Netgedichten

netgedicht (nr. 12.303):

Presque nocturne

schimmelgrijze duif hapert
langs verkrampte armen
ontploft
haar pluimen
korrelkristallen op het
lichtste van de nacht

bootje vaart kabbelt schuurt
pillamp schijnt
wind draagt
vuur wakkert
bootje dooft

reiziger rust uit
plaveit gescheurde nagels
naast zijn eigen jeans
zonsondergang over hout en zand
pastelpaarse pracht en een
duif landt nonchalant