1299 resultaten.
Een dagje naar het strand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.528 Ik zuig mijn longen vol
Ik kijk en consumeer de zee
De duinen drukken op mijn rug
Nooit meer wil ik terug
Mijn stappen sporen in het zand
Iedere stap iets minder zwaar
Het koude water groet mijn voet
Het wordt donker, het is vloed
Niet één keer kijk ik achterom
Want achter mij valt niets te zien
En ik moet verder bovendien
De golven…
Vals rouwproces
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 901 Laat mij eens raden wie er zijn
Ik hoor gesnotter en gelach
Bij het schenken van rode wijn
Gefluister alom hoor ik het goed
Dat het nu er toch niet meer toe doet
Wel mooi zo een lint met laatste groet
Ach, hij had ook zo zijn gebreken
Vier huwelijken wat denk je daar dan van
Geleefd heeft hij neem dat van mij maar aan
Kijk dat is zijn…
Twee statige heren
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 486 Elke morgen groet ik ze even
twee statige mannen met hun groene hoed
praten doen ze nooit, maar wuiven
en dan is mijn dag alweer goed
Hoe oud ze zijn, ik weet het niet
ook hun lijf is niet meer zo mooi
maar die wuivende takken doen het hem
en natuurlijk hun groene bladertooi
Ja, ik ben gehecht aan deze hoge heren
ook al nemen ze hun hoed…
Het hoeven geen grote woorden te zijn.
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 757 Het hoeven geen dure geschenken te zijn
waar een simpele groet kan volstaan;
een helblauwe lucht of een frisse bui
en plots zijn je zorgen vergaan.
Het hoeven geen dikke boeken te zijn
om de zin van het zijn te verstaan;
wat aandacht voor hier en voor nu zijn genoeg
want dan hoor je de kraaiende haan.…
Maand van de spiritualiteit
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 512 Maar dat alleen kan niet je honger stillen
omdat je hart nog meer zal willen:
het zoekt naar liefde, levenszin en moed,
naar vrede, vreugde en een blije groet.
Wat drijft je, vuurt je aan en kleurt je dagen?
Waar schuilt het licht dat jou wil dragen?
Heb je al iets gevonden van dat al?
Ik hoop het, maar de weg erheen is smal.…
lichtkoerier
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 349 iedereen zijn eigen verhaal
noch sneeuw regen of hitte
gaat het het krassen tegen
kom mensen wij leven
noch het donker van de nacht
houdt het tegen
de kracht van de zon
de kracht van mens
de kracht van het licht
hier is alweer
een gedicht
voor jullie alllemaal
zonder jullie letters
nooit niet een geheel
nooit meer een mooi verhaal
groeten…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.729 Liever dan
te geloven in wonderen, onder het mom
van een groet, als voorbijganger, brak ik de ban
en ik wandelde verder en keek niet meer om
en maakte er simpel een ziektebeeld van.
----------------------------
uit: 'Buiten adem', 2001.…
Vaarwel kerkhof
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 259 Hij groet me alsof
ik een feestpark betreed. Ik
knik hem somber toe, zo doe ik
dat met rouw en daarbij hij
lijkt in trouwe dienst.
Aarzelend met spanning in mijn
lijf nader ik het graf van
Lucebert, ik kan alleen maar
kijken, mijn ogen sluiten en
weerom keren. Dag plek. Dag
ooievaarsnest.…
De blaadjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 243 De bakker groet, doorheen de geuren van het verse brood
dat nu heel anders smaakt dan in de koude dagen.
