1561 resultaten.
Een ander licht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 71 langzaam in
gesprek gegaan
de fijne lijnen
rond je mond
ook in de rest
van je gezicht
stond ineens het
zo vertrouwde in
een ander licht
nog bleef in
lichaamstaal
je expressie rustig
en vooral nog
heel neutraal
maar ik voelde
het verkeerde raken
zag woorden lichte
beschadigingen maken
in niet verkende lagen
heb in een
sussend gebaar…
Naar virtueel blauw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 68 jij wist je
als geen ander
te kleden met
de meest charmante
gezegdes uit de
galanterie encyclopedie
woorden en
zinnen pasten
jou perfect
kleuren gaven nog
een extra cachet aan
het schitterend geheel
zelfs fonetisch
klonk beschaving
uit het emotioneel
elkaar voorbij gaan
groetend met een
uiterst vriendelijk gebaar
waar etiquette…
liefste
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 895 stelt vragen aan ons die ik
ontdek in jou en mij
lente komt, zomer, herfst
winter opnieuw ons lijntje
in de tijd, aan anderen
gaan we voorbij
je boekt mij in je houding
je staaft me in je slaap
in de dromen
breekt het dorre hout
geeft voedsel aan het vuur
brandend in het groeien
naar elkaar en vandaar
dat ik liefheb in het gebaar…
In het bos
gedicht
3.0 met 25 stemmen 9.844 Er worden geen vragen gesteld geen suggesties
gewekt, er wordt niet geveegd maar gestreeld
eerst worden stammen van bomen gescheiden
dan bladeren van scherven, pluisjes van stof
de eenvoudige gebaren boezemen iets in
waar het klaar is, lijkt nog niets begonnen
intussen vertrokken de sprokkelaars vanzelf
boog het zoekteam…
Stof opwerpend
netgedicht
3.0 met 142 stemmen 47 nog is de tijd
niet opgeschud
als een kudde
kamelen stof
opwerpend het
rit aanneemt
een plaatje
is de uitloop
in het hitte
zinderend puin
dat zich al bijna
begraven weet
donkere ogen
in een gebronsd
gezicht beschouwen
deze vitaliteit in
evenwicht met de
saaie toeristen rit
woorden dragen
nooit venijn
als gebaren al
voldoende…
Een flamboyant verleden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 94 een gewone groet
of mag het ook
een hoofse buiging zijn
uit een flamboyant verleden
het heden vindt dat
vast en zeker overdreven
eenvoud is al druk genoeg
iets van jezelf
laten zien met zwier
in warme lichaamstaal
lijkt vaak normaal
maar de realiteit
van dit gebaar krijgt
zelden een verrast onthaal
het is alleen het schermpje
met…
tijdloos moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 509 soms wordt licht
als enige straal
glansrijk verlicht
zonder
een letter van taal
in het tegenlicht
van engelengeduld
gebundeld,
wel duizendmaal
het voelt voor mij
als wezenlijk
bovennatuurlijk
het draagt in mij
onschatbare gebaren
ik ervaar datgene
dat ik als mens wil
vasthouden, bewaren
nu telt, zegt morgen
tegen mij
wees…
De stilte tussen klanken
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 753 geuren
mooier dan ooit
breng je verzen, gedichten
die ik het meest heb liefgehad
naar morgen en
nog zovele jaren bemin
ik jou om je speelse overmoed
en zo oneindig veel
maar jij bent al bezig
met herinneren, met een
oogwenk, diep weg
in een gezochte tijd
en zoals woorden in
poëzie bewegen, zo
strek jij je lichaam
naar een vaag gebaar…
mijn vader
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.007 'k Gaf hem tekst in al mijn jeugdverhalen
hij was mooier dan ik ooit ervaren had
'k Verzon gebaren die ik bleef herhalen
om maar te geloven dat ik hem aanbad
'k Vergaf de ruzies en mijn blauwe plekken
hij had simpelweg de goede woorden niet
'k Weet, zijn oorlog bleef hem nekken
de tranen die ik huilde, waren zijn verdriet
'k Voelde mijn…
COTTONFIELDS BACK HOME
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 248 Zo stil, de open hand
Het sijpelen
Doorweekt de kleding al
Levenskracht bevloeit straattegels
Weg, weg, gebaren uniforme handen
Lint bakent af: rood wit rood wit rood wit
Op de vlucht, de hand met het puntige staal
En ergens een moeder, onwetend nog
Verbaasd beziet hij zijn lichaam; de chaos
Zijn bleke, zwarte gezicht
Zo zit het dus
Dan…
Mis ik jou...
