Alle inzendingen over hemelsbreed

Wanneer je mij met je ogen raakt, word ik licht, vloeibare bovenaardse regenbogen, zo volkomen waarbij de laatste zilveren druppels stromen in de palmen van het hart, met tederheid bespeeld het smachtend water, waaruit de lichamen van de wereld zijn gedeeld, weerspiegeld verlangen hemelsbreed, toch aarzelen je lippen te drinken…

Door de kieren kwamen imago's aangekropen hemelsbreed, de stroom in hem een zwerm. Wij konden geen kant uit, stonden in het ongetemde verhout, iets maakte ons van oor tot oor eetbaar. Hart, zei je, gauw, wij lopen door. ------------------------------ uit: 'Daar ligt het', 2003.…

golven deinen met mijn ogen dicht en jou aan mijn zij we zullen verliefd aan de horizon verdwijnen ik geniet intens van deze vrije valpartij Omhelst door de stilte van de zee laten we ons meevoeren onder de zon prachtige wolken reizen met ons mee die waren er al toen onze reis begon Het oneindige nodigt ons gastvrij uit we kijken elkaar hemelsbreed…

zich keurig voegden in zinnen en alinea’s zij de inhoud bepaalden van stukjes leven die ik nogmaals wilde lezen uit de laatste jaren van mijn jeugd waarin normen en waarden deugd gingen geven vol verbazing las ik hoe de tekst een eigen leven was gaan leiden in de praktijk hoe woord en daad uit elkaar waren gegroeid en hemelsbreed…

zij om in aanleg te verdwijnen bij volgroeiing zoals het bij talenten is in netten schrijf ik ze en vang ze in hun vlucht vogelvrij gevochten blijkt mijn blik met arctische koelte oog te hebben voor afwijkingen de davidsterren die verwijderd zijn de joden zijn vermist interpretaties die slechts gedachten zijn kunnen stralend in een hemelsbrede…

Geleund in de uithoek van een balustrade, zie ik als over hemelsbreed kozijn ’t Beproefd schip dat klein stilligt aan de kade, De gele stroom, de kleurge oeverlijn.…

Francesca bollolollobrigida Stond op haar schaetsen hemelsbreed te shinen Van oor tot oor breed glimlachend te smilen Als zij iets níet was, was het frígida Ze toonde strak in 't pak haar bolle billen Haar haar verdween onder een blauwe cap Niet echt esthetisch, eerder 'n handicap Doch niet voor iemand die haar huid zou willen…

flikkert in zichzelf als glans je ogen bedekt en tranen opwellen in het donker als voeten je sporen volgen en straatstenen tijdloos treuzelend je vervoeren naar wie weet waarheen als iemand je lippen zoekt en teder je twijfels kust als handen zich langzaam ontsluiten en je bevrijden uit dichtgekleefde tijden als tussen droom en daad een hemelsbrede…

met bedauwde vlerken op het schaduwrijk ongerepte strand waar menig schelp in beeldhouwwerken zich schetsen laat als scherp getand het schittert in gelaagde schijn de schoonheid van het verborgen zijn Voorzichtigheid gebiedt de vreemdeling wanneer hij geruisloos nader treedt in het spoor van een nieuwe schildering dat zich thans aftekent hemelsbreed…

de hemel grijsgrauw van kleur Reeds te laat voor het afscheidslied sloot achter haar rug de laatste deur Toen een blik naar ‘t lichaam keek bleek dat reeds levenloos en koud Uit niets bleek dat het net bezweek onder leed, eeuwen meegesjouwd Toen de wind over ’t kerkhof gleed blies hij sneeuwvlokken in ’t gelaat De kloof inkortend tot hemelsbreed…

Zijn stem strelend langs mijn huid Diep intens genietend van zijn prachtige geluid De Zeeuwse kust Wekt mijn hete lust Barcelona DE BANK, the place to be Hemelsbreede blauwe fantasy Holiday in Spain was spetterend Pascal, je hebt ons verwend Bijna verdronken in jouw sexy opzwepende stem Gelukkig maar, ik ben kampioen zwem!…

