5223 resultaten.
Uit je vel springen.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 365 Zijn er eigenlijk wel dingen,
Waarvoor je uit je vel wil springen.
Vaak is het bij dit soort zaken
Al genoeg als je je dik wil maken,
Of in allerlei bochten wil wringen.
Je moet niet zo overdrijven,
je boosheid zal wel overdrijven.…
vele dagen, nachtenlang
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 232 een wolk snijdt de maan doormidden
de man opent zijn ogen
welk deel van jouw land ken ik,
vraag ik
waaraan ben je gestorven
aan de waarheid, de wind
witgepoederd door de enorme stilte
van de eenzaamheid
ik vraag waar je bent
en voel het afgesneden deel
de kamer is vol gegons
wanneer je me zwijgend ontmoet
we schrikken van…
Eigen grondgebied?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 112 Een ontdekking
dat in de goddelijke spiegel een eigen
beeld ontstaat, want perfectie kent
zo vele andere gezichten.
ik tel het op de vingers de stuurloze
klok van de haat of liefde of zijn
deze in de tijd verjaard?
ze is de energiebron van mijn
verslaving bijeen vergaard, ik
leef in het verdict van wit en zwart.…
Een loper kan het van een ander velen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 70 Een loper kan het van een ander velen.
Ziet ook de ander graag weer tot aan
de nieuwe drempel gaan. Langs twaalf
maanden van vele ronden kunnen vele
voeten in het schaakspel van het leven
naast elkaar bestaan.…
Kop Op !
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Rimpels en los vel alom,
dat zag ik later in het spiegelbeeld.
De knapste tijd was blijkbaar om.
Maar toen bedacht ik,
hoe mooi het is,
dat ik dit nu nog mag zien.
Want iedere dag is gekregen,
kan een feest zijn bovendien.
als bij toverslag trokken de rimpels weg,
het vel zat ook weer goed.…
Zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen.
En beschouwd het als een van zijn zegeningen
leven te verbinden onder zijn bladerdak.
Het te beschermen tegen zon en regen en
ander natuurlijk ongemak.…
Als je oud bent
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.218 Als je later oud bent en gerimpeld
blijf je nóg de mooiste voor mij
Zal ik nog net zoveel van je houden
als ik zo vaak al tegen je zei
Schoonheid zit immers van binnen
en is niet aan leeftijd gerelateerd
En dat is wat ik zo aan jou
vanaf het begin heb gewaardeerd
Dus kijk je later in de spiegel
denk dan maar gewoon hieraan
Het aantal rimpeltjes…
Oud kleed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 173 Achter, bij de keukentafel
leunt zij op gedachten
terwijl de koffie pruttelt
raken foto’s momenten
ooit zo dierbaar doch verloren
in lang geleden jaren
van zwartwit tot kleur
hoekjes rommelig omgekruld
wordt haar leven heel langzaam
een beeld in gerimpelde handen
het rode kleed, tot de draad versleten
vangt de tijd op maar zwijgt…
heimwee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 van horizon tot einder een
trage zilveren stroom
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
*****
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met dorpjes…
Op de vlucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Repen langs de weg:
mijn dromen stegen zich stuk
bezweken aan hun overdruk
Lotgenoten hangen in het water
gerimpeld, op gebroken benen
mager van het wachten
te moe om verder te gaan
en niet sterk genoeg
om stil te staan
Ik huil alleen nog tranen
die niet komen
verlichten of verlossen
Fel zwenkt het licht
van de vuurtoren
maar het…
De Olifant en de muziek
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 804 Zeer geduldig
In de oneindige verte
Wacht heel waardig
Meneer de olifant
Met reuze flapperflap oren
Hij wacht
Voor de oranje, blanje, franje
Circustent aan de overkant
Weldra gaat hij weer
Zijn act opvoeren
Midden in de piste
Dwarrelen muzikale tonen
Uit z'n gerimpelde slurf
Weerkaatsend over de
Rode stenen vloer…
Voor Ellen Price, meermin van de haven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 620 Alles kijkt gerimpeld de lens in,
vooral de armen
als geploegde akkerstroken;
met de stok en kromme benen
op een stoel.…
Zilveren golfjes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 115 ik zag de zon
boven de plas
in zijn gerimpelde
weerkaatsing klonk
stralend jouw lach
de zilveren golfjes
gekuifd door de wind
liepen zacht dood
in het donker
van borders
die groen
overhuifden om
hun verdwijnen
te verfijnen in de
rust van het land
een schitterend plaatje
waarin onze blikken
zeilden over het water
naar een verre…
eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 375 van horizon tot einder een
trage zilveren stroming
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
***
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met…
Poorten van de samenleving
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 De zee heeft honger,
heeft gruwelijk honger
en verslindt alles
wat voor zijn maalgrage
kaken komt -
Maar zie,
zij hebben
het overleefd:
De stoppelige man,
de gerimpelde vrouw,
het in kleurrijke vodden
geklede kind -
Met in hun lege ogen
een wezenloze blik
en ondanks alles
toch een sprankje hoop
Staan ze hier bij de grens,…
