Lofzang

Nimmer heb ik tot Hem gezongen,
een lofzang in een kathedraal of kerk.
Nooit voelde ik me ertoe gedrongen,
niet bij het opstaan of na m'n werk.

Alsof Hij dan het lied beluistert
zoals een leraar die mij overhoort,
of 'k als mens wel ben gekluisterd
aan een God zoals dat hoort.

Eerder wil het me overkomen
dat ik dichtend op een strofe stuit,
dat veelal lijkt op zingend dromen
en zich om mijn wezen sluit

- en mij voert voorbij de dreven
met korenvelden aan het eind,
voorbij de wolken die er zweven
waarin een mooi gezicht verschijnt.

Dat lacht en zegt: wat je ook doet
- van vers tot vers te gaan -
't maakt elk gezang hier goed,
zolang je stil blijft staan

totdat een zachte klank begint
omhoog te klimmen in de wind,
een lofzang dat ten hemel stijgt
die de Schepper niet gauw krijgt.

lofzang kerk wind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 391