Alle inzendingen over gerief

te vermijden leven is oefenen in loslaten zegt mijn adviseur gelukkig ben ik dat zelf, lekker subjectief of ervaar in gevoel, op afstand, levende maten zij zoeken ook naar hun eigen kleur en wonen in de horizon, maar niet al te ver zij teren op een oude geur of kunnen nog dromen van een naaste ster, danwel woelen in eigen verbeeldend gerief…

Tot we verhuisden, deed ze dienst voor al mijn schilder gerief.…

(voor mijn vader) Jij haalde hoge cijfers op het gymnasium in de binnenstad van Groningen, waar ze je plagend op het schoolbord natekenden met een rokje aan. Pestkoppen zijn van alle tijden, toch bleef je in de kast, waar het veiliger was en anders was ik er nooit geweest, tenminste niet zo. Misschien als plant of dier of gangkast. Maar…

zo roestig de rozen zo rouwig gerief zo molmig het maanlicht zo heb ik u lief…

grappig geestdriftige groenvinkjes geweldig gemaaide gazons geven godengeluk gerieflijk genietend gewoon…

Boonen mist blijkbaar zo'n Zwitsers gerief ...…

Raak me dan schaak me dan als onze blikken kruisen zouden Lief me dan gerief me dan laat me laven aan 't jouwe Heel me dan streel me dan zul je van me blijven houden…

Het waren twee koningskinderen, Zi hadden malkander zo lief: Zi konden bi malkander niet komen, Op de Theemsweg vond híj zijn gerief. - naar 14e eeuwse tekst…

Zo krijgt-ie zijn gerief. - Maar één der dames denkt: 'O wee, ik lijk niet goed bij zinnen: al pik ik hier een graantje mee, 'k wil voor mezelf beginnen! Ik deel hier met een stuk of zeven genotes één vertrek en heb geen zin om zo te leven: 't is tijd, dat ik vertrek!' Een mannenvreetster is die vrouw: ze lust er daag'lijks elf.…

Geen wonder, dat Maartje wat baalde, toen ma d'r gerief bij hem haalde. Ze vond het niet wijs, omdat Fred deze prijs in natura aan moeder betaalde. Toen ze dacht: 'Hij is klaar met dat wijf,' ging ze Fred vol verlangen te lijf, maar ze heeft bij d'r beurt wel z'n slapte betreurd: ze was laaiend en vloekte hem stijf.…

Wel, een korrel, mijn gerief, En op blaadren, dauw.’…

ik dwaal in een ongerede gevoel immer zoekend naar geriefelijke troost, is het gewoon mijn leven dat ik bedoel gewaarworden van hoe ik door het naakte bestaan word geloodst of daar mijn ademend hopen op stoel en liefde in een flits wordt nagebootst in verwijlende dromen bij dagend licht ach lieve, laat mij de glans zien in je twinkelende…

accepteren we liever dan dat een van ons de dood verklaard op onze liefde wij kozen ervoor om zo te bestaan als we de dood verklaren is alles een leugen geen spiegel zal ons bedriegen wij waren de doders van de liefde de pijn is geriefelijk.......…

Verre gedachten verlopen in een orde en hun gemeten pas en tempo die niet zinloos zijn, slechts herinneringen die voorbij gaan in een intrinsieke schijn als vervallen aards gerief, dat wanneer het oude stierf nooit meer z’n originele lijst verwierf in de galerij van bedoelde wensen wat naar andere gebieden leidt, waar duidelijk de hand…

zo lief, mijn lief laat zijn waarden varen lieve lief om mij te evenaren zoekt hij niet meer naar gerief en daarom ben ik week dag in, dag uit periodiek onthoud ik wat ik hem geven kan deze lieve, warme man…

Het tijdschrift Aktueel is ons ontstolen Het bracht, van Rits tot Aktueel Sportief Veel onbekommerd mannelijk gerief Met fallusprikkelaars dan wel symbolen Het blad werd het gelijk van omzetvrezers Al kende het geen dalend aantal lezers…

meer dan een nacht ijs met ijzige wind als een lint door een kil Hollands landschap de lange afstand-schaatsers tot gerief? Zal zijn regeerperiode kort of lang van duur zijn?…