Weet je wat me nu ineens te binnen schiet? Toen ik nog
kind was en de zomers eindeloos leken, was ik soms verheugd
om het brommen van een vlieg. Die zijn nu
nog nergens te bespeuren.…
De Opgestane tegemoet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 Nu rijst de zon boven de doodsvallei
waar schuld en zonde onder gaan,
nu spelen licht en leven vrij
hun spel in ons vernieuwd bestaan,
nu zingt ons hart een nieuw lied voor de Heer,
de toekomst heeft een nieuw gezicht,
vreugde kent nu geen einde meer,
wij groeten blij het morgenlicht,
de dreiging van de dood is afgewend,
het kruis is ons…
Luzern
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 mijn liefde en andere beelden
sluimeren
wiegen met bladeren
huiverig voor kilte
wentelen ze in dromen
ik ben in Luzern
op de Kapellbrücke groet ze me
wat woorden
of een foto van water
zand geribd haar lichaam
jij dwaas
schemert haar stem
jij dwaze dichter
bespeler van vonken
en gebroken harten
proost en drink met mij
zo lang de…
eerbetoon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 hij buigt en groet u, hooggeboren wezen
ziehier uw knecht, een nederig persoon
godvrezend staat hij voor uw hoge troon
devotie kunt u in zijn ogen lezen
dag majesteit, uw goedheid, onvolprezen
dwingt hem vandaag weer tot dit eerbetoon
een zware taak, jawel, maar wonderschoon
hij dankt u, dankt u duizend maal, bij dezen
hij voelt zich,…
De Vrouw op mijn Schoorsteen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.065 Mevrouw, ik groet u en uw hoed met pluimen.
Uw krullen vallen goed, u glimlacht wulps en teer:
tegen wie? tegen mij? of tegen een mijnheer
in droom, die langvoorheen de slaaf was van uw luimen?
'k Begrijp u zeer: men kan geen droom verzuimen
in uw bestaan, broos als een pauwenveer.…
Als 't uit de stilte spreekt!
poëzie
3.0 met 3 stemmen 674 Wat bede om zieke- en stervensspond,
Wat beet in brein en hart,
Wat kreet bij nieuw geslagen wond,
Wat snik van oude smart:
Herinring van een laatste groet
En van een oog dat breekt....!
Hoor toe - ge ontvangt licht troost en moed -
‘Als 't uit de stilte spreekt!’…
De oude koning in zijn rijk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 254 We wandelen
en groeten de bejaarden,
je lijkt gelukkig
in je zieke staat.
Je leven legt
een kantlijn in mijn tekst
waarlangs ik meer
en meer ontdek
’t belang van deze fase.
Ik ben ontroerd
door hoe je bent geworden,
zie in je ogen
de voldoeningsglans
als je me joviaal bedankt,
mijn schrift betast.…
Vleugelen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 337 Van wàt er aamt in veld en vloed
Heeft niets een schoner, zaalger leven
Dan 't vooglijn, dat met frisse moed,
In duizend liedren, onder 't zweven,
De schepping groet.
Of zo het diertje u vrolijk schijn',
Omdat het Vleuglen heeft ontvangen. . .
Gij vliegt zo goed als 't vogelijn!
Laat maar de dankbaar-blijde zangen
Uw vleuglen zijn.…
- Groen van vilten tapijt -
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 148 Roodborstjes,
pikken zaadjes op velden,
groen van vilten tapijt
laatste krommingen schitteren
als grillig gevormde perken,
onuitsprekelijk kraken de ijsbergen
niets achterlatende droppels
verspreiden het geboomte,
bladeren begrenzen ongebroken
gehuld in zonderlinge wijde blik,
kijken nevelsluiers met groet terug.…
Soms kan een mens...
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 251 Het regent nu, maar morgen
komt weer de zon en verheugen we ons in
het blije licht, in de groet van de buurman, de
warmte van de koffie, het brood dat verkwikt
en voedt, al is er nog heel veel honger. Laat
ons ook dat blijven zien en er iets tegen doen.…
meer dan een kennis was je
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 314 Je negeerde mijn groet
je negeerde mijn armzwaai
je negeerde mij
en je opgetrokken wenkbrauw
was of een mug je raakte,
je liep door me heen
zoals een mens
door een nutteloze gedachte.