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.308 Als de dag van gisteren
zie ik je gezicht met
lijnen en adertjes en
het wratje naast je neus
Kan ik nog de twinkel
in je ogen zien als je
een grap uithaalde,
me herinneren hoe je
over je leven verhaalde
Zie ik je houdingen en
typerende gebaren
waarmee je onzin en
nuttige zaken aan mij
verklaarde
Maar hoe ik je stem ook
probeer terug…
Tafelen
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.904 Boven op een smakeloze brij
schept hij een jus van vette gebaren,
opstaan, armenzwaaien, vuisten,
bestek rechtop in de knuist.
Zij hoofd een hogedrukpan.
Bellen hete adem borrelen
dicht langs haar vork.
Messcherp ziet ze de ravage,
klaprozen, rode vlekken.
Ze slikt.…
Middernachtelijke mijmeringen
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 644 Vreugde en verdriet
een lach en een traan
oorlog en vrede
liefde en haat
alles is er voldoende
en in overvloed
te horen, te lezen
te voelen
onbegrip of juist warmte
negeren of een luisterend oor
een reikende hand
of een afwijzend gebaar
leven en dood
allemaal zo dicht bij elkaar
donker en licht
groeten of voorbij lopen
wist…
Jij
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.333 van anjers en van rozen
Zoals een wonderlijk iets sluimert
in duistere schaduwen
maar plots ontwaakt in volle glorie
en schittert in de spiegel van mijn ogen
Zo straalt het licht van jouw magie
in mijn hart, mijn lief
als de schoonheid van parels
in blauwe diepten
als het lied van de nachtegaal
de zoetheid van een eeuwige kus
als een gebaar…
het netwerk gloeide
gedicht
2.0 met 52 stemmen 12.881 het netwerk gloeide
aan de hemel
waren opwellingen te zien
uitlopende kiemen
waar je ook ging liggen
flonkerde het
er ontstonden gebaren
uit een rafelige flits
van een vrouw
die lam van de hitte
aan de rand van het water
bij elke ademhaling
zichzelf leek te beademen
als houtskool
drie zwarte vlammen
nu ze de handen in de…
prima luna
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 250 waarom, mijn vriend
ben ik in dromen de ochtend;
het koor van licht dat waarheid met
ruime vleugels draagt
de boomvrucht
omlijst door vreugde; het dauwgeritsel
van het vroege uur
waarin ik mijn handen vind
om elk gebaar van liefde te beantwoorden
en dat de dag sterker maakt
met zachte binnenstem
waarom, mijn vriend
wil ik weten…
Voor de Mis I
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 338 En ik vang elk gebaar waarmee zij
minder moeder wordt, steeds meer
het meisje dat ik van een foto ken;
dat uitgelaten door de golven rent
in een voorbije tijd, toen ik nog
niet bestond. En dat ik haar, dat
zij mij vond, lijkt groter wonder
dan tevoren. Op zondagmorgen
word ik steeds opnieuw geboren.…
Appelbeignet
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 618 of acht
klokhuis zorgvuldig uitgeboord
in vier plakken 2 cm dik gesneden
besprenkeld met limoensap
en een glaasje rum
De bloem bestaat uit kikkererwtenmeel
palmsuiker en steviapoeder voor de zoetheid
geroosterde pijnboompitten fijngestampt
met een snufje laurier en geelwortel
ter bescherming van de darmen
Zo maakt men een persoonlijk gebaar…
Tastend naar het licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 207 Begraaf ons in
een dek van woorden
met een warmend gebaar,
waar zielen moeizaam zuchten
genageld aan
ernstige schemering
en de leugen wordt
gedoogd in blinde ogen
wiekt nog een laatste
vleugelslag richting hemelrijk
Voordat de dood
ons inhaalt en ons
schaduwend verleden opeist
heeft leven's liefde
ons gegeten en beproefd…
Een woord ?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 343 Ik weet niet of er
zinnen bestaan die de
geur van je huid kunnen
vangen, de bewegelijke
spirit in je ogen, een bron
die wordt verwend als
de prille knoppen botten,
het fluisterstille gebaar van
mijn vingertoppen in je
rulle haar, de koelte in de
schaduw van je oogleden,
die altijd te beminnen.…
Afdronk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Plotsklaps gebeurt het,
in een hand gebaar zijn
woorden geboren, je
verwacht ze niet, ze
komen daar waar je ze
heb verloren en waar de
maan gerijpt uit vloeit,
sprongsgewijs vallen ze
in het beproefde glas.
