Netgedichten

netgedicht (nr. 65.197):

Moederke

je praat niet écht meer
met me
en kijkt verwonderd
als ik je zeg
dat ik in jouw buik
nog heb gewoond
dan word je als glas
waar ik doorheen kan kijken
het lijkt alsof de wind
je jaren niet meer streelt
alsof de regen
tevergeefs je ziel wil aaien
en je zegt nooit meer
het komt wel goed mijn jongen
morgen opnieuw
de angst
en misschien
nooit meer