Weduwnaar
De oudere man met pet
Staat bij de halte, bekijkt
De vertrektijden van de bus
Het waait
Aan de overkant loopt een vrouw
Zilvergrijs haar, slank van gestalte
Ze heeft narcissen en ranke takjes
Geplukt in het park
De man ziet het en denkt
Meisje, ik zou je met rozen willen
Overstelpen, verlos me van mijn
Eenzaamheid, de lente komt eraan
Maar ze verdwijnt uit het beeld dat
Hij voor even kreeg toegespeeld
Ondanks het bushokje, dat daartegen
Beschermen moet, ontlokt de wind
Hem een traan, toch voelt hij zich
Schelms als hij instapt
De chauffeur groet hem vriendelijk
Weet ook hij dat Cupido’s pijlen
Nimmer verroesten?
Geplaatst in de categorie: jaargetijden