2358 resultaten.
bij nocturne in E flat major Op 55 No 1
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 477 voor mij passeer je in
gepolitoerde zwarte lak
je witte rok klokt achter mij
na je thuiskomst, nestelt
dag lieve hand, lieve arm als
je even langszij komt
kust op mijn hoofd, rillingen
hoorbaar in de aanslagen
blond valt het licht, fragment
van een jonge avond
hoorbaar de nieuwe vogels
door het glas, in akkoorden…
Glassglow
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 614 van de aarde
wijd op stromen
van stilte
en ik ving
licht
met jou
jaren verder dan poëzie
en de waterbron ademde zacht
melkwit
langs woordenwegen
de openheid van bewegen
binnenin
breek uit, riep je
toen de allergrootste sterren
cirkelden
je mij omwond
met de kosmos
spiegeldragend
in ons ruimteschip
van glas…
Anatomisch museum Leiden
gedicht
2.0 met 40 stemmen 12.823 Gehurkt, hun oren dubbel
tegen het glas, spelen ze
wie het langste onderblijft
in de Nantische brandewijn.
Die steken om het hart!
Geen moeder rijgt zo'n naad.
Ondergedoken in hun jeugd
dromen ze over knikkers lucht.
Een nauwelijks zichtbare lijn
verbindt hen met de stop.…
Het kind dat mag zijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.556 De late middag in de avond
leegt de gedachte die defaitistisch
de noden kent van lege handen, ofschoon
de regen het laken contourloos etst
en jouw schrei die verloren klinkt
alsof de dood jouw lichaam kent
het gevecht om zielsbehoud
met voorwaartse dromen
vullen het glas dat zonder rand
al gauw te vol geschonken wordt…
10 maart 2010
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 100 helder in een blauwe lucht
hoopvol huppelen de eerste zeilplanken
over de stevige golven
ze vriezen echter snel het water uit
de koude heeft immers
nog steeds geen schipbreuk geleden
er zijn ook optimistische wandelaars
met roodblauwe handen en snelle tred
om niet te hoeven klappertanden
op zoek naar wat warmte stranden ze allen achter glas…
Statenkwartier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 227 struinend langs herenhuizen
het glas in lood al in 'n boog
boven de voordeur van weleer
het huis zelf drie lagen hoog
mooie balkons met sierlijke krul
getuigen van ambtelijke vlijt
in waaiervorm het stratenplan
liep Lindo voor op zijn tijd
daar is schoonheid nog te plukken
hebben velen er hun tijd voltooid
voor altijd rustend op de…
Je ligt er zo stil
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 862 je ligt er zo stil
een glans op je gelaat
lijntjes, fijntjes
kunstig besnaard
de handen rank en wit
rustend op je tooi
je oogt zo vredig
verheven mooi
en och,
ik kan het niet beredeneren
waarom een leven
een fonkelend kristallen glas
brak in talloze scherven
de schaduw zijn best deed
zich deze zonneplek op aarde
te verwerven…
Intiemerieur
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 212 (deel I in een serie van vijf)
Temppeliaukio-kerk, Helsinki (1998)
Op het dak loopt een vogel
Een struik kijkt naar samen met
Vele sponningen ingebreide
Ramen
De Rock uitgehouwen
De Church in Helsinki
Gestapelde lijnen
Evenwichtig in disbalans
Glas, hout, koper en
Steen in een gewijde
Intimiteit van jaren
Die waren, zijn en…
Poëtisch intermezzo
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 177 In spinrag schittert zomer na
flarden mist
kondigen herfsttij aan
aarzelend
want de zon
herovert het land en de mensen
late geraniums koesteren zich
in haar licht en de kat
knijpt genietend de ogen dicht
een laatste glas op een terras
stemmen vallen stil
terwijl dorre bladeren
een bed bereiden voor wat komt
heimwee…
ik zocht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 211 ik schenk me een glas water in
maar ik wil zwemmen in de zee
ik steek een enkel kaarsje aan
maar ik wil kijken naar de zon
ik slaap graag later in
maar sta vroeg op, gedwee
toch wil ik dagen verder gaan
dan de laatste droom die ik verzon
tastend naar een peertje licht
smachtend naar een druppel vocht
maar het blijft een stom gezicht
als…
Gebrandschilderde wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 171 de lange gang
stond vol kerken
gevuld met gezang
zijn immense pilaren
stonden naar
de hemel te staren
in glas in lood bevolkten
gebrandschilderde wolken
het blauw van de lucht
deuren zwaaiden open
klokken gingen luiden en
de mensenzee golfde naar buiten
kleurrijk en verscheiden
rouwklagend om de heiden
die in de apocalyps is…
Venster in de tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 We zijn een venster in de tijd,
met herinneringen als glas.
