2357 resultaten.
Blindzicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 op een gebroken dag
gaan vezels wringen,
zullen doornen
cellen binnendringen
dan laten hersenstormen
buitenlucht schrijnen
tot binnenbranden,
netwerken ontknopen
tot wankele periferie,
maanden indikken
tot sterfminuten
dan klopt het hart
met gestokte pas,
vlijmt een scheiding
in haarloos glas
dan is het wachten
op luwte van het…
comazuipen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.208 als ik
in de late ochtend
aarzelend de ogen open
baadt de kamer
in het rauwe licht
der werkelijkheid
de zon verwarmt
de lege plaats
naast mij
in bed
op de vloer
liggen een gebroken glas
en lege flessen
als ik
verdwaasd
uit bed kruip
snij ik me
aan de scherpe scherven
van liefde
die gespeld wordt
in voltooid verleden…
Even zo vrolijk is het treurig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 162 in het aloude Mokum
vonden zij na pogroms
een wijkplaats
aloude zeden en gewoontes
leefden voort in tijdsspan
tussen leven en dood
bruiloften waren uitbundig
na de huwelijkssluiting
vertrapte de bruidegom een glas
de brute laars van haat
vermorzelde miljoenen levens
toen, maar ook nu
N.a.v schilderijen door Mels Sluyser…
Ontbladerdeeg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 138 tegen niemand, op voorhand
in fragmenten, schroot
splinterlozen, anderszins
een hand zet een glas klaar;
water, tekengif, dan weer
kwallendril - kneedbaar mogelijk
een jurk bestippeld met
ketchupvlekken
ter hallucinatie, ter voorbereiding
onvergeeflijk, in bloedbaden
op een tafel van verderf
tot de tanden dronken
van haatzaad, nachtschade…
De diepe kras
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 984 de lege fles
een halfvol glas
de diepe kras
in hout van
hortende verhalen
over hoe
het vroeger was
langs wanden
vol herinnering
klinken nog de
stemmen van
zijn kinderen
in een laatste sigaret
verwaait hun pret
er is geen
bus geweest
het all you needfeest
is voorbijgegaan
zonder een traan
buiten luiden klokken zijn
kerst weer…
Ogen door een loep
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Het glas zo helder als de morgen
zonder een mistbank over het gras
zo helder als de merel zijn noot.
Bij het sluiten van mijn ogen
met een diepgaand beeld
beleef ik jouw warme expressie.
De ontmoeting vervult passie
jouw aanwezige temperament
in een wereld van mijn illusie.…
Oppergoden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 372 De reuzen uit de oudheid
Verlaten ons niet
Ze staan ons bij in ons verdriet
Oppergoden
Toen er nog niks was
Toen de verhalen ontstonden
Zo helder als glas
Een offer brengen
Om een dienst te doen
Jouw afdruk in de wereld
Elke stap die je zet
Is een nieuwe weg
Naar eenheid
Die weer leidt tot verdeeldheid
Dat weer leidt tot chaos
Sturende…
Linnaeus
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 61 Ziende door het fijngeslepen glas der microscoop
Observeert hij minutieus minuscule miniaturen
Als organismen vegeterend in een biotoop
Binnen Harderwijker universitaire muren
Ordenend het ganse plantenleven in families
Op basis van hun voortplanting en van regenereren
Doel en streven van botanici: taxonomieën,
Hoewel reeds lang verworpen,…
Badvrouw in bad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 419 BADVROUW IN BAD
Met tengere, tedere handen
draaide zij een sigaret
stak hem aan en verlangde
naar een warm, geurend bad
waarin zij ontspannen liggen kon
zonder gevaar voor brand
door het smeulend genot
diep strelend in haar longen
Soms bracht de meid haar
een glas gevuld met cognac
spartelde met haar in het bad
droogde haar af met…
Waar ben ik?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 Ik zie niets meer
Het glas is helder
Maar ook zo leeg
Waar ben ik
Na al die tijd gebleven
Mijn liefde voor jou
Is met de tijd verweven
De dag dat mijn
Spiegelbeeld verdween
Ik herinner me niets
Waar ben ik
In deze wereld verborgen
ik ben niet levensmoe
En jij niet zonder zorgen
Ik zwaai naar
Wat al is vergeten
Groeten en verdergaan…
Gehoorzaam de west
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.797 Gehoorzaam de wesp
en zijn angel: zet
zoetigheid op tafel
Geliefkoosde dranken
Onder de linden
is het goed toeven,
kleverig
met een wesp op je glas
De wet van de wesp
is ouder dan wielen
hard als gesloten water
in de winter
Tot prinsjesdag, in september
leven de wespen, daarna
gaan zij op reces en
sterven een voor een
---------…
Naderende nacht
gedicht
4.0 met 45 stemmen 2.926 Er staat
drie millimeter glas
tussen mijn leven
en de naderende nacht.
