Opwekking

Opwekking

In het licht van de ondergaande zon zitten
nog slechts kraaien, zwart als de nacht
zich te laven aan de resten op wacht.
Wat leven moet brengen in vruchtenpitten
ligt op de kale grond, verdort en sterft.
Een bliksemstraal in de verte kerft
het avondlicht in delen, nadat een wolk,
zich bevrijdend van deze dodelijke dolk,
de zon voorgoed heeft verduisterd.
Kale takken lijken hulpeloos gekluisterd.
De kille wind blaast de laatste ademtocht,
geen sporen achterlatend in stollend vocht.
Een sneeuwvlok daalt dwarrelend en bedekt,
gevolgd door meer, wat ooit weer wordt gewekt.

Biografie van deze schrijver

opwekken zon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 72