Vandaag sta ik voor ons raam.
Ik zie Blagdon Hill weer terug.
Ik zie het land van Avalon.
Onze tuin geurt naar bloemen.
Ik zie je rode appels plukken.
Verdrietig was ons afscheid.
De laatste kus.
Gelukkig bleef ons venster,
dat tijdloos open staat.…
het laatste licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 310 in de avondschemering
zie ik de dunne handen
haar porseleinen gelaat
het onaangeroerde glas
de ziel klopt aan bij
het sterke hart dat
zich niet gewonnen geeft
in het uur van de wolf
dwaalt mijn hoofd af
naar de waan en de werkelijkheid
tot ze vervagen tot een
dikke grijze brij
in de ochtendschemering
verbergt zich de duisternis…
verlangen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 waar zijn de dagen
dat ik als vrije vogel
op de rug van de wind
gedoopt in regen
sneeuw of zonnestralen
met de stroom mee
of soms er tegenin
overal vliegen kon
met vastgebonden voeten
de vleugels geknipt
achter tralies van glas
zing ik nu gekooid
het lied van verlangen
dat snel een einde komt
aan de horror van angst
die ons het leven…
Kartoffelfest
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 301 dit evenement bezocht
wilden wij niet aan ons
voorbij laten gaan
zagen iemand de tombola winnen
ze ging met de hoofdprijs naar huis
(één mud heidekartoffels)
deden ons tegoed aan koffie met koek
worst en braatkartoffels
met uiteraard een groot glas bier
zo hebben wij de dag met een gevoel
van tevredenheid toch maar
weer mooi kapot…
bitterzoet bloed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 ze mijmert
in een huis
van glas waar
de dag in
zachte tinten
vervloeit
de laaghangende
wolk het zonlicht
weerkaatst
de lucht aan
het donkergrijze
water raakt
de azure zee
het schip op
handen draagt
de tedere takken
van de plataan de
westenwind weerstaan
ai solitas ai saudade
weemoedig zingt haar
bitterzoete…
Gezelligheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 Waar is ’t beter dan op koude avond
Onderuitgezakt bij het open vuur
Met een sprankelend glas rode wijn
Voeten ontspannen op tafel
Door te brengen tot het late uur
Gezellig keuvelen over koetjes en kalfjes
Genietend van de warme gloed
Onder handbereik een schaal met hapjes
Aan de voet een snurkend hondje
Dat zich met aandacht en warmte voedt…
Moederke
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 207 je praat niet écht meer
met me
en kijkt verwonderd
als ik je zeg
dat ik in jouw buik
nog heb gewoond
dan word je als glas
waar ik doorheen kan kijken
het lijkt alsof de wind
je jaren niet meer streelt
alsof de regen
tevergeefs je ziel wil aaien
en je zegt nooit meer
het komt wel goed mijn jongen
morgen opnieuw
de angst
en misschien…
als het weer wintert
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 799 ik heb je
warm geproefd na
het strelen van je benen
jij was zo
maagdelijk ondanks
de lokroep van zovelen
jij bent het kind
dat zomer speelt
als het weer wintert
dat glas blaast
uit de vormen die
nu zijn versplinterd
ik heb je scherven
niet gehad maar mocht
je warme liefde geuren
je zon schijnt weer
haar licht brengt zicht…
Duitse Super
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Strenggerangschikte producten
achter onafzienbaar glas...
Trots - tot daaraan toe,
maar etaleren doe je niet met kilte.
Enge netheid koop je niet.
