Alle inzendingen over gekluisterd

Geef ons een wijs hart om na te denken Voordat het kwaad in volheid wordt gewettigd Ontspoord bedorven bloed dat door bloemen Kruipt tot wanhoop gedreven laat wankelen Allen die met licht leven onderscheiden Krokodillentranen van de dood de geest Van het beest en de in boeien geslagen Dwalende devoten in kooien gekluisterd Het is de…

Ik denk met kerst aan arme kind'ren Ik denk aan voedsel, wat niet is Ik denk aan hen die kunnen verhind'ren dat er tenminste eten is Ik denk ook aan de zieke mensen gekluisterd aan een ziekenbed Ik denk aan hen, die zoveel wensen en hoop op leven op hun sterf-bed Ik denk straks, als we kerst gaan vieren aan allen die in oorlog zijn en…

Trots van een zeevarende natie die ooit bestond Nu gekluisterd in een Rotterdamse havenmond Haar slanke steven met kettingen geborgen Wacht zij angstvallig op de slopers, de dag van morgen Waar zijn ze, met wie zij de wereldzee mocht bevaren Zeebonken die haar veilig loodsten over de baren Stormen trotseren met ongekende windkracht De spiegelgladde…

Kale takken lijken hulpeloos gekluisterd. De kille wind blaast de laatste ademtocht, geen sporen achterlatend in stollend vocht. Een sneeuwvlok daalt dwarrelend en bedekt, gevolgd door meer, wat ooit weer wordt gewekt.…

Ik heb bloemen zien uitbloeien sterren zien vallen en de zon die werd verduisterd Heb politici zien knoeien raketten uit elkaar zien knallen mensen een half leven aan social media zien gekluisterd ook veel wat mij heeft kunnen boeien een moeder van haar kind bevallen een groot verlies dat ontluistert Ik heb het allemaal gezien vertel…

schoonschrift bepalen zetten de kantlijn buitenspoor ik heb niets weg te geven, al wat mij bezit zijn slechts koude harteloze dingen, mocht mijn eind aan de orde zijn leg mijn lichaam in de stand van lui en ongehoorzaamheid en wanneer mijn laatste zucht het kwelderwater drinkt waar nog vele van mijn jeugdige stappen zich hebben gekluisterd…

realiteit Bergetappes die het oergevoel wel héél erg benadrukken Tijdritten en sprintetappes en heel veel vlakke stukken Truien, wit, geel en groen Ook het bergklassement is "top" Voor veel renners een crime Maar wel 'n trui met bolletjes erop Mijn bewondering voor deze mannen Is niet in woorden uit te leggen Aan radio en buis gekluisterd…

bloemt in het hoofd, verlangen schiet uit moedergrond, vlinder streeft met gemak, een schaduwrijke winter overleefd, geen hinder van gestreden strijd, beken zoeken bedenktijd, slagaders van uitgeslepen vlijt om erosie te verschragen in het losse zand en tegenlicht van nooit gestelde vragen, de weg haar bestemming kiest, ontluistert,gekluisterd…

Noordenwinden gieren zoals ze meestal waaien en zaaien twijfel in het hoofd, spoken sluipen door de kieren, magere lijven gekluisterd aan ketting van de tijd, glippen langs de gekozen paden om de daadkracht in te lijven, slierten wierrook waart langs vagevuur en blinde hellegaard, dooft de gulle lach om al té vastberaden lippen,…

En gedwongen met gekluisterde handen, worden zij deelgenoot van ontluisterde banden. En ondanks hun plichten en rechten, is er 'n weifeling tussen zwichten of vechten. Met tegenover zich 'n deftig gewaad ondergaan zij na 't verhoor andermans heftig beraad.…

opgegroeid denkende dat dit schip nooit zou zinken als de politiek zich er niet mee had gemoeid zouden haar geluiden nog steeds klinken die vertrouwde stemmen van de dj’s met tussendoor het geluid van de jingles de hits van de Bee Gees en de O’jays wie genoot er niet van al die singles de laatste minuten met de stem van Rob Out aan het toestel gekluisterd…

Leer ook eerst het valse kennen, En uw hals het juk ontwennen, Daar gij aan gekluisterd zijt; Dat ge dan met vrijer zinnen 't Ware goed moogt leren minnen, Van beneveling bevrijd.…

naar de hellepoort ik open hem voordat de stank je smoort en werp een blik in het woeste vuur zij krijsen hard venijn en koude spot om de lange duur herkenbaar zijn ze nog als tijdloos smeulend wangedrocht hun kansen zijn nihil de hoop op volgend leven verschreeuwt in pijn klampt aan in schone schijn van jouw aanwezig zijn gekluisterd…

Zat ik maar weer in mijn boek verscholen voor de wereld, gekluisterd in een hoek. Of liever aan een zwembad, aan de Mediterranee waar Zweedse meisjes zwemmen in de Middellandse Zee. Wat zou ik lekker lezen op het warme, mulle zand, op het ritme van die Zweedsen die flaneren op het strand.…

