1125 resultaten.
Verwarmend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 het daglicht zie ik krimpen
elke dag wat meer
herfst komt, daarna winter
elk jaar weer het duister
zal ik droevig worden
van leeggeworden bomen
of keer ik in mijzelf
waar zonnewarmte blijft
onder mijn nieuwe truitje
draag ik een lenteshirt…
Voorouders
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 350 achter de nevels van de tijd
zwijgende voorouders
die naar ons kijken
zij weten van ons zoeken
klungelig reiken naar
graantjes van geluk
nu het daglicht krimpen gaat
wordt de nevel dunner
zijn zij meer nabij
aardse afgescheidenheid
door zwaarte van materie
zeulen wij mee…
Virusfrustratie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 90 Te Krimpen aan den IJssel en te Urk
Ging men verhit op jacht naar zondebokken
Men reed wat journalisten van de sokken
Men spuugde, trapte, zonk en werd een schurk
De dominee gaf modder als Spuit Elf
Sprak luid: ‘Heb lief uw naaste als uzelf!’…
Fotosessie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 De koning ging met zijn gezin
Ook dit jaar de tuin weer in
Waar ze zich vol overgave
Toonden aan de fotografen
De koning lijkt steeds meer te krimpen
En denkt eraan zich op te pimpen
Hij komt volgend jaar op hoge hakken...
Als koning kan je toch niet dieper zakken…
Vorst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 Mijn hersenen
leken te krimpen.
Een dikke ijslaag
waarin de jaren
diepe groeven
gesneden hadden
bedekte mijn hart.
Van ver in huis
klonk een kinderstem.
Door het venster
zag ik vogels
scharrelend op de voederplank.
De dooi zette ogenblikkelijk in.…
Lange Voorhout
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 490 Verbaasde kleuren,
uitrekken, krimpen,
weglaten, toevoegen
wat er al bijhoort
vanaf het begin.
Verbuigen, vervoegen,
contaminatie:
taal maakt beelden
tot rake sculpturen
van vege tekens.
En het publiek
in trage gang
beleeft ootmoedig,
telkens opnieuw,
haar eerste bezoek.…
Vraagteken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 wie zegt dat hij alles weet
geloof ik absoluut niet
wie leeft blijft in beweging
heen en weer geslingerd
ik wantrouw dogmatici
die krimpen tussen hun muren
ieder wens ik vragen en twijfels
het voorkomt opgeblazenheid
waarheden hollen van hot naar her
uiteindelijk wordt ieder stil
.…
Universum
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 285 De maan gaat krimpen
goudgeel kleurt zwart
het licht wordt getemperd.
Versluiering van zonnetijd
die lichtjaren niet hindert
het is een oneindige passage.
Stille verwondering over
het onmetelijk universum
waar mijn ogen naar reiken.
Me dan afvraag is daar ook
leven zoals wij dat kennen
hier in ons aardse bestaan.…
herfstbode
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 299 nog in zomerende dagen vertoevend
raap ik verbaasd een kastanje uit ‘t gras
nu de herfst reeds op kousenvoeten
door het groene landschap dwaalt
terwijl de dagen zichtbaar krimpen
bomen en struiken weldra kleuren gaan
ik wandel schoorvoetend de zomer uit
betast de vroege herfst in mijn hand…
Vergane glorie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 waar tegenpolen
elkaars hardheid meten
aan het licht
stralen sterren
nog vergane glorie
in ons dagelijks zicht
snelheid en afstand
geven hen bestaan
terwijl hun resten zijn vergaan
is fictie ons heelal
verte en diepte moeten nog komen
groeien of krimpen we al…
Liefste
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 Al zal ons leven krimpen
tot een koekblik of een krant
of, laten we het hopen,
tot een stevig ledikant,
ik plant er rozen, maak een tuin
met mossig, groen gazon
vol vlinders, vogelzang.
Daarboven schijnt de zon.
Zoals een trage tuinslak
die spoorloos verder glijdt,
verdwijnen onze dagen,
stil, langzaam in de tijd.…
Cyclus I
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 293 ik lach ik huil ik lief ik vloek
en dat hele dagen door
ik zweet ik krimp ik waak ik groei
en luister met een half oor
hoe lang duurt die overgang dan ma
vraagt mijn gezin als een front naast elkaar
en ik gil terwijl ik net naar boven stijg
moeder moet nog een paar jaar…
HERFST
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.416 In paarse weke huid
zit ongemerkt
een zwam verdriet
verschilferd en verdord
tot schaamte,
het regent zwart en grijs
met flarden groen
van asfaltbloed,
ver vuurlicht
zonder warmte
as een knipoog
in gesloten huizen,
de ruggen
krimpen zat bijeen
en leven als een
afgevallen blad.…
maaksel
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 1.111 de oudheidkundige
met een neus voor wat bijzonder is
schoolt het meisje bij
en amos keert de ogen af
van poppenspel naar koperslak
glanzend in de morgenzon
hij propt zijn zakken vol
met aardewerken scherven
hij slingert slakken over ‘t veld
terwijl de man en het meisje
krimpen
op de horizon
Zonneleen 38
zie www.abelstaring.tk…
Huis van steen, huis van hout
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 3.206 Wellicht krimp ik dan ineen
en blijf naar herinneringen zoeken.…
Als jaren wegen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 306 Als wervels krimpen
en knoken kraken,
lacht magere Hein in je suffe brein.…
geloof en bergen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 Waar verstop je dank en
