Alle inzendingen over geweten

het fictie of een waarheid dat intense “willen hebben” dat hen eigenlijk niet past in een grondeloos beleven legt hij handen op haar lichaam dat lief en leed vergetend in een vacuüm verkeert zal zij geven moet hij nemen is het blijvend of slechts vluchtig dat intens gevoel van warmte dat hen eigenlijk verteert in een strijd van het geweten…

Hij heeft een rooms geweten: op elke vrijdag zal de man alleen maar vissers eten.…

Had ik niet geleden, van niets geweten slijt nu m'n levensavond in 't land dat historische eigenheid verkwanselt. Avondland, de winter klopt op je deur, je zal het als Holland niet overleven 'k zal samen met je ten onder gaan of liever de lucht in, je zegt 't maar het is jouw eeuwig prachtig lijf.…

kon en wat dan nog hij wist het sommigen hij wist het niet sommigen stommige, hij en hij alleen en wat dan nog meer en meer hij heeft het begrepen ergens waar hij alleen met haar en hij voor haar wilde maar niet kon waar is er nog een wereld vol poëzie en niemand om te delen wat in hem wroette dan zijn vergeten Verdano een geweten…

het zoetste bed wordt kwelling voor ’t geweten, om half acht heeft iedereen ontbeten, om acht zijn zorgen in het vuur geleid. Eerst als de mist komt, soms, gaan wij ons sluiten in ons paleis terug, maar bij de vensters staan, en blijven kijken, kijken nog, naar buiten. De schaduw zakt, gaat de balkons nu raken...…

En al heb ik door de jaren heen, niet altijd geweten, of het goed was wat ik deed Je was en blijft mijn kind en ik wil dat je dit weet.…

De een heeft nooit geweten wat hem raakte, de ander is het weer vergeten. Zelfs de zwarte tranen van de hoop vervagen al. Wolkjes inkt in een oceaan. --------------------------------- uit: 'Een prachtige dag', 2005.…

uitgewist, als sporen na een regenbui Een radertje in een machine niets op zichzelf, direct vervangbaar, een leven dat vergiftigd wegtikt, explosief, niets te verliezen, radeloos, een hoopje mens een kloppend hart vol jeugdig leven een speelse creatieve ziel Symbool van waanzin en destructie de stempel van een zieke soort wanhopig zoek ik een geweten…

Je hebt altijd geweten dat je een moeder was En dat is ook precies wat je voor anderen bent Want moeder zijn dat zit van binnen Of je nou wel of niet een kindje hebt gedragen Wel of niet een bevalling hebt meegemaakt In je hart leeft de moeder in jou En die draag je uit Naar ieder kind Naar ieder mens Naar ieder levende ziel En dat kindje…

Nooit geweten ongewild Bekent met besef van toen Ik zoek tranen, geen gedood Vergissing ooit gedacht Wijsheid komt met jaren Eelt slijt gevend zacht…

Wat te worden nooit geweten; weifel en wankel als basis en bron.…

Het spijt mij niet dat alle boetes zijn betaald Met een gesust geweten fiets ik door mijn buurt Op een spiksplinternieuwe hybride stadsfiets Bezorg ik diepvries maaltijden bij hoogbejaarden en slobber koffie met room en ontdooid appelgebak…

Dat ik "de weg, de waarheid" ben dat heb ik wel geweten zei Jezus toen hij hing aan 't kruis enigzins verbeten Had ik maar wat tijd gehad om dit uit te leggen: want ieder die een lichaam heeft kan precies hetzelfde zeggen Iedereen op deze wereld is voor iemand wel het pad die hem leidt tot overgave dat ie nog niet heeft gehad die hem…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…

wintertrede in een zoektocht tussen handen, klein en groot, in een lichaam, vreemd gescheiden doch onafscheidelijk en opnieuw in adem, een bloem over fluisterhuid zoals het optillen wanneer het wenen wensen golft, een spreken wordt en troost bewogen leeft in een glimlach, waar vlinders stormen willen buigen wit en rood, vrij geweten…

een onschuldige zondaar als ik ontleent niet alleen zijn geweten maar ook zijn houding door het gedragen besef innerlijk verwant te zijn aan zowel de strohalmen als de pluimen, een ingeslagen zoektocht vervolgt zijn weg dat haar verlangen vindt in de openbaring van het nog eindeloos begin.…

