Alle inzendingen over gedrochten

voelde ze en de eenzaamheid Op haar ziel bloedde een open blaar van het meisje wat zich vaker snijdt Somber woonde in haar moede ziel verslagenheid beheerste ’t innerlijk Het meisje dat op zichzelf terugviel achtte aan zichzelf niets vrouwelijk Grauwe wolken loosden hun vocht onder de pijnboom droop nu traan Spiegels praatten over het gedrocht…

O donkre vloek, o gedrochtelijk zwarte Macht. O Nacht. Waarin zelfs de geestesbliksems Geen licht haast brengen. Waarin zelfs de schoonheid Kleuren nauw geeft. O donkerzwart Kapitaal. Gij zijt de Natuur, gij hebt de Natuur Opgeslikt, zij is U, U, U, geworden. –…

Handen voor je oren tegen de boze tongen Ziek van binnen, pijn doordrongen Schreeuwen naar de naamloze gedrochten In je leven nog nooit zo hard gevochten. Tegen de stroom inzwemmen, Leeggezogen van energie, Probeer je de gedachten als leeuwen te temmen, Maar de zweep die vind je niet.…

heden zal ik voor je rijmen niet om jouw wijsheid te vlijmen neen, ik haal het uit diskrediet alsof het onze taal al lang verliet waar kennelijk niemand nog geniet om in vorm zinnen te lijmen als beelden niet worden vervlochten tot intieme hartstochten of satans gedrochten geen duisternis bezochten in wederkerende klanken wat is dan een…

Oerige gedrochten zijn het, die uit de coulissen komen. Ik zie mijn gekoesterd ego, dat orde in de chaos schept. Ik zie worstelen en ik faal. Ik verlaat de lege zaal. Het spel gaat door. Ik kijk niet meer. Ik zwijg. Ik hoor. In het theater van de natuur, kijk ik met nieuwe ogen rond. Hier zijn geen gedachten meer.…

al die tijd ben ik sneller vergrijst is ook de harige bescherming verder uitgedund ik durf te wedden dat mijn verdubbeld tuig tevens naar overdadige kilo’s verwijst Het licht bewaren doorheen berg en dal etmalen lang, daar spoelt nu een wegdrijvend vocht, in hoeverre is mij nog het scheppen gegund Ben ik vergroeid en gelijk ik op een gedrocht…

Een culinair gedrocht, waarvan alléén de naam al stinkt naar ingewanden, zweet en varkensoren. Die grauwe misslag, die precies zo smaakt zoals hij klinkt, laat zien hoezeer de kookkunst kon ontsporen. Het opgesteven braaksel van een ernstig zieke kat wordt in wat lauwe olie na-verwarmd.…

Het geestige gedrocht Ziet of het lavenis aan sap van druiven zocht En zit zo kuin, men zou het van de roemer knippen. Neemt gij penseel of naald: daar worden kuil en klippen Geschapen, bos en berg; en 't vochte veld bedocht Met groene grassen, waar 't welvarend vee naar tocht.…

Mijn stad is slechts nog een gedrocht, aan de criminelen doorverkocht.…

Beestachtig is zijn schaduw, echt een gedrocht zijn zware botten raken haar ribben gekraak en stekende helse pijn kon ze nog maar kleiner, stiller zijn. Ze beeft niet meer ze voelt niet meer ze weet niet meer als een levenloze pop laat hij haar liggen.…

het wordt stil roerloos stil, een felle straal schiet flitsend naar benee droog knetterend valt de eerste slag heftig trilt het huis, een kakofonie van licht en geluid omgeeft de natuur, oeroude bomen kraken hun takken zwiepen als zwepen die gehanteerd worden door de woeste wind, ontwortelen en komen boven aarde als monsterlijke gedrochten…