Trillingen in het ondergrondse
lopen in mij door. Reeds grijpt
de wildernis mij bij de benen.
Aan alle deuren schudt de wind.
De wolven wapenen zich tot de tanden.…
interglaciaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 maandagochtend bij luwte van
dit traag ontdooide lichaam
ik kijk in mijn zeespiegel
en zie een naderend eiland
het tijdstip is onbeduidend
want niets blijft bijvoeglijk voornaam
de vroegte oogt nogal waterig
aan het einde van de sneeuwrand
met mijn hals over kop
trekken tranen over beslagen glas
blauwe maandagen, grauwer dan grijs…
Wormvorm
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 Daar vormde zich een tweede worm, enorm
appendix dat zich in haar wormen wilde
er lilde dril dat uit het gilde
in een glas water storm.…
opgeblazen lucht die niemand hoorde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 470 tussen rook en drank
hingen je ogen
ze staarden stom
gevangen in
een masker
onvermogen
handen legden
passie bloot
van asbak en
het glas op tafel
verlangen broeide
in een lege schoot
ballonnen knalden
als verloren woorden
opgeblazen lucht
die niemand hoorde
verveling zuchtte
ook dit feestje dood…
Kamer 150
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 snelsonnetgerecht dat De Woordenaar ons hedenochtend bij wijze van ontbijtservice heeft opgediend
_______________________________
Juist daar komt het palaver
bij elkaar
Men heeft met zware denkkrampen te kampen
Verschiet zijn kruit dat aanstonds zal verdampen
Want ook het spreekgestoelte staat weer klaar
Men trekt de broekriem aan
en heft het glas…
brief uit de hemel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 421 het hemelraam staat open
terwijl het glas-in-lood
de nacht in staart
een wolkjesrand draagt
mijn gewicht, niet
zwaarder dan een ziel
onhoorbaar ben ik daar
omgeven door het
stille licht
beneden is het bijster koud
het wintert overal
in asemtocht
mijn dode blik richt zich
in orkaangeweld
het oog naar boven
een kille wolk
sluit…
Weet je het zeker?
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.188 Ik vul het glas nu vol met water
en zet het voor haar neer
"wat is er met je?"
vraag ik haar...
"t'Is zulk mooi zomerweer?"
"Daar kan ik nu niet over praten"
Snikt ze nu uit,
"'k vertel het later.."
Weet je het zeker? vraag ik haar,
"Je kunt mij er toch niet bij helpen..."
Ik zwijg vandaag dus maar...…
Spiegelen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 936 De pijn volgt
ons niet meer
en verstopt
in het glas
waar mijn dromen
op sterk water
gedachten
blijven heb jij
de deur gesloten
waar ik
nog steeds besta.…
Dank U
netgedicht
3.0 met 284 stemmen 197.283 Ik heb gehuild, gelachen en gevochten
Ik lag in warme bermen en in gladde bochten
Ik hief het glas, het viel in duizend scherven
Ik wist de grijze hemel
Toch weer blauw te verven
Ben blijven pogen
Al verbranden al mijn schepen
Ik heb gebaald, gefaald
En heb hem vaak geknepen
Er was applaus en ik werd heftig uitgefloten
Maar als ik ga dan zeg…
Francisca Porto
gedicht
2.0 met 67 stemmen 17.206 We eten van elkaars gebak; je vertelt over je moeder,
dat ze eens in razernij haar vrienden liet staan
voor een glas whisky, dat je haar mist. Je zegt
ik wil dik zijn of echt dun, niets daartussenin
en je trekt je blouse omhoog en demonstreert. En
wanneer je je been over dat van mij legt is dat
zonder meer schaamteloos.…
Dit huis
netgedicht
4.0 met 74 stemmen 880 Vervallen en leeg,
het verwilderde gras,
de gaten in het dak,
...het kapotte glas...
