Netgedichten

netgedicht (nr. 6.802):

liefste

ik berij je, bevrij je, bevlei je
jij vlijt je om me heen
verroer me in het ontdaan
van je adem, je boeit me

stelt vragen aan ons die ik
ontdek in jou en mij

lente komt, zomer, herfst
winter opnieuw ons lijntje
in de tijd, aan anderen
gaan we voorbij

je boekt mij in je houding
je staaft me in je slaap
in de dromen

breekt het dorre hout
geeft voedsel aan het vuur
brandend in het groeien

naar elkaar en vandaar
dat ik liefheb in het gebaar
dat vervuld van bijna
volmaakt kraakt