Alle inzendingen over gedrochten

langzaam trekt het zwart zo lang bevlekt geweest met uitgedroogd vocht weg uit de verdichte nacht; woud van een wederkerend en wezenloos gedrocht traag slinkt in eigen taal het vlies dat de dood bedekt terwijl vanuit de herinnering schuchter over het licht van morgen wordt verteld de geest is wederom met leegte opgerekt in…

Levende poezie zuurwrang vruchtloos ontoegankelijk hoog glanzende culturele poepdoos beschamend lijkenwaad rechtstreeks uit diepe zielencultuur vingerrijk verleden verzuchtend het nodeloos weten hoogmoedig steekspel der gedrochten de gouden spoelbak verblind oogwaarschijnlijk op dwarshout gericht stinkend het riool indrijft wetenschappelijk…

Ik zoek mijn stem in een kamer vol boeken, waarin tranen werden beschreven maar die heel wat jaren verborgen bleven Ik zoek mijn stem in een tuin vol beelden, die gebeiteld werden uit duizend scherven Ik zoek mijn stem in oude kinderschoenen, die stampvoetend een weg zochten langs nachtelijke gedrochten Ik zoek mijn stem in elk murmelend…

Om vloeibaar bocht Rood of geel met schuimkraag De beuk erin Meppen zal ik de spetters vliegen in het rond om vocht gedrocht heb je gevochten en ik verloren Lief heb ik je innig lief Ik laat je gaan vecht niet langer tegen de bierkaai vaar wel…

terwijl u ogenschijnlijk leest, doch het beeld dat u waarneemt hangt nog bij het feest van gisteren of omdat u zich verveelt of aldoor uw tranende ogen zeemt heeft u weet dat u leeft of zijn uw gewoonten gewoon u doet maar wat bent u het niet zat om weg te zweven of te turen kijk eens goed, meeloper sta op en vang aan schuur de gedrochten…

ik ben niet bang voor langpootspinnen ook duizendpoten vrees ik geen want elk gedrocht heeft naar ik meen het recht whatever poot te minnen Ik word niet warm van pissebed noch kou bekruipt bij vette maaien een lintwurm durf ik heus te aaien ik neuk zelfs mier niet zonder pret nooit gilde ik mij hees of schor nog nimmer ging ik vlak gestrekt…

Jij wit hier; daagt me uit tot duelleren met gedrochten van gedachten? Of zijn de allegorieën maakbaar als krullende letters? Zinnebeelden ter eeuwig leedvermaak? Wil ik hier een paar wanstalten chromeren tot een statig afgodsbeeld? Of wil ik slechts mijn maag haar walging laten belijden, in een narcistische zelfstrelen?…

soms een snoet als hoofdletters een rok dragen en lange lussen veters rijgen in op maat gemaakte korsetten dansen volgzinnen ademloos verliezen af en toe grip bij het walsen en keren geven platweg smoel aan lachende letters tussen soms verwrongen woorden wanneer zij zich spontaan verhangen aan een wit gekalkte muur het laatste gedrocht…

Zon in mijn glas wijn: kleine gedrochten blinken, zwemmen parend rond.…

verdriet dacht ik in steen een beeld te geven mijn werk brokkelt af de dagen zijn gekrompen handen in gepeins verzonken ik hakte op herinneringen in maakte een sterk begin het is bij pogingen gebleven ik liet mijn harten bloeien maar de stenen bleven koud er konden weer geen tranen vloeien ik sleep mijn puin naar de ravijnen met gedrochten…

- opzettelijke fouten Van zijn gedrocht krijg je een appelflauwte Vandaar, o beste lezers, nu vers twee!)…

Lang geleden, maar wel na de oorlog - Want die ken ik slechts van horen zeuren -, Die tijd die heette toen het heden nog, Kon het navolgende octaaf gebeuren: 'De huizen klappertandden met hun deuren, In elke hoek zat een ontstellende Moloch Jongens van mijn leeftijd te verscheuren En aan mijn bed waakte een krom gedrocht.…

heb mijn tuinen ingericht in de kleuren van mijn leven ik streel de wind met mijn muziek in rotsen gaat mijn stemming leven heb mijn handen leeg een helling vol beloften mijn ravijnen zijn te geef daar stort ik de gedrochten mijn hamers zingen vormen de zaag jankt het profiel uit de ogen spreken normen maar hun geest is nog dociel…

mij is hetzelfde overkomen ik ging naar de stad ik klom op een wolk ik viel in een gat en jij werd mijn tolk nu we samen muze zijn in muzikale muizenissen vertaal ik voor jou het liefdes refrein zodat jij je nooit hoeft te vergissen ik ga naar jouw gehucht we worden samen een klucht ik ben degene die jij zocht een lief en teder gedrocht…

aangeraakt door het aardse bestaan hebben we van zachte liefde genoten onder het licht van de lavendelmaan het was een geurig samen zijn een nacht met wijn overgoten een vrolijk dansen in de tuin lachen van genieten onverdroten om onze vrolijkheid en uitgelaten kreten liefde hebben we gedronken elkaar schoonheid geschonken in de zoete gedrochten…

