Alle inzendingen over harba OR lori OR jonkvrouw

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

(voor Monique Methorst) Ik kan er niets aan doen, maar je drijft me terug naar de middeleeuwen waar ik in gevecht moet gaan met andere ridders om de trofee van het toernooi te winnen, jij die in volle glorie schittert op je met edelstenen versierde troon, die mijn ogen verblinden door het scherpe zonlicht. Ga ervoor zitten, schat, anders…

De jonkvrouwe van Schouwen kon men niet de deur uit douwen want ze had zich volgevreten als een echte mastodont Ze stond bekend als lekkerbek en had een heuse derrière groot genoeg om op te zitten om er deuren mee te sperren ze vrat dagelijks zich ongans aan paté en aan bonbons die zij er samen met pasteitjes op de étagère vond Ze schranste…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn stem verwaait in dove oren van een feodaal gezicht jonkvrouw in ivoren toren neerbuigend naar het volk gericht geen liefdesluit zal haar bereiken in de kilte van kantelen hartenvrouw gaat over lijken om gepeupel te bespelen smeer haar in met pek en veren geen laken het ontsnappen waard wil haar laatste vloek bezweren vanuit de schede…

Soms raakt de regen moe en braakt dan boze woorden die de pijn vergezellen van waarom ik ik kan jou dan niet troosten door de sluier waardoor je ziet ik kan alleen maar zeggen dat het sterven gelijk het leven slechts maar tijdelijk is maar zolang de kim zich elke morgen van het duister keert beleef jij als jonkvrouw telkens de zomer…

weer je schrik de ophaalbrug en sloten op je stil geheim je opgejaagd te weten het niet kunnen vergeten omdat de banden er nog zijn in dagelijkse pijn de ketting is geknipt je gaat nu voor een eigen ik naar een wereld vol verlaten je entree weer maken in het kasteel is er een heer te veel jij torent boven alles uit ja jij jonkvrouw…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Wie hoor ik op mijn graf? Gij minnaars gaat er af. Wat koomt gij rouwe dragen En mijne dood beklagen? Ai, staakt uw droef gesteen*: Schep moed, en wees tevreên, En wens mij niet op aarde Bij u te zijn in waarde. De wereld die is doch Vol valsheid en bedrog. De mens leeft met bezwaren Om schatten te vergaren: Daar alles, wat men ziet, Veel…

Toch ben je meer dan welkom jonkvrouw in spijkerbroek.…

(Overleden de 28 van Zomermaand 1636) Hier sluimert Isabel le Blon, Die, als een roosje met de zon, Blijgeestig op haar steeltje stond, En riep met een bedauwde mond: Wat is de schoonheid? wat 's de roem Der jongheid anders als een bloem? Dit was haar eerste en laatste leer, Toen zweeg ze stil, en sprak niet meer.…

Proeve van thans in onbruik geraakte dichttrant Op de burgwal staat de dame, Doek en wangen nat van tranen; Want een dame in de romance Moet zich steeds ellendig wanen. En de maan ziet op haar neder, ’t Stormt uit alle hemelstreken; Want in de romance mogen Maan noch stormwind ooit ontbreken. En de dame wringt de handen, Kan haar onrust…

Als Jonkvrouw zit ik in een slot. Ik word daar door een draak bewaakt, Door Vader ooit eens kwaad gemaakt. Geen draak wordt ongestraft bespot. Ik treur des daags soms om mijn lot, Als ieder die naar vrijheid haakt, Maar als de avondkilte naakt Is de verwarming nooit kapot.…

Zie hier een schoon verhaal uit verre tijden, De burchtvrouw toevend op de hoge tin, Van dag tot dag in ademloos verbeiden Van hem, die zij bemint met welk een min. Zij ziet de Rijn, de bergen dalwaarts glijden, Zij speurt het Oosten af met vrome zin, En eind'lijk, plots zij houdt de adem in, Wie is de ridder die ginds aan komt rijden…

Daarboven, in een kolk van licht te pralen, Stond reuzengroot de Jonkvrouw, en een lach Voelde ik van haar verengeld aanschijn stralen.…

ik kasteel met vele torens ben geen heer op afstand mijn havezate biedt veel meer slot mijn gracht alleen de ophaalbrug is altijd open voor elke warme gast we openhaarden in zacht en stil gemak waar vlammen spelen en zonder rook emoties stelen ik laat je gaan kom meteen achter je aan want in de hoogste kamer van de toren wordt…

oh, jonkvrouwe van plezier verlos me van m 'n onwetendheid wijd me in, wijd me in en breng lichaam, ziel en verstand op hetzelfde niveau als 't jouwe en laten we groeien en bloeien maar er per keer niet meer van maken dan dat wat 't daadwerkelijk is ik zal tussen ons houden, 't genot en het intieme, de gedeelde passie waarvan alleen wij…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Gracieuze jonkvrouwen in schitterende toiletten, spelevaren op de vijvers. Overvloedige banketten bekronen trouwpartijen, waaraan het landvolk zich vergaapt. Herfst, winter. Geschal van jachthoorns begeleidt de vurige paarden. De zenuwachtige meute rent voor ze uit. De chasse à courre ontplooit zich over de velden, de akkers.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

zijn geliefde jonkvrouw is steevast gevangen en gekluisterd aan een rots en monsters geven niets dan last dus telkens speelt hij ’t drakenspel hij voelt zich dan bijzonder trots als zijn dame hem bekijft, zo fel!…

Ik zie je vaak vlak nadat ik wakker ben en na de koffie en het brood en de vele pillen zelfs als het regent struin je eendmoedig het gras af op zoek naar eetbare resten soms praat ik tegen je als tegen een laatste vriend van niveau ik denk oude incarnaties in jou te herkennen edele jonkvrouwen en belangrijke baronnen lieve, lieve…

Droomridder zoekt jonkvrouw om garen mee te spinnen. Zeevrouw zoekt zeebonk om een visje mee te eten. Zweep zoekt tol om door het leven te rollen. Vlieger zoekt touw om te laten vieren. Boer zoekt vrouw al twaalf jaar op de televisie. Muziek zoekt vriendschap in alle toonaarden.…

de staartjesprinses – jonkvrouwe van het licht- is haar weg gegaan, en thuisgekomen; thuis, bij haar koene ridder haar reusachtige rick! dag staartjesprinses! om jou te houden – voorgoed – moesten wij jou laten gaan!…

De jonkvrouw was zeer aangedaan, is alle lijken langsgegaan, heeft voor elk van hen gebeden en voor hun familieleden die nu alleen achterbleven, eenzaam verder moeten leven.…

Mijn muze, jonkvrouwe van het lage land en heerser van mijn hart, slechts om haar alleen vul ik de maan.…

als een echte jonkvrouw getooid met ruisend kleed beent ze door de straten van haar veel te grote buurt op haar rug het puntig blauw van een lang vergeten erwt plant ze haar modieuze hak elegant achter iedere tak die haar omgewaaid de weg verspert en slechts vergetelheid vindt waar zij de toekomst en nog veel meer zal zij nooit werken…

we kasteelden speelden met nat zand op strand middeleeuwen met hoge torens een slotgracht de ophaalbrug met lange schelpen torenkamers met uitzicht op zee voor jonkvrouwen die wachtten op hun prins aanvarend op golvenwit of in galop op strand met spattend zand in witte herinnering zakdoekjes die vrolijk fladderend hun afscheid…