zegening, vreugde bij het krimpen
van een ziekte zonder uitweg
beginnen, groen verzinnen
penseel maakt duizend tinten
blauw en geel in aquarel
geen gemoei meer wel gestoei
verhuizen, dromen en al
het goede laten komen
weelde, overvloed
onmogelijk is mogelijk
ik ben onmetelijk rijk…
Immuun?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 291 waarom vloeit er nog inkt
harte vocht, in kanalen bedwongen
naar oceanen van papier
altijd weer die eendere golf
vervluchtigde monding
vergleden strandzand
wat me krimpen doet
mijn zinnen ontdoelt
afgedreven wrakhout
ergens aangespoeld
op tijdloze klippen
zonder ondervloed
verlaten, verwezen
mijn pen
leeg geschreven…
soapgenot
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 369 de soap kleurt grijs de massa
rood loop ik er van aan
de kassa rinkelt stevig
laat flappen wapperen
in mijn hoofd is ruimte
omdat mijn hersens krimpen
bij zwartkijken naar witwassen
de schedel vult zich met pulp
tevreden knort het zwijn in mij
en voelt zich intelligent
bedorven kleurt de avond grijs
de opwinding blijkt verrot…
Breekt de lucht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 66 grijsgroen antwoordt zee
haar golven slaan kapot
in een aanhoudend ja en nee
wind geeft ook geen krimp
waait langs de kust
in een strakke lange zucht
opening komt
eindelijk van boven
wolken gaan de zon gedogen
zijn oplossende vermogen
breekt de lucht en brengt
de zomer op het strand weer terug…
Eindeloos schuim
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 357 al wat is draait om eendere ellende
binnen en buiten, bollen en bellen
in bruisende bubbels ballen kleinere samen
ze dijen en duwen hun opgebroken golven
krimpen ook weer in of spatten pats uiteen
om vervolgens op te gaan in nieuw verband
deels ontleed in een bad verhullend schuim
laat ik deze samenhang een tijd verdrijven…
Golden Earring
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 846 In de samenstelling
van Golden Earring
was krimp geslopen
Barry was weggelopen
Hij had den haag daar gelaten
voor wat het niet was:
Radar Love aan de plas
Mr.Hay had de Mient verlaten
zat van het eeuwig gezever
om spelling van den Zu..derwijk
hij sprak fris van de lever:
'krèg allemaal maah de blafhik'
wat mot ik met homepage en…
doorbladeren
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 408 Mijn dagen krimpen
kou guurt de wereld
maar die glimlach
warmt koude botten
tot een warme dag
Onbezonnen jaren
zijn verloren gelopen
in een oogst reeds begonnen
nog voor men sprietjes
aan de einder zag
de herfst dekt kou
van de winter toe
met zijn duizendvoudig
donzen dekenpracht
die de sterke wind
ziedend zorgzaam
knisperend knus…
Zwanendons
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 120 Zo helemaal niet klaar
voor de opmars
van pukkels van boobs
van overal dons
onder oksels
ook op benen
Oh my god
wie verzint dit
ik zie er niet uit
iedereen ja
IEDEREEN
kijkt naar mij
Als de dood ben ik
voor I Me en Myself
pimp me krimp me
kill mijn aversie
het komt nooit meer goed
MAMA help
Of wie dan ook
verbeter me…
heldere rook
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 452 vrieskou in de vroegte
vinnige winterse winden
betrappen iedere kier
en dwingen me te krimpen
ik kijk over water
't kanaal nog zo vast
lang voor kleine helden
de vaarweg hebben ontlast
o prachtig zo prachtig
deze versmelting!…
Afscheid
hartenkreet
1.0 met 34 stemmen 6.013 Je tuit je lippen strak en mikt
Ik krimp ineen en
Warm wordt leeg
Vertrokken ben je
in jezelf
Waant je veilig
en beschermd
Mijn hart smeekt
open en verbindt
met mij
het is het waard
Kom met mij
en beleef
wat ik zeker weet
dat ik je geef
Als je met
dat mooie lijf
mijn haar in
de war hijgt…
femme fatale
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.545 haar schrale lijf
waar ruimte
krimpt tot
een smalle
engte
en bottenbenen
een lange
weergave zijn
van een
kwetsbare lengte
ene vrouwe met
ontspruitende borsten
in een sobere gratie
op nakende voeten
wie wil niet
haar uitpuilende
pruilende bolle ogen
ontmoeten
doch,
in een
voorbijgaand moment
zal menig man
zichzelf zien krimpen…
Voetstappen helder in de vrieslucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 287 Dit kleine hart is plots weer daar
en voelt de weemoed krimpen.
Liefde blijkt toch meer dan enkel
maar een woord; er is vergeving.
Voetstappen helder in de vrieslucht,
van ver lonkt de lente en de bloemen
maken zich al op voor 't grote feest
dat alles nieuw wordt, ook mijn hart.…
Verjaardag.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 668 Maar je geeft geen krimp
tussen de stijve lakens. Het is zondagmorgen.
We drinken cola uit een blikje, doden traag
de stilte van de kamer. Buiten luiden
klokken de prelude. De slagen sterven.
We tellen af en tikken op het toestel
dat gebroken zwijgt. Zo ga je ongenaakbaar
weg en komt niet meer terug.
Je bent er toch altijd.…
Jouw lach
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.758 Sommige krimpen, sommige strekken.
Je gezicht wordt al rapper
steeds en steeds knapper.
Je mondhoeken trekken in een krul,
je lach is spontaan en o zo gul.
Zelfs je ogen, die lachen mee,
mooi diepbruin van kleur, alletwee.
Door smalle spleetjes lachen ze naar mij.
Het is jouw lach, die maakt mij blij!…