Wie vaak muziek zag in het Paard van Troje Bewezen, coming up of progressief Moet elders nu op zoek naar z’n gerief Het Paard kan het met pop niet langer rooien Wie dacht aldaar de toekomst nog te horen Die tijd gaat thans aan terugkijken verloren…

Van de liefde heb je niets begrepen je hebt hem ingepalmd en naar je hand gezet zo voor jezelf Je hebt de liefde opgeschud als een kussen waarop je het meest gerieflijk lag, voldaan en met een glimlach Dat je liefde eigenlijk moet delen had je niet geleerd of meegekregen Ik had hem graag met je gedeeld Je moest eens weten.…

Vrouw die trouw Is aan een man Die in het buitenland Zijn handen niet Bij zich houden kan Omdat het thuis van Lichamelijke liefde Niet meer kwam Kocht hij in Gambia z'n gerief En zij ging gewoon mee, z'n eigen lief Bron: weekendbijlage Algemeen Dagblad 4 augustus 2012…

Kruip tenslotte, uit jouw geboortenaam mijn kracht, geriefelijke verzenman van mijn ziel in het stille woorden duister sla die oevers maar te samen maak van die oerkreet een optelsom knijp nogmaals in die tepels laat haar rok op de stenen vloer vallen en voel haar heupen voel haar heupen.…

Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen zijn en onder het bijzondere belastingtarief van 6% vallen.…

het huis telt de stappen en kraakt in zijn trappen op het slaan van de deur zit de tijdloze sleur het interieur heeft de geur van verleden een bank droomt gerieflijke plooien in liefde ontdooien gordijnen zijn zwaar van het lichten der jaren de muren bekrast en belast met herinnering thuis is vertrokken het huis…

het huis telt de stappen kraakt zijn trappen in het slaan van de deur zit de tijdloze sleur het interieur heeft de geur van verleden de tafel is oud een bank droomt gerieflijke plooien gordijnen zijn zwaar van het lichten der jaren de muren bekrast en belast met herinnering thuis is vertrokken het huis staat te koop…

droom mijn gedachten gedichten zo prachtig de woordjes zo lief voor jou hartendief zonnebloemen violen emoties die dolen zoentjes verdwalen in de dalen van emoties zo lieflijk huppelend verblijven verwarmt onze lijven voel hoe gerieflijk je ogen behagen de vonk kruipt in mij het vuur verwarmt we voelen ons blij…

bruine bonen, appelmoes augurken, glashelder als soldaten in ‘t gelid op schappen in de kelder daar kan geen koelkast tegenop zegt zij, moderndoenerij kaas en boter liggen netjes tussen noten en kandij ze kan niet wennen aan gerief eigenlijk ben ik nieuwerwets zegt ze opeens heel fijntjes want groene stroom, da’s klets…

met het oog op jouw verleden desondanks jouw onvolgroeidheid bewogen tot op het heden alsmaar zoekend naar dat wil's gerief zo gemakkelijk als je bent des te zieliger is die vent waar jij jezelf aan geeft voor de lust die jij begeert door onnadenkend luisterend naar die woordjes verblind door de erotiek genietend nolens volens ben je…

mijn nesteling in jouw gemoed laat bloed een omweg kiezen door de tijd samen in de armen van elkaar we warmen daar en weren kou –mijn lief- waar ik van hou brandt helder binnen het gerief van warme vlammen boven wit waar onze kracht in zit wijkt nimmer door het inductief de waarheid in te dammen…

gerieflijk vlij ik mij tegen jouw brede bast sterke doorleefde armen beschermen mijn boven diepe zelfverzekerde ankers behoeden voor wegwaaien hoe wij al vele jaren elkaar bijpraten lief en leed delen ik werp mij neer op het gras en smeek je teder te zijn overwortel mij maak me deel bij jou ten grave liggen wat durf ik meer?…

de wind waait, zwaait fluistert wat in mijn oor tonen smelten samen tot een gerieflijke trilling roezemoezen in koor takken wiegelen als magische silhouetten ongedwongen vier ik het dynamisch jaargetij ga bloemetjes buiten zetten de wind waait, zwaait wat koel en zacht geruis als een streling, heling een element van vertrouwen bij…