Op het hoogtepunt van het dorstgelag, verstijft hij bij menselijk geblaf, peilt het opvangcentrum onder de hemelse straf van de stadse laatste vrijplaats waar hij het licht laat doven , zich geruisloos strekken kan, uurtjes zonder pijn, diepweg gedoken onder z’n waarheid , de gemorste dag mag loven, zonder te hebben geweten.…

Ik die het leven heb geweten, zijn diepte, hoogte, lengte, breedte, zijn zorg, zijn dagelijks gesnel, niets weet ik meer dan ik kan meten altijd en 'k weet op duim en el: het is geen hemel maar een hel, als je op straat wordt aangereden.…

Met vragen en oordelen als de dood een rechter was met mensenhanden die gehoorzaamden en vaak bang schuilden in een eenzaam geweten zonder een uitgang. Net zo vaak en net zo gelaten. Tot er weer een beloftevolle licht was dat schaduwen klein maakte en demonen naamloos maakte maar niets kon begraven dat nog vol oorlog was.…

Het hondje van Sint Rochus is gestolen Welke vandaal heeft dit op zijn geweten Jij, Lange Weyn, of ben je dat vergeten? Beul, leg de tang weer op de hete kolen Vrouw, waar heb je dat stenen dier verscholen Beul, trek wat strakker om haar hals de keten Mens, wil je dan uiteen worden gereten?…

jammer van de tijd die ze in hen stak maar na een tijd zweeg ze over haar geluk met hem… nooit geweten dat vrienden zich konden verwonden aan de blijdschap van een ander. en zo kwam ze in aanraking met afgunst en jaloezie.…

niet intelligent te zijn om het woord onbesproken te laten de ziel voert waarheid weg van het moederschip op volle, apathische zee is de geest alleen met de getijden het is niet nodig geniaal te zijn wanneer de dood om de hoek komt met nieuwe spelonken vraagt ratio geen leegte woeste golven bespelen het noodlot zonder geweten…

Uw ring mij bood uit rode liefdemond, Weet 'k een geheim, nooit zonder u geweten: Die kleine ring omspant heel 't wereldrond.…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…

schimmelkleur in de rood met witte stippengeur van uiterst gevaarlijk toch leefde ik nog samen met bacteriën die met het bleke wit als schutkleur hun bestaan vonden in een licht loos milieu waar mijn streepjes licht de portalen aangaven waar dood en verderf energie produceerden uit lichtgevende symbiose van ongehoord en nooit geweten…

...Lonkende pracht in glorie der Perzische, als een gevangene-eis voor vrijheid In een oogwenk even subliem de prelude, van een nooit gesproken zwoelheid Robijnrood van lippen schittert en zwijgt, vreemd om het onbekende te plaatsen De ziel nieuwsgierig door afstand geneigd, in stijl al begonnen compromis te geven Courtisane met wit geweten…

Maar geloof mij had ik het nu nog geweten dan zou ik echt niet zeggen: ' ik ben het vergeten.' Wellicht fluisterde ik dan ,' weet ze kleurt haar haar is kastanjerood van origine dan weet je dat maar.' Sommige beelden gaan immers niet vervliegen, ook daar zal ik echt nooit over liegen.…

Als ik geweten had dat jij het was, dan zou ik nooit als oom agent de regels voor het wegverkeer conform de wet hanteren. Hoe graag had ik op dat moment een rode loper onder handbereik en uitgerold met gracieus gebaar Gezegd: "Ga jij maar voor, ik wacht."…

woord gezegd ze werden mij ook niet in de mond gelegd de als specialisten vermomden wezen op de fatale zonden van hen die de wereld hebben verlegd ik heb gezwegen net als mijn honden die zijn naar verhouding ouder dan ik, die praten al lang niet meer ze hebben mij nodig voor water en brood en zijn tot het wezenlijke opgestegen mijn geweten…