Niets ben jij, mens gekluisterd aan het aards bestaan mijn rijk reikt tot de horizon de wind bepaalt waar ik zal gaan. Ik bal mijn vuist en schreeuw hem toe hier boven kun je heersen, al het land op aarde is aan de mens aan mij. Eens zal ook jij je onderwerpen, slaaf voor eeuwig zul je zijn.…

Lang bleef aan haar de blik gekluisterd, die Ten elke tijde rust op hare trekken: Steeds toeft zij, waar ik ben: nooit is er, wie Een liefde, minder hoog, in 't hart kon wekken, Dat, in die gloed gelouterd van zijn vlekken, Vereend met schoonheid, werd tot poëzie. Mathilde, o, mijn Mathilde!…

Zó dierbaar zijn de dingen mij geworden, waarin herinnering is opgehoopt: het huisraad, het gerei, de klok die loopt door het bestel der langgewende orde; - zó vertederd verwijlt blik en gedachte bij hun gedienstige gestaltenis, dat ik soms twijfel: werden zij tot machten waartussen de ziel zèlf gekluisterd is?…

waarvan de hechtdraad asymmetrisch de oevers tracht te helen versmalt slechts het zicht op de horizon midscheeps loodst nog wel mijn trots ons door de branding, doch wanneer het roer stuurloos blijft zal het land voor eeuwig onder het water bedolven zijn en zal mijn loods zich eigenen aan een zelf geworpen boei Toelichting: ben aan bed gekluisterd…

Verbouwereert voor de auto Door een mensendrom bekeken Wij gestald bij vrouw Kooi Nadat de ambulance sireneschallend Ons broertje per brancard Afgevoerd heeft naar het Pius-ziekenhuis Vinden we hem 's avonds terug Samen met een branie die de botten van zijn arm Op meerdere plekken In een wasdroger heeft gebroken En wekenlang gekluisterd…

vandaag heb ik geen woord gesproken had ze ook niet verwacht te horen uit monden met tanden was de dag dan leeg of zacht neen, de wereld legde mij aan banden ik heb zoveel gehoord en tussendoor geluisterd de stilte werd gevuld met granaten en moord ik geraak dan aan chaos gekluisterd vandaag heb ik geen woord gezegd ze werden mij ook…

Herinneren voelt als reizen. Reizen naar ons verleden. Herinneren voelt als afdalen. Afdalen in onze ziel. Herinneren voelt als loslaten. Loslaten van wat gebeurd is. Reizigers zijn getuigen. Getuigen van leeftijden. Salvador Dali wil ons bevrijden. Door uiteenvallen van herinnering.…

In het koele huis aan de radio gekluisterd meng ik me onweerstaanbaar in de eindsprint. Met een machtige jump gooi ik mijn stalen ros naar voor pak de rit en ook de maillot jaune voor Van Steenbergen en Van Looy. Op het schavotje de kusjuffrouwen aan mijn zij ik word er zowaar verlegen bij.…

De Goddelijke wind waait over verkilde wateren waar geen bodem te vinden is Ondanks dat gulden regendruppels bladgoud tekenen op bezorgde gezichten en de aftandse sloep klotst tegen botsende rotspartijen waar de inham zich versmalt blijft toch de hoop op verankering, op vaste voet aan land De vrouw die aan huis gekluisterd met…

hoever moet het met mij komen, Gekluisterd zó in uwe macht? Gij deed verstommen de gebeden, Die opwaarts welden uit mijn hart; Gij hebt door uw bekoorlijkheden Mijn zinnen altemaal verward.…

Gekluisterd, want alles wat lucht Moet dicht, zijn wij stille getuigen Van het versneld afgespeelde telwerk Aarde om de hoek van onze straat.…

ik vecht niet meer, ze zijn gekluisterd tot dat het duistert, want...…

Begrip van eeuwigheid gaat het verstand te boven gekluisterd aan de dood vleien we met de dingen die ons dierbaar zijn drinkbaar met teugen van de doorbloede wijn.…

verspreid en huizen grondgelijk door ‘ t hevig schudden voor altijd buiten het gebruik het syndroom kort van verhaal buiten zinnen wacht allengs met zieltjes winnen, het veracht stoïcijns de wet met haar procenten in het gelid van het afgebroken alfabet de accijns geletterd en tevree brengt ons het leermoment ’s avonds diep gekluisterd…

( voor Frida Kahlo) Tram en bus zaten op één wisselspoor Op een draagbaar van het Rode Kruis In rekverband gewikkeld Voeren ze haar weg, nietige luis Ze hoort de echo van een vals koor Gekluisterd aan een hemelbed met spiegel Wordt ze getuige van haar kramp De gebroken lendewervel De rechtervoet verbrijzeld Het gipskorset dat haar omknelt…

Alsof Hij dan het lied beluistert zoals een leraar die mij overhoort, of 'k als mens wel ben gekluisterd aan een God zoals dat hoort.…