Zoals ik het drink , zoals
ik adem, later proef ik de
nasmaak wat ik geschreven
moet hebben.…
Sta met lege handen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 Ik hef mijn lege handen naar de hemel
een dramatisch gebaar
maar het is niet anders
een dichter heeft weinig te makken
qua euro's dan
qua geesteswijsheid klopt er niets van.…
In nevelen ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 Wie bij daglicht de
gordijnen van de
wereld sluit en de
kaars zal doven,
verhult de toekomst
zich in nevelen, een
vermetel gebaar om de
tijd te willen ophouden.
Verwijzing naar vroeger
eeuwen, zo de mythe wil
geloven om in elkaars
armen en gedachten te
verstenen als lot, dat het
geluk niet zal benijden.…
Een overblijvend ras
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 262 Hij zou haar een vette knipoog geven,
een gebaar dat zij maar amper ziet…
Als. Stond hij nu niet achter het raam
en kwam zij niet achteloos voorbijgelopen.…
afscheid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 454 nu windsels van het uur waaien
schaduwen rekken
en jij geen dromen streelt
achteloos elk gebaar verlaat
vloeien licht en water samen
harmonisch maar onbemand
niemand keert het tij
ook koorts heeft afgedaan
geborgen achter ramen
die ogen worden
helderziend en wreed
maak ik afscheid zichtbaar
brand mijn naam in het glas
als het uur…
wat moet ik dan
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.175 in spiegelend gebaar
zag ik mij wonen in ons woordenthuis
een dromen- waarmaak-huis
een -elke- dag- speeltuin-in - zand - en -water
verboden voor onbevoegden
niet aanraken, niet voederen
dat doen we zelf wel
in onze schelpen woonde de zee
wie is er bang voor Virginia Woolf
riep je soms lachend
jij niet
we speelden uit en keerden thuis…
Een onkreukbaar geschenk
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.005 *Voor een vriend*
bij jou mag ik
weifelen, twijfelen
jij kent, bent het deelbare
in een woord, een gebaar
de bladzij uit een boek
van vele levensvragen
de kromme letters op regels
die we samen dragen
jij bent een geschenk
kleurig als de omslag
de band van vele delen
gespeld door een lach
de titel geponst
met een laagje goud…
Al even in de schemering
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 763 al even in de schemering
van het verlichte leven
en aldoor liefdevol en
innig vastgehouden
rusten dag en nacht
nu naast elkaar
heeft de liefde
van pijn en hoop
een laatste gebaar geweven,
zijn laatste zucht was daar
een moeder schreeuwt
“Mijn zoon”
de vrouw weent
“Mijn lief”
het kind weet het
even niet,
heeft nog te weinig…
Breekbaar grondschrift
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.032 onhoorbaar ontstond, 'n dichtgegroeide
vijver waar niets weerklinkt,
het luisterend oor verzandt,
de vinger tastend vastgroeit aan 'n ovale steen bijna
in de ogen,
in haar diep verdronken
wordt de drinkende schimmel zo groot
(als) 'n drijvend wolkenveld
om te zien door 'n netvlies van verlies
Robin,
sluierstaartvis met glazen gebaren…
Gaan
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 494 zij kijkt door het raam
en ziet haar ziel
spiegelend
in gebroken glas
waarop dromen wiegend
vervliegen
langs de lijn,
ongewild en alras
in een geblakerd aureool
dat heur haar kust
snaar voor snaar
gelijk een fluwelen gebaar,
de ontvouwende leegte sust
waar vind ik mijn lief
nog warm van lijf
die mijn hart verrukt
terwijl ik de…