Alle inzendingen over god verhoede mij

Hoezeer ik in mijn Katholiek verleden Op zoek ging naar affectie, God verhoedde Dat ooit een pater voelde aan mijn roede Al heb ik er vaak vurig om gebeden Geen priester die mij serieus wou nemen En daardoor kan ik nu dus ook niks claimen -------------------------------- www.twitter.com/ReneMBroeders…

al wat ik ben blijft deren ook het breken -God verhoede- van dorre takken die zich met niets meer kunnen voeden koude voert schuldbeladen benen langs rafels van een versleten nacht wanneer ben ik gegaan, wanneer heeft men mij tot zwijgen gebracht het is in deze donkere tijd dat al wat sterft, krimpt en kraakt mij in mijn wezen raakt…

In zijn snelsonnet van hedenochtend heeft Wim Meyles ons het visioen gepresenteerd van een metamorfose: het IJsselmeer als nieuwe Zuiderzee ________________________________ Je zou het haast gaan denken, beste Wim Had Rome's club destijds kunnen vermoeden Van Nijmegen aan zee (wat God verhoede!)…

Niet da'k seniel of anders word God verhoede, 't leven is te kort Maar keuzes moeten worden gemaakt Vandaar da'k ff af heb gehaakt Niet met brei- of haakpen dit keer Nee ik lei mijn pen maar even neer Want vorige week was ff feest Maar dat was toen en is dus geweest!…

Maar god verhoede dat ik de regels hoor over uitgewoonde morgens waar plannen in de wind verwaaiden en jij weg was. Denken aan jou, zo stil nu, zo ver weg, zo weinig in muziek, zo veel in kinderen die blinde aandacht vragen...…

Sindsdien deel ik de tijd, mijn kast en mijn leegte, en het is waar dat ik voor het eerst en haast tot mijn spijt afhankelijk ben, maar ik blijf opgelucht dat het een hand is en geen tong, god verhoede een tong, of een neus, wat neuzen teweeg kunnen brengen, hoe men er in lorren gehuld achteraan moet, nee een hand, lege hand, glad, verlegen…

Dat ik een koekoeksklok in huis haal met elk uur dat vogeltje uit zijn hokje ik zal op hem wachten met een glimmend pistool zal ik zijn leed verzachten.…

Het geesteskind uit ons geboren is van uitzonderlijke bloede in onze doofheid kan het horen hoe God een stille dood verhoedde het draagt de waarheid van ons leven over een zee van zijrivieren waarin de liefde is verweven met brute kracht van wilde dieren het overstemt kwetsbare klanken in het concert van overleven wij hoeven nooit meer…

Als bruut geweld de harten weer doet bloeden, terreurgeweld dat niets of niemand spaart, als god of mens ook nu niet kon verhoeden dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard, dat twijfel dan de blik niet zal verblinden, dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt, dat 't hart zich met de rede blijft verbinden en solidariteit de wonden heelt…

als rauwe rijp het denken schut voor kou die ’t hart zou krenken met een schrapend kille wind waarin open bijten verstillen kan bekoeling bloed betijen worden verijsde gedachten verhoed en vermeien zich verdriet en pijn in het ijskleed dat de winter liet…

Nochtans ben ik reeds Aan gene zijde op zoek geweest Wakend voor het Beest Nimmer de Geest te moede Mocht Het Zwaard die drift verhoeden! Geen razernij weerhoudt ‘t Goede Maar jij en ik en ik en jij - de liefde hunkerend voorbij - Leggen bezwangerd af: De Monnikspij En luide weerklinkt: En gij dan… en gij?…

hier wordt gedanst hier wordt gesjanst maar wel naar eigen regels hier duldt men geen vlegels die knuppelen in het hoenderhok dan gooit men de deur dicht kippen vluchten in tomen naar hun stok voor vreemde vogels nog niet gezwicht een ei leggen wil nog niet zeggen dat je kan broeden kakelend wil men hier verhoeden doch deze snoeshaan…

zo vormloos vluchten de grijze vegen met de nevel regen de graven zuchten dempen droeve woorden die fluisteren rond witte bloemen grond langs stenen boorden het water spat rozetten de chrysanten bloeien de cijferjaren zetten stiltes aan het bloeden die blijven kwetsen al hebben arduinen geen doornen die de aanraking verhoeden…

Ik heb de liefde liefgehad; daarom wellicht heeft zij me niet bemind. Zo doet de mooie minnaar met een zeer verliefde kind. Ik heb de zon te lief gehad en beu van beedlen aan de deuren van de dagen ben ik geworden als een varenblad dat liever in de lommer leeft dan zon te dragen. En daarom bouwt mijn kommer aan een huis waar lamp- en…

Hij laat het lekker regenen over bozen en ook goeden en zelfs het KNMI kan dat toch niet verhoeden. Hij regent zegeningen over volk en vaderland: ´Sta lekker in de regen, het komt alles uit Zijn hand´. Mattheus 5:45…

