171 resultaten.
vader, een atheïst zonder besef
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 459 als een lege lente
in een vol graf, overmoedig
draagt de aarde
woorden zonder betekenis, ophef
zonder waarde – daargelaten
dat de zon de rozen tot stro verwelkt
is jouw betonnen plaat gescheurd
tot aan de aftak die de hemel kruist
god, in mij huist geen onverschilligheid
maar jouw bestaan is als mijn handen
- niet gebald maar sterker…
Gevallen is de populier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 273 De westerstorm heeft hem terneergeslagen
en woest zijn wortels uit de grond gescheurd.
Terwijl een vogel vette wormen beurt
vervaagt geruis allengs tot zachtjes klagen.
Nu afgebroken takken oostwaarts jachten
het kleinste leven onder blaadjes kruipt
en hemelwater van de daken druipt
ligt hij nog op de bomendood te wachten.…
spoorloos
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 971 zal ik onder onrust blijven liggen
of weggaan van dit pleintje
wat me niet doenbaar lijkt
met een kapot kompas
en een gescheurde kaart
met ergens in een achterzak
een flard herinnering
waarvan ik hoegenaamd de plaats of tijd
niet kan zien en dus beginnen stappen,
ergens naartoe, dichtbij,
nee, zeker niet te ver,
de volgende boom,…
strjitten/straten
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 368 de strjitten binne leech
yn e stêd fan besjutting
de dei wurch yn
ûneinich begjin
de maatslach ûnwis
raffele,skuort
gefoelfol
yn griishollig ferline
oersetting/vertaling
de straten zijn leeg
in de stad van zinnen
de dag moe in
oneindig beginnen
de maatslag onzeker
gerafeld,gescheurd
fijnbesnaard
in grijshoofdig verleden…
Het leven
poëzie
3.0 met 17 stemmen 5.755 Het leven is een krijgsbanier,
door goede en kwade dagen,
gescheurd, gevlekt, ontvallen schier,
kloekmoedig voorwaarts dragen.
Men tuimelt wel, en wonden krijgt
men dikwijls, dichte en diepe…
‘t en vlucht geen weerbaar man, die wijgt,
of hem de dood beliepe!…
Lucretia
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 peilloze droefheid
gevangen in haar ogen
de diep intense blik
in een gestold moment
het bebloede
gescheurde gewaad
de eenzaamheid die
opkruipt uit haar hart
haar loodgrijze gemoed
wendt zich af
van de wrede wereld
de lucht kleurt rood
Meester, je zeggingskracht
opent haar verleden
je redt haar van verlies
en vergetelheid
het…
eb & vloed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 201 Dat vloed
ertoe doet
juist: springvloed
die zee springen doet
Het land
dat
zich niet kan verweren
verzwolgen, open gescheurd
door wind
als handlanger
kennen niet
het mijn en dijn
Het is menigmaal
zo pijnlijk gebeurd:
'Watersnoodramp'
in ons collectief geheugen
Vloed springt
beukt op vensters, deuren en muren
tergt familie…
't beurt in de porseleynkast
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 333 wat doet de doordraver
op het dichtersveld
anders dan
piet lutten
zich zelf oppoetsen
met fragiele woorden
van echte dichters
met gevoelens
dichters zij zoeken
worden bezocht
door woorden
om secuur
te verwoorden
wat krinkelend dicreet
hun binnentuin beleeft
de doordraver oh neen
hij draaft 'r dwars door heen
navrant gescheurd …
Presque nocturne
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 258 schimmelgrijze duif hapert
langs verkrampte armen
ontploft
haar pluimen
korrelkristallen op het
lichtste van de nacht
bootje vaart kabbelt schuurt
pillamp schijnt
wind draagt
vuur wakkert
bootje dooft
reiziger rust uit
plaveit gescheurde nagels
naast zijn eigen jeans
zonsondergang over hout en zand
pastelpaarse pracht en een
duif…
Beschaafde manieren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 829 Op de zielsnede van achterdocht;
Manieren waren ver te zoeken
Vol lof deed ik ze uit de doeken
waar menig man protesten zocht
Vertoornd heb ik mij gescheurd,
bevangen door de langste dagen
Hunkerend naar naakte vragen,
werd dwaling terstond aangesleurd
Rake woorden achter noch,
die ware kwintessens verbeeldden,
stuntelden missend…
Tamar
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 663 Is er balsem voor deze gescheurde lippen?
