Alle inzendingen over herfst

...f het een boek is of muziek waar jij van niets weet… Met de regen valt klank en kleur op mijn gelaat, herfsttekens, maar ik kijk ze stil aan. Herinneren is een pijnlijke daad – Ik wil het niet, heb er geno...

wat doet een mens met het verdriet van bomen? ze raapt het op en droogt het in een boek ruikt natte rozenbottels ...

... te vluchten waar ik slechts op het nippertje de truck met maïspulp ontwijken kon. Verder hoorde ik gelukkig herfstvogels boven het nu doffere lawaai uit.

Oktober sombert aan mijn deur met windstille mistige dagen herinnert me met heftige vlagen dat alles van nu af verand...

... van de zon "k zou willen dat ik nog langer genieten kon. Ik voel de ruwe bast tegen mijn rug en weet deze herfst komt nooit meer terug "k laat nog even mijn handen met bladeren spelen dit gevoel van genieten wilden wij even ...

lindebomen - steken hun zwarte takken uit gele mouwen

...r hij vliegert wel als jij dat wilt als dat is wat jij wilt godverdomme kleine jongen is dit dan alles deze herfstachtige vertoning met de grijze vlieger en de donkere waterkant het dalen dalen dalen liggen gaan en roepen ze ...

Hortensia's, in kleur gevangen waar goud en rood uit 't zomerlicht vol weemoed rond de stengels hangen - we zijn to...

de bladeren die voor me op het pad gevallen zijn, schop ik omhoog, ze wijken, beleven zo hun tweede herfst en lijken niet in de verste verte op het blad dat fris ontlook, waardoor je vorst vergat en de bekleding was...

...pige groene bladeren denk aan de kleurenschat die je kreeg en vooral het licht dat groeien deed creëer een herfsttapijt niet alleen zacht maar warm genoeg om de winter te dragen zodat het niet eens zielig lijkt

Soms voel ik mij zo leeggehaald, zo uitgestrooid en weggegeven... De akkers liggen maagdelijk - geen spoor meer van h...

De laatste blaadjes houden zich vast aan de boom, herfststorm laat ze vrij

November heeft het kwaad met kil zonlicht en buien die uit zee het land bevlekken met de dreiging van kou. De herfst ligt uitgeput gevloerd in bladerpulp. De bodem is zwaar zuigt de voeten zeer. De bomen kennen geen troost ...

gisteren lag het nog verloren op de grond het iets te vroege blad nu sluimert het in de roman die ik aan het l...

Zelfs hier is de herfst voelbaar ondanks de warmte van het middaguur word ik in de schemering steeds meer gewaar dat er kilte heerst b...

Ik weet niet veel, ik ben niet dapper of heel sterk maar nu de herfst komt met zijn gouden kleuren nu zie ik weer dat lachen kan, dat onverwachts veel gaat gebeuren, maar merk ik ...

Een klein geel blaadje dwarrelt zachtjes neer. Er loopt een oude heer die wel van wanten weet; Hij lacht om wat zi...

Zwaarbebaarde knotwilg leunt houtskolig op zijn laatste poten. De winter schrapt en schraapt zijn fraaie franje weg. ...

Glanzende parels aan dauwketting tussen de rozen De kruisspin weeft haar zijden boog nog vroeg de dag spiedt zij...

De rivier glanst van waterkeien tranen. Een rilling van muggen in brailleschrift. Ze dansen prikken in de spiegel also...

Wat is het goed dat Gij barmhartig zijt en dat Gij weet hoe wij het lijden vrezen, want nu de herfst ons hart weer wil genezen van al te helder licht en zeeën tijd, nu schenkt Gij valer tinten in het bos en s...

Een rode vlek laat in oktober de roos bloeit wat vermoeid de vorst liet haar nog ongemoeid een wonder tussen `t blad ...

De bomen bergen weer hun zomerkleren op - niet in een kast, maar in de grond waar men van nu tot weer een voorjaar kom...

scharrelen en dwarrelen bedekken en bevlekken jagen en vervagen geuren en verkleuren verzachten de gedachten omwo...

Late oktoberzon die geneest van 't al te grote ik; leer me toch relativeren als ik 's morgens vroeg uit de veren me...

een vochtige deken verblindt het zicht van polder en lucht ganzen verdoezelen hun vlucht in doffe klanken verz...

De stegen van de oude stad, oranje, geel en beige, blinken uit in onregelmatige schoonheid; het is alsof parall...

Als de woedende noordwesterstorm de knokige, oude boom dan eindelijk genadeloos uit zijn zomerjas joelt, kijk ik m...

paarsberookt mijn lucht zijn afgeschenen podium de sliert die gedag als verwelkende boterbloemen zegt aan de nacht...

in ‘t grijzige van dit jaargetij word ik door treurnis stil bevangen het voelt als zachte zwarte zij die mij omhu...