-een astronout aan een draadje of een buiten- aards wezen, een gedrocht van gorqul y6c of iets anders dat onze verbeelding te boven gaat, dat die woorden vindt....ja...dat zou toch wel bijzonder zijn.-…

ik heb mijn tuinen ingericht steen heeft mij zijn kleur gegeven ik streel de wind met mijn muziek in rotsen gaat mijn stemming leven ik heb mijn handen leeg een helling vol beloften mijn ravijnen zijn te geef daar stort ik mijn gedrochten de hamers zingen vormen mijn zaag jankt het profiel uit de ogen spreken normen hun geest is nog dociel…

in deze kleine gondel vol gedrochten boven de omgespitte dierentuin hangen op zoek naar het vogelbekdier dat spartelend zijn aquarium ontglipt.…

Het ergste is nog Dat andere lelijke gedrocht Wat mijn moeder moet zijn. Maar zij doet mij ook alleen maar pijn. Ze neemt het op voor die gay. Moet ze zelf weten. Ze heeft er zichzelf mee.…

aan mij trekken vaak stoeten voorbij ik spreek liever van stille tochten geblinddoekt passeren verdrongen gedrochten elkaar vasthoudend in een rij, zij aan zij doorgaans zijn ze ook in schaduwen gehuld nauwelijks zichtbaar voor mijn ogen omdat de ziel maar niet wordt bedrogen immers die is al met te veel spagaten gevuld ze zingen het oude…

Verstijfde arenden, met kop en klauw, gedrochten, vlerken, hertshoorn, duivelsoren. Toen, bij een berk, als uit zijn stam geboren en daaraan vastgegroeid, iets zwarts. Een vrouw. Ik zag niet of ze, van haar uitkijkpost, alleen naar mij of nog iets anders keek.…

De provincie Groningen verwordt tot een ruïneus gedrocht en die verrekte NAM blijft maar graaien als een door geld verblinde Dagobert Duck, terwijl ze de zwaar gedupeerde Groningers met een kluitje in het riet sturen.…

Het is zo moeilijk om te zeggen Verfoeilijk om 't uit te moeten leggen Dat hovaardige het niet kunnen vatten Op het duistere pad met zwarte katten Hoge ogen en een valse tong Hebben mij putten gegraven terwijl ik zong Omdat ik Uw bevelen heb gezocht God die mij heeft vrijgekocht Voor de wereld zijn wij de gedrochten Die Messias Jeshua…

Wát hij ook zei, ‘t was met kritiek doorweven, hij noemde zelfs de hond een vals gedrocht. Ik stond door woede opgefokt te beven en dacht: Je zocht toch naar wat vee, zo-even ? Toen heb ik hem een fraaie hengst verkocht en daarna ook een flinke ram gegeven.…

gluiperd, boerenpummel stuk onverlaat, kwajongen, mafkees, lummel jij klojo, vlegel, vlerk en labbekak geboefte, laaienlichter, klotenklapper ellendeling, rapaille, uilenbal gehaktbal, flapdrol, plurk, schavuit en kwal kwajongen, schijtluis, knuppel, oelewapper jandoedel, kwibus, slome duikelaar serpent, stuk vreten, kwelgeest, teringlijer gedrocht…

donkre donder-wolken, en 't kind mat En drensend voort moest over 't zandig pad Met in zijn oogjes stof en spinne-rag; En in de spoortrein met zijn moeiheid vocht En de oogjes dicht-kneep voor het schelle licht;- Dan thuis komt en naar bed gaat en dan droomt Van stekelige takken aan 't geboomt, Een varke'op 't mist-strooi als een groot gedrocht…

Een doffe luchtbel welt op, En wekt de walg in de strot Maar een bondgenoot, een milde beul wurgt het gedrocht Dat de klauwen wet aan de rotsflank. Troost sijpelt binnen Terwijl ik schuif met betekenis Gestold binnen de lijnen van inkt. Zakt de bibberkoorts Maar liever dan met een ijle woordenschat Flirt ik met jou.…

aan de wand hangt een antieke klok een gedrocht met frullen uit zijn mantel is een harp en een gems gesneden hij ruikt nog naar een ver zwart woud raderen kraken, de worm graaft in zijn hout benen wijzers schuiven over de plaat om het uur hupt de koekoek uit zijn kooi en roept zijn naam gisteren begon die ijzige tik aan een zenuw te knagen…

beroemd geliefd zo schoon uit de orde der naiaden In een eerder leven gestorven en zo beschreven door Alfred Lord Tennyson in dezelfde tijd Poet Laureate lyrisch daarna de schildering door den late Pre-Raphaeliet John William Waterhouse toen als the Lady of Shalott Haar ware naam Aquagelyth op de vlucht voor een der satyrs boosaardige gedrochten…

Daarom rouw ik diep in stilte, want waar mannen vrouwen zodanig behandelen, kots ik over hun slappe penissen, ruk ik hun ballen van hun wanstaltige lijven, snij ik hun gedrochten eraf en werp ik hun stuwkrachten in de eeuwige verdoemenis. Lieve Zahra, ze hebben mij met jou opgehangen!…