Een ogenblik lang
was de zee zonder branding
het strand van beton
en scheen de zon met
vloeibare stralen huiver
over mijn huid.…
eerste kroonjaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 601 hele warme groet, oma gerda…
moeder van drie gratiën
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 ze is jong maar heeft een vage zachte rimpel rond
haar mond de handen in rustige beweging
terwijl haar oudste -een mooie jonge vrouw-
voorzichtig aandacht vraagt terwijl ze voor ons
kookt wordt er gelachen om een goede grap
als een schoonheid binnen schrijdt de rugzak
vol geleerde stof: een uitbundig gemeende groet
daarna volgt rustig pianospel…
wat moet ik doen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 wat moet ik doen,
als ik je elke dag
weer zie
en je niet groeten
durf of mag,
je niet ophoudt
te verschijnen
wat moet ik doen?
moet ik je meenemen
naar de kuilen van bedrog
je met zand overdekken
of je opsluiten in een hok
en steeds gaan kijken
of je nog in leven bent?…
Gevangen eekhoorns
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 127 Ik zag een groot houten beeld van een juffrouw,
die mij op vrome, Indiase wijze groette. Menista
Adalah, meen ik. Ook zag ik een beeldig schilderij.
Maar helemaal aan de achterkant van die winkel zag
ik twee grote kooien met drie eekhoorns erin, die
van gekte alsmaar razendsnel heen en weer vlogen.…
in een flits schuimt woede
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 824 zie de honger in je ogen
het dorsten in je blik
je groet is nonchalant
kust en flirt met anderen
het glas steeds in de hand
de stillen hebben thuis
hun bloed op peil gebracht
die strijd is daar allang gestreden
kinderen en echtgenoot
herinneren iets meer verleden
de schonen willen kaatsen
tegen wanden van geluk
het vals gevoel van…
Weduwnaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 ziet het en denkt
Meisje, ik zou je met rozen willen
Overstelpen, verlos me van mijn
Eenzaamheid, de lente komt eraan
Maar ze verdwijnt uit het beeld dat
Hij voor even kreeg toegespeeld
Ondanks het bushokje, dat daartegen
Beschermen moet, ontlokt de wind
Hem een traan, toch voelt hij zich
Schelms als hij instapt
De chauffeur groet…
Weekdag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Wanneer groet een onbekende
spontaan? Verwacht ik dat?
Mensen met drie ogen
houden mekaar in de gaten ...
De krant verbladert tot schuiloord.
Bij het thuiskomen:
het hart weer aan en
één oog en been af ...…
Hou vol
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 188 Het is heel vaak bijzonder
stil en als mensen zich op
straat voortbewegen, is er
nauwelijks een groet.
Velen lopen er teleurgesteld
bij en weten zich geen raad.
Het maatschappelijk leven
wordt hard geraakt.
Een ding is zeker, we
moeten sterk blijven.
Zie naar elkaar om.
Hou vol....…
Rivierenlandschap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 Glinstergolven over het wateroppervlak
Libellen zonnend op een steen
Zonlicht stelt het lichaam op z’n gemak
Een wolkengroep langzaam verdween
Groene uiterwaarden omgeven de rivier
Visdiefjes groeten elkander
Je kreeg zelfs het ijsvogeltje in het vizier
Het is of het leven hier meandert
Je wandelt mee met deinende golven
Genietend van een…
Selfie Koningin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 grote glimlach
fleurig gekleed, ze was er altijd bij
iedere dag opende zij optimistisch
haar Facebook, ook de vele keren
dat zij moest voor onderzoek
het gevecht dat zij leveren moest
was intensief, knokken deed ze
en bleef altijd opgewekt
tot haar laatste bericht
over uitzaaiingen
die haar hebben genekt
lieve Wally doe ze allemaal de groeten…
De eeuwige tocht
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 52 jij hebt mij verteld
hoe het boek van je
leven geschreven is
uit ieder groeten
en ontmoeten
heb jij het
belangrijkste woord
op het maagdelijk
papier gezet
daaraan gehecht
de fleurigste stukjes
leven vol sfeer die
snel herkenbaar
lijken uit de meest
nabije werkelijkheid
omdat woorden ziel
geven aan de taal
die we gebruiken…