Heel zijn leven In één plastic tas ’s Ochtends niet weten Waar ’s avonds te zijn Muts Diep over hoofd getrokken Verhoeden oog en contact Bang Voor genadeloze woorden En onaangedane blik Nu door kou verdreven Dwalend en dolend Doelloos en uitzichtsloos Door deze hopeloze stad Helaas Te laat voor bed en dak Liggend op een bank…

achteraf leek de tijd wel pijl snel recht vooruit te spoeden niks in vrees om te verhoeden alles liep gladjes en in stijl tot de ban ineens wordt gebroken je denkt hemel ik sta nooit stil doe ik wel wat ik eigenlijk wil onraad gaat onbeteugeld spoken niet langer valt te verbloemen je hebt op de automaat gestaan aan iets buiten jezelf voldaan…

's lotbeschoren lammeren Die door de ramshoorn jammerden Kon geen wit doek voor het bloeden Met zijn ironie nog iets verhoeden Nu is verdwenen in het niets die compagnie En in de statistieken van ons stelsel Zijn ze ribbedie…

voorwendsels gelegen is tot zeer diep en aan het hart zodat het spreken mijn taal zal wezen totdat de vroege schemer mij de weg zal wijzen vanwaar ik kwam tot aan het eind van mijn vaarwel ‘k wil niet hopen dat vrees mijn gids zal wezen, in nachten waar ik mijn ontrouw heb afgezworen en moge die enkeling die in mij is geborgen me verhoeden…

gebeuren zomaar hier gedumpt voor jou geen hersencel die 'dat' bedenken zou van diepzwart naar heldere kleuren niets kon het bevroeden en niets deed het vermoeden Getroffen door een donderslag jouw tijd leek al verstreken maar uit 't niets, in 'n paar weken de ommekeer, die jij beleven mag niets kon het bevroeden en niets kon het verhoeden…

Ze preste mij de kinderen te erkennen Die zij had onderwezen, opgevoed Ze waren immers van mijn vlees en bloed Madame de Monteban kon dat bekennen Aldus besloot ik, Koning, neer te pennen Wat eerdere voorschriften hadden verhoed Het deed de beide vrouwen zichtbaar goed Françoise wist de hengst in mij te mennen Er kwam een Internaat nadat…

Liever dan zee te zijn, werd ik een God, God maakt zonnen, manen en de sterren, Met zijn hand raakt hij de einder aan. Liever dan God te zijn, werd ik een mens, Ik zou de mensheid maken tot een God Van alle goden, zonnen en planeten.…

ontstaan: negen maanden voor mijn geboorte mijn zijn mijn willen mijn kunnen continue afscheid nemen, continue parkeren; 'so what' Want straks zal ook 'mijn niet meer kunnen' betekenen: verlies van decorum, als mijn billen gewassen moeten worden Geestelijk en lichamelijk troost ik mij daarin, daarom met mijn gedane belofte voor God…

orkaankracht, die nachtelijke storm al ontelbare jaren zieltoog ik gelaten boegogen gericht op het land half verzakt in zwaarmoedig zand grafdelver klus gestaakt, voortijdig steigerend nog over kokende golven sloeg het rijkvergaarde overboord aan xenofobe kust kon torenlichtsnoer de stranding niet verhoeden evenmin geroutineerde boots…

we gaan weer bruggen bouwen oerdegelijk zunig – terug naar Drees en companen om samen weer gevoel te stutten Maar het was nog niet te laat om iemand op te halen toen nog direct vertegenwoordigd personeel danig uitgesplitst over alle wederopbouwkabinetten Samson was er nog juist op tjd bij vanmiddag in Buitenhof "Moge de Heer ons verhoeden…

Natuur ik luister naar uw wil, ik ben Uw zoon, gij hebt mij samengesteld, gij naamt Planten en dieren, ijzer, giftig kruid Het zout der zee, en van der bomen hars Van Orion de lichtweg en het beeld, En van de zon het goud en goot het uit En mong het kostelijk, en maakte bloed En huid en spieren tot dit opgaand lijf Waarin de wind jaagt van uw…

Om zijn woede te koelen laat hij gewetenloos degene die hem het meest nabij zijn bloeden geen band met navelstreng kan het verhoeden O konden ze hem maar genezen om weer een normaal mens te wezen met een warm kloppend hart en plezier in het leven met al wat dierbaar en lief is om hem heen O konden ze hem maar genezen wat zou dat…

in onze trots zijn wij vergeten waar de parel van ons wezen leeft zodat de maat waarmee wij meten louter onvolmaakte beelden geeft geen beloning kan ooit vergoeden dat wij ons menszijn ondergraven en daarom moeten wij verhoeden slechts onze eigen dorst te laven geef een ander wat u ook verlangt en plaats uzelf niet op de eerste rij reken…

Mits 'k u dan maar en geve het zout van dit mijn leven, en van mijn wrokkig offer, God, niet worde te eigen spot.…

- God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…