Hij blaast zich op en op, tot een monsterlijk gedrocht in een stinkende krocht. Striemt opnieuw een bliksemflits die inslaat op die onmens. Hij krimpt van de schrik, hij krimpt en wordt kleiner. Zijn lijf, hé... wordt lieflijk als een kind met groene glansogen vol geheimen.…

waarin allerlei slagwerk speelt armen en benen vol dikke zware stroop dansende naaldjes over heel de huid kinderlijke gedachten van eens helpen wazige monsters sluipen loerend - afwachtend tussen de zwarte wanden en het bed veilig wegduiken hoofd diep onder de dekens of met strenge ogen dat gevaar bestrijden verdwenen zijn die dreigende gedrochten…

ventieldopje kort rokje binnentent buitentent rentepercentage servies antisemitisme autisme smeermiddelen flipper flipperen fliippen floppen perenbomen afromen witwassen muzieksmaak snaak prietpraat onderkaak derde rang rangorde gordeldier stip horizon zonnebaden badkamer cartograaf raaf verjaardag juweel weelde verwilderd deernen gedrochten…

liefde - een beminde Wachtend verder gaan Warme armen - wat is waan Hé jij daar Waren jouw ogen ook gesloten Tastend lasterend jezelf overgoten Met de last - ík heb het niet gedaan Geven om te nemen Om te delen Wat gedeeld is Te maken tot één Hé jij daar Heb jij je nu ook vrij gevochten Van bedachte bedenkelijke oh zo menselijke gedrochten…

Ze heeft zeker weer wat nieuws gekocht, ze ziet er niet uit, wat een gedrocht! En hij maar werken, nou ze zal het merken! Gelukkig ik ben weer thuis, in ons nieuwe huis. Achter het gordijn, dan ziet niemand de pijn. Ze is echt raar, ze hoort nergens bij, wie geeft nou om haar?…

Als miezer neerdaalt En hij dwaalt In achteraf contreien Waar een zweem hangt van ketterijen Het is er niet pluis Bomen verworden er tot gruis In onsamenhangende rituelen Zwammen verderfenis uitdelen Diep in dit Veluws woud Waar schimmigheid z’n spel opbouwt Dood hout verstopt in krochten Stammen zwieren in allerlei bochten Hier miezert…

hem genoeg te hebben gegeven en een muze heeft ook haar recht op een eigen leven tussen de spetters van zoëven. hodie mihi, cras tibi knarste er door jouw mooie hoofd, toen je zijn grafmonument bezocht, je had hem heel wat anders beloofd, maar dat zal voortaan anders rijpen, zoals hij met Goethe communiceerde en ik op jou aas als dat gedrocht…

Het dichten is vooral liefhebberij: zodra de schouders lichtelijk verkrampen de adem stokt en zware hersendampen het hoofd omgeven, voelt het zich onvrij Het dichten werkt het best als spielerei niet al te serieus; een boodschap wrochten dat is slechts de garantie voor gedrochten voor draken, leguanen en harpij Het dichten zoekt een opening…

wereld vreemde machten niet in de kerk, niet in de politiek niet in de banken, niet in de gedachten maar daar voorbij, daarachter, haast mystiek Het zijn de legers, legioenen, tronen van oude heersers uit een temps passé toen primitieve strijders, als demonen te voorschijn kropen uit de wereldzee Cyclopen en giganten, reuzen, dwergen, gedrochten…

De bebaarde bard beweegt nog eenmaal zijn behaarde hart: Gedichte gedachten, die niets dan gedrochten brachten. De meermin zingt. Rome zinkt, brandend in de golven: een nieuw rijk zal volgen. Lijkbare magie van wonderbaarlijk donkere woorden wordt toonbaar romantische nonsens. Nietzig gebazel, baarlijk. Potentieel niet ongevaarlijk.…

te halen aan de andere zijde ook al zegt iedereen dat er wat is ik ben er geweest er is niks allen onwetend maar jij wil verder meer en meer consumeren hersenloos met de menigte mee ga je gang leef je leven zoals op tv obsessief op zoek naar steeds lichter kleinere maten geen gedichten geen poëzie in niks meer alles is een consumptie gedrocht…