 met 20 stemmen 7.632 waarde vriend het is hier prachtig
de koeien zijn ontroerend drachtig
de spoorlijn loopt dwars door het dal
een vrouw beheert de waterval
elk huis of hok met beemd en gaard
verkoopt men op een ansichtkaart
de mensen lopen traag en stug
en komen op geen stap terug
men zegt God heeft ons klein gebouwd
maar sneed ons uit behoorlijk hout…
voelt de strijd tot in je keel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 551 plukte
met het zonlicht als beloning
ranken jeugdig groen
stammen roestig van het zonnen
ook tussen rotsen vinden
wortels nog hun bronnen
de wijn is hard en ongenaakbaar
je voelt de strijd tot in je keel
nadat je haar hebt leren kennen
steel je graag een kus teveel
ik at je druiven
en werd dronken van de wijn
ik oogste liefde in je gaard…
MEIZANG
poëzie
2.0 met 20 stemmen 2.364 Of breidde de aarde,
Toen de Eerste Bruid
Haar bruidkans gaarde,
Zich schoner uit?…
Kruiend ijs
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 95 Winden gieren zoals
ze altijd waaien, zaaien
spoken in mijn hoofd,
cirkelen weg door open
kieren, glippen weg met
de magere lijven om die naar
de kille boezem terug te drijven,
rook dat waart langs vagevuur
en blinde gaard, dooft de
gulle lach om de vastberaden
lippen, kan ik alleen verklaren,
dat ik in dit verduisterd uur niet…
Een tuinman snoeide rozen in een gaarde
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.284 Een tuinman snoeide rozen in een gaarde,
Gelegen in een duivengrijze streek,
Het was opeens, dat hij de Dood ontwaarde,
Die roerloos, spottend grijnzend naar hem keek.
Zijn adem stokt, hij beeft en wordt zeer bleek,
Zou graag nog toeven op de goede aarde,
Die hem zo weinig zorgen baarde,
Voor hem steeds mild en goedertieren bleek.…
Als vogellijnen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 288 ik roep de vogels mijn lief
vol nijver en egard
zoeken ze een heem in de gaard
welluidend, of verwonderlijk stil
vertoeven ze er vol appetijt
toch zo broos, in kwetsbaarheid
zoals ook wij mijn lief
twisten met de tegenwind
tuimelen, rondgaan in het labyrint
als de nacht het donker legt
over de takken van de linden
zal de uil er zijn…
Haar lichaam lijkt de volle rijke aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.313 Haar lichaam lijkt de volle rijke aarde,
En als de hemel zijn haar blauwe ogen,
En als de ronde bergen zijn haar hoge
Borsten en buik, die nu een Mensheid baarde,
Een Mensheid, van een oneindige waarde
Van Vrijheid, en een oneindig vermogen
Van krachten, die zich nu op haar bewogen
Als in van 't paradijs de zaalge gaarde.…
Zomer
poëzie
3.0 met 36 stemmen 8.536 De grote zomerdag staat open
En bouwt zijn weelde over de aarde,
Het malse moes lacht in de gaarde
Bij 't sappig groen, met dauw bedropen;
Het ruiselt in de weke hagen,
Het gonzelt in de bloesemstruiken,
het tintelt in de groene pruiken
Der berken bij de zoete vlagen;
De kool brandt op de peerse kluiten,
De blonde brem bloeit welig tegen…
Zeeuws
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.299 juk van stilte en rust
het koele water van de Schelde
trekt zilverklotsend richting kust
dampend trillen de horizonten
terwijl de ploert hardnekkig brandt
sleepboten trekken mastodonten
huizenhoog boven ’t Zeeuwse land
in polders tussen sas en sluis
vierde het smokkelwerk hoogtij
de botermeisjes, braaf en kuis,
lachten zich gul door gaard…
De geuren en van linden en van coniferen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.280 Aldus geniet ik alle gaven dezer aarde,
De goede spijzen en vooral de goede wijn,
De rozen en de druiven tieren in de gaarde
En kweken vreugd en lust, die onvolprezen zijn.…
Sonnet
poëzie
3.0 met 6 stemmen 572 En Mozes heeft de top des bergs betreden,
Hij ziet nu liggen het Beloofde Land
Met al zijn akkers, weiden, gaarden, steden,
Waarheen hem voerde 's Heeren milde hand.
De Leider denkt terug aan het verleden,
De veertig jaren, noden allerhand,
Door heel het volk van Israël geleden,
In een te fel gebied van zon en zand.…
Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 521 De vredige pastoralen en de gaarden
Met vreemd-vervlochten bloemen, en de afgronden
Van dood en vlammengloed, met juichemonden
De englen in schitterende rei geschaarde;
En 's nachts, wanneer mijn Teken op de rotsen
In 't maanlicht blinkt boven de woelige zeeën
En een schip nadert van een vreemde kust,
Schijnt het de stuurman boven…
Ingepakt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 Ik zet het bloeiend goed weer in de grond
Dus wroet ik met mijn vingers in de aarde
Rondom de vaste planten in mijn gaarde
Verdamme!…
Z0MERNACHT.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 261 Guller blonk er
in 't halfdonker
dezer gaarde een teder oog...