Met ogen dicht zie ik mijn ouders,
meen ze zelfs te horen,
dit emotioneel beladen huis,
...waar ik zo lang geleden,..ben geboren...…
stilte
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 680 de mist maakt mijn woning
slechts de stilte komt door de muur
watervogels spelen in de tuin
kaneelriet staat in het ijs van de vloer
vissen zijn schichtig onder glas
grijze vlekken op het zand
nu nog stille witheid en zwijgen
straks een vol strand met welvaart
open vensters en deuren
waardoor de onrust naar binnen tocht…
een schim
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.896 ik bewoog nog eenmaal
mijn handwarme glas
keek met weemoed
door het gebladderd venster
het raamwerk begrensde mij
met dat wat was
achter in mijn diepe tuin
bij het bouwvallig priëel
zag ik nog haar schim
langzaam verscheidend
in een duistere kim
ik draaide me om,
nam een laatste slok
onder de dode schemerlamp,
begroef daar mijn…
de traan
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 1.801 Ik laat een traan
Voor elke kus
Die jij mij gaf
Ik laat een traan
Voor elke passie die ik had
En elk moment dat ik mijn problemen
Bij jou vergat
Een traan voor elk glas wijn
Zo heerlijk koel
Voor je liefde en je gevoel
Maar vooral
Voor mijn waanzin en verdriet
Want ik geloofde in iets
Maar het was er gewoonweg niet.…
Zeepbel
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 2.628 Wandelend
door de straten van de stad
merk ik
dat je mee loopt
terwijl ik de grachten
oversteek
hoor ik het fluisteren
van je stem
nippend aan een glas
op een terras
voel ik je hand
op mijn huid
toch is de zeepbel
uiteen gespat
angst geregeerd
angst overwonnen
weerhield ons
te breken
een niet onopgemerkt
verloren einde…
nog even
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 906 langzaam sterf ik
in een huis
dat wacht
regen in de ramen
ik poets de laatste dag
hang wolken aan de nacht
koud, steeds bleker
de lippen achter glas
ik praat nog over stenen
en leg ze op mijn huid
alsof de stilte slaapt
in een verre dag na deze
het is de hoogste tijd
het
regent
op mijn mond
buiten
valt
het raam…
Zonnewijzer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 799 Orchideeën sterven op het glas
woorden ontwaken in eenzame harten.
De lucht is gedrukt in eendagsvlinders
wolken wijken voor de zwaan
die zich door violen het seizoen inleidt.
Geuren bespelen bezige bijen
in een muzikale ode
van tedere aanraakbaarheid.
Vandaag is een vuurzee
een bloeiende linde
in een vaas voor het raam.…
Winter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 de mist maakt mijn woning
slechts de stilte komt door de muur
watervogels spelen in de tuin
kaneelriet staat in het ijs van de vloer
vissen zijn schichtig onder glas
grijze vlekken op het zand
nu nog stille witheid en zwijgen
straks een vol strand met welvaart
open vensters en deuren
waardoor de onrust naar binnen tocht…
van voorbij gaan 2
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 436 twee oudjes soezen achter glas
stilte in sluimer over hoe het was
geen gleeën in de vitrages
of vlekken op het tapijt
geen verleden te dragen
zonder spijt
ze slurpen koffie, roeren thee
luisteren radio en kijken teevee
lachen en hebben verdriet
om wat is geweest
en wat niet
de oudjes zijn weg
de begonia staat droog
op de vensterbank…