dit alles

weerleg mijn droefheid niet
wanneer het winterlicht langs
koude daken druipt

naar een stil woord dat
langs het raam omhoog kruipt

in de lucht staart
alsof het de vlucht van wolken
wil volgen

om vervolgens in mijn oog te breken
door een ijzige korrel
door jou, door mij

onuitsprekelijk verzwegen

nu is het duidelijk
hoe de tijd aan jaren rukt
en hoe we ingesneeuwd raken

't begrensde tegen onze lijven drukt
in het vreemde huis dat leven heet

het sluit ons in, zoals tranen op een bevroren rivier
onherstelbaar gegrift door de meegevoerde mist

... zie link ...

Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=89prgkCcwUE

Schrijver: kerima ellouise, 23 februari 2018

miemakehotmail.com

dit alles

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 10 stemmen 526