In zonnestralen schittert hemelsbreed ijle wereld barstensvol klein leven zwaarder dan mensen en dieren wegen mantel van Gaia, godin der planeet. De zon schuift weg achter een bomenrij diffuus licht geeft niet die schittering levensloos leeg lijkt plots de atmosfeer.…

kwam maar ik heb me schromelijk vergist het zou van twee kanten moeten komen toch heeft het lot heel anders beslist Ik weet nu weer dat sprookjes niet bestaan en eeuwig durende liefde kort kan zijn toch is er eens dat liefdesvuur geweest maar het te weten doet toch een beetje pijn Het was net als met de vier seizoenen een heel groot en hemelsbreed…

lippen en en uit haar gesloten mond, slechts verlichte woorden die ik verstond uit het spel van beide ogen en die ik begreep; “ Als ik in het licht van van de sterren woon is er geen schaduw en geluid meer nodig om de leegte te verwarmen, daar binnen heerst geen kilte, alleen een zon en maan in harmonie, al ben ik daar nog hemelsbreed…

eens vloog ik door een huiver van herkenning van levensmoed gespreid en hemels wijd synchroon aan de hartslag van de adelaar naar het land van nergens en er was geen bestemming noch was er voor de vlucht een doel om na te streven zo blind te vliegen in de hoge lucht de adelaar gelijk zo hemelsbreed en rijk maakt tomeloze dingen klein…

en zo hooghartig en kalm als je hier gekomen bent in de klederdracht van onze laatste dagen met een haan onder je arm zo verdwijn je alweer zoals iedereen eens gaat verdwijnen en ik daar geen voorstelling van heb wanneer we opnieuw ’s ochtends in ons enige bed naast elkaar wakker geworden onze dromen met elkaar bespreken in het hart, zeg je, hemelsbreed…

Buiten is hemelsbreed nog geen twee meter weg. De schaduw van een gestalte, meneer Esdoorn zwiept als een dronkeman, onvast ter wortel lonkt naar de ruiten die mijn ramen zijn. Opengeschoven stukken doek geven mij terug wat ik nooit zou kunnen missen. Esdoorn is nuchter, leunt gelukzalig Op het leven van een boom in een trottoir.…

hemelsbreed steunbalken in de wereld ijzeren nagels en winkelhaken bindmiddelen uit het binnenste der aarde sinds mensenheugenis ankerpunt van stoer huisjes bouwen bij uitstek timmersvreugd op het dak en een priemende zon horizondragende planken verbreden het luchtruim vierende lengtes maal nog eens vier meter, breed torenend een grijnzende…

Hoe groot is de afstand tussen schrijver en lezer wat schept de virtuele band is het de afstand hemelsbreed gemeten of de afstand tussen toetsenbord en hand kan je het oog raken dat deze letters leest dromen kweken in de tuin van het verstand Is het de afstand met het licht gemeten Of de afstand tussen geest en geestverwant hoe groot is…

Bravoure, van het onbekende, hemelsbreed als dans van de gordijnen of moest ik geloven van toen je wegging dat de vogels vlogen in de regen en was het geen revolver maar een zingende zaag ergens onder een verdoezeld matras de trieste regen buiten gaande om met het eerste woord te beginnen heb je uit mijn naam gevraagd te zingen met…

Een prachtig hemelsbrede lichtshow Opgebouwd uit de sterren en de maan Gratis en voor niets Elke nacht opnieuw voor jou Maar het duurt maar even.…

Hemelsbreed gezien is er op pakweg 250 meter een witte paardenkastanje geplaatst, een zaailing van de boom, die door Anne Frank zo gekoesterd werd, terwijl haar leven gekooid was in het Achterhuis. Ik ben er na de presentatie gaan kijken en ik zag dat de boom al redelijk groot was, terwijl ik een stekje verwachtte.…

Wild woekerend oorhaar likt haar jonge zuchten, overhangende oogleden bekijken een hemelsbrede horizon. Haar voorland: onbeschreven voorjaarslucht, maar ze kent het dichtwerk dat hij eens in verzen zong. Als tienerjongen vol waanzinnig vuur van verlangen, wat beslist vonkt onder de as en kalm blinkt in zijn laatste vuur.…

Toen kwam, dwars door de kim, de blauwe Taag en De bruine heuvlen weken, hemelsbreed: Of ’t vaderland zijn armen opendeed, Ons weergekeerden aan zijn hart wou dragen. Uit Lisboa vlamden geen vreugdevuren. Een gele vlag woei van de oude vest’. Geen wimpels zwierden van de lege muren. Men hield de vloot op stroom, bevreesd voor pest.…

Ooh mijn zachte engel ik herkende direct je stem, hoor je engelenlach voel gelukzaligheid..ben niet alleen hier op aarde..op hemelsbrede, duizenlingwekkende vrijheid kan niemand peilen..zweven mag, ik kan alles aan met jou, mijn toverengel..hier naast mij en ook zo dichtbij.…