Zal geen honger stillen.
Rap pakte ik mijn biezen.…
duizend gedachten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 873 gedachten
als bloemen ontvouwd
in kleuren die spreken
bloeiend
de geuren vertrouwd
schoonheid om nooit te vergeten
gedachten
als glas transparant
spiegelend en stralend
kristalhelder
beelden herhalend
die nooit zijn te breken
duizend gedachten
aan jou mijn enige liefde
ik heb je gevonden met
ogen die hemel beloven
en mijn blikken…
- Ijssculptuur als jeugdherinnering -
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 260 Ijstransparantie van sculpturen glas
deed alsof het glas niet gebroken was,
een treurig lied vol jeugdherinnering,
zoals een ijsculptuur romantisch zeggen wil,
met grote lichtblauwe onschuldbloemen.
Een kindsheid, kind zijn is soms niet echt,
schaakblind aanleverd, diep ongerecht.…
zwitserland
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.382 Hier zit ik en staar voor me uit,
het is prachtig, zo helder,
als glas in een ruit.
Je voelt de aanwezigheid,
van zoveel ongerepte natuur.
We hebben de bergen ... als gebuur.
De sneeuw siert de rotsen,
je zou denken, dat zelfs
de wolken zouden botsen.
Deze vleien zich zacht,
tegen hun flank.…
Suïcide
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.990 druk maar niet meer op mijn deurbel
vul mijn fles maar niet meer
vanuit mijn doorgezakte stoel
stap ik uit de kringloop van leven
breekbaar als glas ben ik een mens
in de volle maan neem ik afscheid
misschien niet doodnormaal
maar mijn leven op dood spoor
voor mij hoeft het niet meer
wil niet langer leven
in een schaduw…
lindeblad
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.289 ik schenk je iets
wat ik niet bezit
het kost ook niets
vederlicht neigt het neer
het raakt je wang
je verlangt ernaar zolang
niet bewaren achter glas
niet opsluiten in een kast
het wordt niet gestolen
niet te huren of te kopen
nooit te beleggen
het wordt niet geroofd
een pluimgewicht dat wiegt
op een lichtstraal in mijn oog
onuitgesproken…
Lentekoorts
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 538 Eén van beide was van glas.
Hij had zich over Loes gebogen.
Ze lag te overpeinzen, hoe ze 'm
kon verleiden. O, die Bas!
Z'n oog viel op d'r blanke boezem.
Ze huiverde. 't Viel uit z'n kas.…
Gevangen in een doolhof
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 417 Daar waar zwijgen
herrie maakt
snijdt glas de laatste
tranen
-zwarte onzekerheid maakt het hart zo bang-
daar waar vluchten
de noodstop is
zijn woorden gevangen
in een letterspel
daar waar één bloem
onkruid wieden verbiedt
waar één meeuw leven tekent
is de geest gevangen
in een slecht gebouwd doolhof…
Veranderd
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.379 Ik kijk om me heen
en denk hoe het was
toen nog geen torens van steen,
onderbroken door glas,
de plaats innamen
van waar we graag speelden.
Waar ik lachte; waar ik huilde,
maar waar wonden snel heelden.
Omdat het een plaats met een hart was;
gebaseerd op vertrouwen
en hoe ze verandert;
ik blijf van haar houden.…
Buiten slapen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 695 Aan het zwerk
een zwerm vogels
meerkoetjes fluisteren
in het riet
de hitte hangt
in huis
buiten begint het
langzaam aan
te schemeren
een vleermuis
schiet
langs mijn hoofd
mijmerend nip ik
aan mijn glas
de langste dag alweer
verstreken
straks
valt de nacht
als een warme deken
om mij heen
ik geloof
dat ik vannacht
hier…
Een magisch voelen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 50 ik kijk je aan
voordat je danst
in de stralen
van de ochtendzon
door het open raam
het zacht
opkomend rood
schijnt panoramisch
in je ogen niet
gebroken door glas
in een magisch
voelen spreekt
jouw mystieke kracht
waarvan ik de woorden
nooit heb onderschat
jij regisseert de
golflengtes van
omgeving en leven omdat
jij de transformator…