passieloos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 484 schimmige gestalte
gewikkeld, glanzend zwart
gelaatloos, gerimpeld
aanzienlijk verward
blik richtend naar de horizon
passie en enthousiasme verloren
accepteerde ooit onsterfelijkheid
maar wilde niet langer, bij levenden behoren
liefde gekend, liefde verloren
alles gezien, alles gehoord
ik keek naar hem, hij naar mij
Hij sprak niet, zei…
Vele kilometers
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 570 Vele kilometers verwijderen onze lichamen
Van een harmonie
Onze harmonie, van kijken in je ogen
Je hand strelend over mijn rug
Lippen die vurig elkaar begroeten
Dromend rij ik te snel
Beelden van je gezicht weerkaatsen in mijn spiegel
Je staat gebrand in mijn ogen
Onze plaat op de radio
Tranen van geluk
Ik zie je morgen
Tranen van verdriet…
mijn vele graven
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 3.583 de tochten van mijn vele levens…
ik dicht met velen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 423 Schrijven wil ik
een gedicht waar ik mijn vingers van aflik
indruk maken op jullie lezers
me onderscheiden van alle meesters
rijmen dichten alles zonder naam
voor eer, glorie, alle faam
ik kan gevoelens het best verwoorden
daarin ben ik uniek
de manier van schrijven, de techniek
elke zin, elk woord, iedere letter vermoorden
enkel, de droom…
Na vele jaren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 449 Na vele jaren
zijn ze elkaar nog steeds trouw,
zó bewust van sleur…
Na het vele lezen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 276 Net nu, wanneer de werkelijkheid
zich leek te ontbinden,
als een traag dovende gloeilamp
en ik het zoete duister zou omwinden,
alle levensechte kleuren
in het filmrolletje gevangen zetten,
kwam daar het land van ooit terug.
Daar, in dat landschap van wit licht,
een oord van zeven eeuwen herinneren geleden,
overkwam me het déja-vu dat er…
Een dag uit vele
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 129 De lantarens spiegelen
de ronde keien
glanzend parelmoer
de straten somber
en verlaten
de wieken
van nachtmolens
draaien op
volle toeren
in de denkovens
wordt het
vuur opgestookt
ik zit achter
mijn bureau
zonder
verwachting
en geef mijn
bloemen water…
BRANDEND VEL
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 163 Mijn handen trekken, mijn vingers branden
nu ik mijn oude huid verlies,
mij losscheur uit te strakke banden
en jeuk krijg van ik-weet-niet-wat-precies.
Ik wring en wrijf en lig te woelen,
vlij mijn verlangen aan jouw zachte borst,
kom weer open, golf van voelen
en krijg verschrikkelijke dorst
naar nieuwe woorden, vrije lijnen,
verse vellen…
ALLEEN & VELEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 75 zelfs geen herfstblad
voor de mond nam
werd hij toegejuicht
voor zijn
nietsziende eerlijkheid
zijn recht
voor de raap voor de stoom
uit zijn oren
kreeg hij applaus en bis
bis nogmaals
maar elk eender deuntje
gaat na een tijd vervelen
tussen kilo’s scheldkanonnades
stierf de dichter
verbitterd en alleen
niemand kon hem velen…
Ik was een kind, als velen met mij!
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.031 Ik was een kind, als velen met mij, en zal na dit leven voortleven in mijn nageslacht, wie, oh wie, had dit ooit gedacht?…
VELE VLEUGELS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 In het gelid staan ze verspreid
Ik ben verrast, hun symboliek
Is voluit spreken en public
Met grote verantwoordelijkheid
Ik maak me op en zal met vlijt
Hen inspecteren, hoe een piek
Op zondagmorgen, feeëriek
Ik voel me een soort majesteit
Ik zet mijn voet zacht op de brug
De leuningen zijn te snel leeg
Mijn erewacht is opgevlogen
Toch…
Op een blanco vel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 zacht vallen vlokken
haken in elkaar
tot dromende gedachten
die woorden verwachten
uit de onuitspreekbare
taal van stilte en rust
maar vlaagjes wind
verwaaien al de
ijle tonen van kristal
wit danst fel
een eigen symfonie
in bedekte klanken licht
tot een schitterend
winters vergezicht
op een blanco vel…
Verdriet van velen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 638 van scheiding tussen blank en zwart
Zeven of acht jaar later, werd
ik langzaam maar zeker met
mijn neus op de feiten gedrukt
toen zwart-op-wit duidelijk werd
dat rassenscheiding zich onge-
breideld en ongehoord had voort
gewoekerd op golven van onrecht
Nooit te begrijpen dat zoveel
mensen; mannen, vrouwen en kinderen
het verdriet van velen…
Vele gieters
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 vele gieters huilt ze vol
waarmee nieuwe aarde
besprenkeld wordt
totdat uiteindelijk
de immense grijsheid
open knalt
tezamen
met haar kwasten
beteugelt zij de broosheid…
Het strakgetrokken vel
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 183 zij hebben
alles gewist
ik ben gelift
gebotoxd en
restyled tot nieuwe
vormen en gezicht
pas later wist ik
wat zij misten in
tekening van alledag
het leven
van die jaren
zichtbaar op mijn huid
de lijnen kwamen
samen spraken zich
voortdurend uit
in het strakgetrokken vel
spreken alleen mijn ogen
de waarheid nog wel…