Ooit scheen er goud uit mijn palmen,
nu is de aarde in mijn handen donker
en er kronkelen maden aan mijn voeten.
Ik schreeuw.
Ik sleep mijn vleugels door het slijk,
ik ben goddelijk.…
Steenuiltje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 655 piepklein uiltje,
de maan scheen als zilver,
je kroop even warm weg
in de holte van mijn hand
natuurlijk, jouw teer silhouet
met de mooie ronde ogen,
als symbool van Athene,
mijn dierbare godin
ik heb je gezocht, steenuiltje,
in elk verrommeld hoekje,
langs het gescheurde riet
of onder wijkende pannen
je ontglipt me, telkens weer…
Hebzucht in overwintering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 340 dozen vol sigaren met gescheurde
enkelbandjes, gedoseerd en op rijm
gesneden in dozen die van heling
en eerzucht afkomstig blijken te zijn
wel met hier en daar een knaagrandje
want de muizenbevrijder
kent geen waarde aan die dingen
die eens in de lucht wolkjes gaan kringen
zelfs de al opgeraakte stompjes
in een verzameling van pruimtabak…
de incisie van oktober
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 202 ik weet nog hoe zij daar stond
met beton in haar handen
hoogzwanger
het snauwen van hem
was geen vergissing
zij staarde voorbij gebalde vuisten
’n gescheurde jurk, stevig
vastgebonden
aan de brokstukken van ’t onmenselijke
tussen modderpoelen en het gehavend huis
gekromd bouwde zij een muur, het gewicht
vol gesis onder geweld
van…
Tranen door het glas
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 301 wou dat dat er niet was
ik zorgde
ik hield me
aan de regels
ik deed
zoals van me wordt verwacht
om m’n moeder te beschermen
ongeacht
dat ze binnenkort sterven gaat
tranen zag ik
tranen op haar gelaat
we huilden met glas er tussen
ik zwaaide en gaf haar kussen
een ongekende pijn
ik kon niet bij haar zijn
mijn hart
door midden gescheurd…
bezem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 740 hij dronk zijn kopje "thee"
in één, twee slokken op
en zij schonk heel tevree
voor hem een tweede kop
zijn ogen gingen bollen
de tong hing uit zijn mond
zijn hoofd begon te tollen
daar lag hij op de grond...
...nooit heeft hij echt geweten
wat er toen is gebeurd
herinnert zich slechts kreten
en kleren, stuk gescheurd...
...toen zij…
IJstijd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 703 Als palmen op Spitsbergen
zo afwezig is haar blik
ze wil de ijzige koelte verbergen
achter gescheurde ogen vol schrik
Elke voetstap wordt moeizaam geplant
op de korst van de wond in onbuigzaam land
In het boek van veraf
kiert een helende ster
hier giert alles straf
elke zucht van zover
een bevroren zicht op het trage smelten
vergroot…
weeskind
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.459 een gescheurd blaadje van een roos,
duizend mensen ooit gekend,
nu enkel nog een fotodoos
duizend mensen omgekomen,
ik mag dan nog in leven zijn,
de zin ervan
is weggenomen
duizenden onschuldig dood,
duizenden vermoord,
toch ben ik het
die de pijn verwoord
waar kan een oorlog goed voor zijn,
waar kan dat toe dienen,
al die mensen…
dubbelbeeld
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 54.272 tergend langzaam verdwijn je
loopt achteruit van me weg
terwijl je me aankijkt
ik probeer nog te lachen
maar zie je vervagen
transformeren in je schaduw
tot karikatuur van jezelf
en grijze duiven vliegen
ik heb nog spiegels
schuin in zee geplaatst
en op de zon gewacht
kleuren uit het wit gescheurd
maar jij werd al te licht
en zelfs…
En garde
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 715 weer wordt de strijd aangegaan
tussen geliefden het minnen
aan de kant geschoven, tranen
ook minstens blauwe plekken
en stof om in te bijten
na het vertrappelen dan
het verzorgen, dekens vol
troost op gehavende schouders
en zoete woordjes schuren
