Alle inzendingen over geduld

Als een priesteres prevelt ze bezweringen -- geduldig wachtend.…

Wat zou ik graag geduldig zijn zoals de spin die werkt aan weer een nieuw, een ander web dat morgen toch misschien niet meer bestaat omdat de mensen het vernielden. Wat zou ik graag geduldig zijn zoals het gras dat tijden van een lange droogte kan doorstaan en dat ineens toch weer kan groeien omdat er regen viel na 't wachten.…

geduld mijn lief... geduld eerst wanneer de dauw haar glans verliest de zon haar hoogste punt bereikt de roos haar bloem volledig heeft geopend en de varen haar blad heeft ontkruld eerst dan zal ik jouw tomeloze passie jouw eindeloze hunkering leiden tot het hoogst der hoogste nog even even geduld mijn lief laat de branding haar golven inhouden…

Ik zou kunnen spreken over geduldige grond. Ik zou kunnen spreken over geduldige grond, het traag openen van dagen en bestorven dingen. Ik zou kunnen spreken over geduldige grond deze loofstille nachten en prachtige kastanjelaren over de werkelijkheid van het dagelijkse leven.…

over het duinpad worstelt helmgras geduldig op zoek naar ruimte…

Ik hoor hem brullen terwijl zij geduldig wacht op zijn kikkersprong.…

Hij staat geduldig aan de rand van het water op vis te wachten...…

Eerste zonwarmte – het geduld met de winter eindelijk beloond…

een kikker kwaakt nog de reiger wacht geduldig hap, dan is het stil!…

doodstille vijver een kikker wacht geduldig er vloog iets voorbij…

Onmeetbaar geduld met aansprekende beelden, een kind wacht en hoopt...…

Steen in de rivier hoog gepolijst door water je geduld beloond.…

Van een oude druif Een lekkere wijn maken Vereist veel geduld…

hij heeft met eindeloos geduld zijn bestaan gevuld in buigzaamheid de seizoenenrij in overleven doorlopen pas later heeft volwassen kracht de eerste weerstand opgebracht tussen buigen en barsten kreeg hij vaak rake klappen een herfststorm deed hem uiteindelijk knappen zijn geduld heeft onze haard gevuld…

de aarde wacht niet op u de aarde verwacht en is geduldig verstrooid of begraven, u wordt verwelkoomd…

ik wankel door het leven ik wacht geduldig op een antwoord maar dat duurt wel even…

Geduldig wachten kikkers staan op het menu één springt er voorbij.…

De tijd is zo spannend nog zes weken te gaan dan zal in dat kamertje een mooi gevuld wiegje staan. Ik zie haar steeds lopen het buikje vol en rond naast haar dat lief ventje bruisend van energie en gezond. Het lopen wordt zwaarder ze torst dat extra gewicht maar ze doet het met blijdschap een lach op haar gezicht Nog zes weken…

Eeuwenoud geduld ontworteld statig alle wind gevangen. Verscholen achter jouw bast. Zonde, zo'n schoonheid. Moedig spreiden mijn takken zoekend naar vaste grond. Stevig en trots beschuttend de vruchten die jij droeg.…

van mijn geest het husselt de letters, wisselt de klanken ik voed het met bloed en met zweet het groeit ook al sterft het nog voor de geboorte dan nog weet ik zeker: het is er geweest mijn mooiste gedicht wordt morgen geboren ik ben er vandaag mee vervuld mijn mooiste gedicht ligt in weeën verscholen persklaar te wachten … nog even geduld…

vrij (maar wel vormvast) naar Rowwen Hèze nog even en de moeder aller talen (het onvolprezen Haagse dialect) wordt in ons ganse vaderland gebekt een spreker in het Haags trekt volle zalen de fraaie tongval heeft dat geniale zo kort, zo krachtig, snedig en direct bewijs van educatie ... intellect fameus door het benoemen veler kwalen het…

segmenten leergierig en jong nemen kennis van wetten door herhaling in zetten van remmende voorsprong met name het grote vertragen in centra straten op burelen zacht sudderen de taferelen rond onze oud'ren van dagen ganse groepen drijven mee verzonken in tijd als in zee bij kassa's rijpen diepe gedachten allen staan geduldig op hun…

Ik leg haar straks neer op het kleed voor die open haard van haar Mijn hart in de bloei brengt een boeketje liefde voor haar mee Ga d'r zoenen tot in de vroege uurtjes woorden zeggen die vertellen hoe ik aan haar heb gedacht vandaag Mijn gevoel in de groei boven de zevende hemel uit in de wolken Streel haar gezicht geniet van…

Hoe moet dat dan: geduldig liefhebben, aanhoren, verdragen, opschieten en tijd hebben; dromen en efficiënt werken, de tijd niet vooruilopen maar ook niet achterblijven, tevreden zijn en niet voldaan, rust vinden in het onvoltooide.…

zwaar van donderbuien draagt de boom met rechte rug zijn doorgebogen takken wijs en geduldig wacht hij op de zon die zoals hij weet zijn tranen zal drogen en het dragen zal verlichten…

je ooglid vleit dromen om te rijpen vol uithoudingsvermogen op rustige wegen onder die van het seizoen zonder te hoeven worstelen met het lot van pijn deze bohemien, dit is je alles wees wijs in het plezier van het voorjaar met je eigen wil en dromen alles begint en alles eindigt elders…

Dampen die gretig Hun weg naar boven Vinden, walmen die Het zicht zo waar Beletten in het Drukke spitsverkeer Van deze zon-gegoten Morgen, en de roek Die zich van dit Alles dat wel waanzin Lijkt niets lijkt aan Te trekken - zij trappelt Geduldig op de groene Aarde van de verkeersheuvel Die ondanks alles een Prieel lijkt…

De huizenprijzen stijgen weer dit jaar 3,1%. ‘t Is ‘n gegeven Zo’n nieuwtje geeft ons hoop en hoop doet leven Het hangt van statistiekjes aan elkaar Zie al die cijfers nu toch op ‘n rij staan… De crisis is al jaren aan ‘t voorbijgaan…

het wordt weer stil om me heen of krimpt het buitengebied ook van binnen, in mijzelf heeft elke mens dat gemeen? zal het een verslavende vrijheid zijn die jou en mij verblindt, wil ik geen angst ervaren “het goede is mij immers welgezind” schreeuw ik om mezelf te bedaren toch nadert de schaduw nu snel hetgeen ik eigenlijk niet verkies…

hoe geduldig het wachten kaal zo verzonken hoe langzaam de dagen lengen in kruin en tak…