Liefde! u schenke
't warm herdenken
't eerste lied na d' eerste toog!
Eenzaam lijden,
saam verblijden,
geurt, gelouterd, lieflijk voort;
wensen wekkend
en ontdekkend
door het fris gezongen woord.…
Al tastend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 155 kijken in de nacht
ik word dan meegezogen
in ondenkbare gedachten
het voelt soms, als teder zacht
maar die vaak ook de rede
loodzwaar bevracht
hoort u wel eens
het zand slippen
tussen sissende lippen
die de tong weerhouden
woorden te spoelen
van de bevroren koude
of het zuur der aarde
en enkel alleen stenen
bewegen in de eigen gaarde…
De stilte
poëzie
3.0 met 2384 stemmen 3.997 Sluit de stilte in uw gaarde,
Wees in haar gelukkig kind:
Al wie ze aan haar schoot vergaarde -
Alle zaligen op aarde
Hebben haar bemind.…
Maandagavond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 398 de overkant
Een huisgezin doorstaat met angst en beven
Een overval in het benedenpand
‘t Is maandagavond, vijf voor half zeven
Een invalide vrouw wordt aangerand
De doorgedraaide buurman heeft zoëven
Zijn mes in blowers borst en buik geplant
‘t Is maandagavond, vijf voor half zeven
In ‘t jeugdhonk gaan er wapens van de hand
En langs de Gaarden…
Een ster
poëzie
4.0 met 7 stemmen 731 – Mijn nachten waren ene mand vol droom aan droom;
mijn dagen, ’t vast getal der appelen die zwellen
in elke boom-gaard en aan elke zware boom.
Ik had geen vingren om mijn weelden aan te tellen.
Thans: ijlt’. De tijd is guur en onberoerd. De tijd
is als de kille en dorre zee, die zwoegt noch krijt.…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 511 Ach, gaarden, akkerland en weiden,
Gij, voor een milder kus bereiden,
Hoe lekt de felle augustusgloed
De vochten van Uw wekkend bloed,
En geeft de hemel U te lijden !…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.610 Sluit de stilte in uw gaarde,
Wees in haar gelukkig kind:
Al wie ze aan haar schoot vergaarde -
Alle zaligen op aarde
Hebben haar bemind.…
De stilte
poëzie
3.0 met 8 stemmen 603 Sluit de stilte in uw gaarde,
Wees in haar gelukkig kind:
Al wie ze aan haar schoot vergaarde -
Alle zaligen op aarde
Hebben haar bemind.…
DE SCHOONSTE KOEPEL
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 Glanzende Hemelse druppels dalen
zacht neer in het dichte gras, vervolgen gedwee
hun weg naar land en gaard bij boerenstee,
geven vruchtbaarheid in alle talen.
Bewondering en eerbied van Hierboven
verheffen al wat voor edel bestaan werkt,
alledaags of bijzonder leven sterkt.…
- Herfst is de kleur van de oude dagen -
netgedicht
4.0 met 66 stemmen 2.965 Brons nog onvoltooid in patinageurige gaarden
voorbij het pastel, goudgeel de voorbije jaren.
Machtig het zwijgen..eeuwenoud schilderspalet
nazomers sterven, herfstbladeren dansen ballet.
Onder een zucht van voldragen pracht dat zwicht
bewaart hij de tijd, warm gekleed in avondlicht.
Herfsttij, oude wijze boom mijn vriend..…
Maanlicht
poëzie
4.0 met 17 stemmen 2.699 ‘t Was of de warme zomeraarde
Het koelend zilver gretig gaarde:
Al meer en meer had ze opgevangen
Tot al van zilver was omvangen.
Een koel, blank kleed dat verre strekte
En velden wijd en weien dekte;
Blanktrossige bomen daar geheven
Leken in zilvermeer te leven.
Zilver was ‘t al.…
Speeltijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 linten in een zomerbries
onophoudelijk onverwachte danspassen zetten
de statige boerenhoeve ligt
in de innige omarming van het zanderige erf
er spelen meer mussen dan mensen
terwijl de geur van de avondkost
in het volle vet van het bakhuis
de lust tot kluiven en knagen aanwakkert
de landman stalt z'n ros
tegen de laatste boom van de gaard…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 841 't Was of de warme zomeraarde
Het koelend zilver gretig gaarde;
Al meer en meer had ze opgevangen,
Tot al van zilver was omvangen.
Een koel, blank kleed dat verre strekte
En velden wijd en weien dekte;
Blanktrossige bomen daar geheven
Leken in zilvermeer te leven.
Zilver was 't al.…
Weersverwachting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 weet dat nieuwe tijd begon
Een nieuwe dag en nieuw leven een nieuw begin
En stralende zon lacht ons lokkend te gemoed
Zo’n beloftevolle dag krijgt ieder uur weer zin
Een dag door warm stralend lentelicht begroet
En overal spruit het jonge leven uit de aarde
De eerste bloemen kleuren weer het dorre veld
En kleurrijke bloesem bekleed elke gaarde…