in gescheurde oren
die vinger die nog wijst
uit het oog, uit het hart
de dolk die daar niet…
Achter ijzerdraad.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 835 gevluchte aardbewoners
in gescheurde tenten
dorstig en ondervoed
opgesloten in niemandsland
troosteloos in wanhoop
verward in angst
leunend op de liefde
uit een ver verleden
verscheurde gezinnen
in verdriet en verloren hoop
moe van oorlogsellende
opgesloten achter ijzerdraad
ben ik een mens in deze wereld
verschopt en opeengepakt…
Een envelop
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.333 Geloof, dapper
en niet gescheurd te zijn, werd de
envelop naar de eigenares geretourneerd
met de mededeling: bedankt! Het gaat je goed.…
Zoektocht
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 834 Smartelijke en zoete pijn
't beheerst mijn hele zijn
niet in staat te ontsnappen
of uit dit leven te stappen
Een pure zelfkastijding
Lichaam en ziel uit balans
gevoelens zonder kans
hart uit borst gescheurd
en telkens weer verbeurd
Een langzame vernietiging
Een pijnlijk traag sterven
de ziel vol met kerven
niet meer uit te wissen…
Levenslang
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.099 Met een stralend gezicht
blij en onderweg naar jou
eindelijk de moed gevonden
om te zeggen dat ik van je hou
Mijn vrolijk schijnende zon
werd bij aankomst pik zwart
mijn hart werd kapot gescheurd
jouw woorden waren zo hard
Mijn wereld stortte in elkaar
toen ik die blik in je ogen zag
die koude kille blik vol afschuw
raakte mij als een…
De etruskische weduwe
gedicht
2.0 met 14 stemmen 9.602 Geen woord van de keizer
dan de gescheurde beloftes, het te hete waterbad
en zijn schroeiende woestijn in weer andere zuiden.
De rotte appels rolden
zo van de bomen, rijpten nog een hele zomer na
en haar polsen bleven de drempels over glijden.
---------------------
uit: 'Zone', 2005.…
afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 369 in de loop van vele
vervagende jaren
raakte ik je kwijt
in een duistere uithoek
van mijn lichaam
klonteren weggeëbde
opeengehoopte herinneringen
samen tot een amorfe massa
zoals vergeelde foto's
in een kille kelder gepropt
in uiteengevallen vergeten
kartonnen dozen zich gekruld
en gescheurd een weg
naar buiten wurmen
waar de hongerige…
kofferdrager
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 241 is het zo bedoeld
zoals jij stilte draagt
een nevelige jas
onverschillig en zonder rouw
die om naaktheid lacht
en jou en mij
't gebroken licht aan mijn voeten
dat voorbij trekt, wegkruipt in dicht geboomte
en gedaalde dagen
de vragen die ik waag, vanzelf weer overgaan
als gerafelde schaduwen
en gescheurde deuren
is het zo bedoeld…
Gebroken spiegels
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 672 Misschien wordt het wel eens tijd
dat ik de spiegel doorgeef
en dat jij je eigen spiegelbeeld
laat reflecteren
door de gescheurde jaren heen.
Ik was van alles een beetje jou,
misschien word ik ooit een beetje mij.…
Zomerse dromen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 87 ik zag het hek
al openstaan
gescheurd in
zijn scharnieren
nog een stukje
draai te gaan
de tijd heeft
stilgestaan in
twee ondiepe
karresporen
de berm is in
groen verloren
noord-hollands
karakteristiek
wat weggestopt
tussen hoge bomen
warm genietend
van zomerse dromen
maar in de keuken
rommelt drukte
van belang het
schapenvlees…
Geschaakte* toekomst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 176 Jij gedroeg je
vol begrip, als wol-
vin in schaapskleren
Jij deed alsof 't jou interesseerde
jouw hart sloeg over, bij het
idee dat de norm moest vervagen
Een verzwakte moraal doet lijden
Plots verbrak jij
in jubel, contact
Gescheurd aan flarden
trok ik aan een voltooid verleden tijd
Het heden plengde een traan
daar inmiddels geschaakte…