12498 resultaten.
Gesloten boek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 323 Gister is nu, vandaag is nu, morgen is nu
slechts onderbroken door korte verhaaltjes
uit een onvoltooid maar lang verleden tijd
die zich blijven herhalen in het absolute nu
als krassen op een oude langspeelplaat
de bladzijden die ik nog graag
met haar zou willen lezen
zijn vastgeplakt en opgesloten
in haar onvoltooide levensboek
ik heb…
Droom van werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 Verzet tegen een onvoltooid verleden.
Weerzin tegen wat nog komt.
De lat die steeds maar hoger ligt.
Doelen die verdwijnen in de mist.
Wachten op verwachtingen.
Onvoltooide dromen.
Zie!
Een duif vliegt door de straat.
Luister!
Wind suist door de hoge bomen,
als muziek die dove oren streelt.…
onvoltooid verwerkte tijd
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.805 onbeholpen in mijn praten
onbegrepen bovendien
onbedachtzaam in mijn laten
onberekend in mijn zien
ongevoelig in mijn zinnen
ongemerkt in mijn zijn
ongeduldig in mijn minnen
ongelukkig in mijn pijn
onvermoeibaar in mijn ogen
onvoldragen in mijn hart
onverklaarbaar mijn vermogen
onverzadigd in mijn smart
onbekommerd in mijn zorgen…
Zwarte zwanen,
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 184 Eerst misgunde ik mij die waarheid, er
bestaat geen wereld in gelijkheid, nooit
een schoonheid zonder broosheid naast
de dood, verspeel de tijd met zijn energie
niet want alles blijft in wezen onvoltooid.…
Open en onvoltooid ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 135 In z’n afgespeelde tijd is nog
niets verloren, blijven levens open en onvoltooid.…
Hedendaags verleden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 turend naar respijt
in schaduw van voltooid
van ooit, op speelvelden
in slagorden uit het zicht
getoornde huid, onbezittelijk
strak van aanraking
op snijpunten in uitersten
gedreven naar de rand
de tand, of verhoornde tijd
waar letters lekken
langs nerven van het blad
beschreven, niet waterdicht
ik staar naar een zon
die het licht…
Open en onvoltooid
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 43 kind wat ik niet ken, in
het idioom van het leven is het moeilijk
in te schatten op welke oprechtste
schouder je het tehuis van weemoed vindt,
Gun mij de energie, er bestaat geen
wereld zonder droom, sterk of broos
in eigen wetten wint de dood als groter
aandeelhouder in de nog te spelen tijd lijkt
niets verloren, blijft open en onvoltooid…
Je lijf
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.334 Je hoofd, je nek, schouders en armen
zijn de bovenkant van je lijf.
Met dat gedeelte kun
je knuffelen en omarmen.
Dan komt je borstkas, buik en billen,
je kunt er op zitten en zou soms willen,
dat 't een ander maatje had?
Dan komen je benen, met eraan vast,
voeten en meestal ook tenen.
Da's 't eindpunt van je lijf.…
OP HET LIJF
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 120 Het Hooglied is mij op het lijf geschreven
Ik lees het uit het lome zomerblad
Betreed met mij dat lommerrijke pad
Lief schepsel ooit met Genesis verweven
Ga je met mij op het terrein begeven
Dat De Voorzienigheid voor ogen had
Het Hooglied is mij op het lijf geschreven
Ik lees het uit het lome zomerblad
Het laat de bidsprinkhaan de toon aangeven…
Mijn lijf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 684 Het lichaam stribbelt tegen
Ik wou dat ik nooit reuma had gekregen
Mijn energie verdwijnt uit mijn lijf
Vingers ze worden weer stijf
Ach, wat zit ik nu te zeuren
Ik moet mijzelf weer even opbeuren
En dan denk ik aan mijn gezin
Die ik met heel mijn hart bemin.…
Lijf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 328 Lieve voeten, benen, lijf,
we zijn één!
Je loopt maar mee, waar ik heen wil.
Nooit laat je me alleen.
Ik dank je voor het dragen, lijf,
geen beter vriend dan jij
en heb je me te vragen,
laat mij je dan verstaan
wat ik teveel, of misschien
wel te weinig heb gedaan.…
Mijn lijf
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 270 Het binnenste van je lijf is een waar kunstwerk op zich,
aderen, klieren, botten en spieren,
pezen en wat dies meer zij
en weet je dat hele lijf,
is helemaal van MIJ!…
Met niets om het lijf
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 197 handen draalden
vingers wilden namen
schrijven in los zand
maar de wind
vertaalde hun verblijf
met niets om het lijf
wiste sporen van
elkaars kortstondige
zo passievol bekoren
het strand
na eb en vloed voelde
als opnieuw geboren…
Lijf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 135 Het hart bonsde alsof het
Levens redden moest
Terwijl de longen lucht opzogen
Als een op hol geslagen paard.
En terwijl de lever zich boog
Over de genuttigde vloeistoffen van gisterenavond
Zat geniepig de schimmel zich tussen
De tenen te ontwikkelen.
Nagels klapten dubbel
Tanden knarsten
Haren braken
En de oren besloten steeds iets…
Verloren
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.468 Verstoord verlangen
Veloren gegane dromen
Verdronken in verdriet
Onvoltooide toekomst
Stil gezet
En in eeuwigheid gevangen…
Broer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 211 In de zomer
van de laatste rozen
zonk jij weg
in de tijd
loste op
in sterrenstof
voorgoed
als een onaf hoofdstuk
in een nog onvoltooid boek.…
Pultrum
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.231 Ik hoorde een student in Rechten kluchtig zeggen
Van een mooi meisje blond,
Dat in zijn ogen stond
Dat’s een braaf Pultrum om zijn Corpus op te leggen.
-----------------
1654…
geen verdorde bloemknop
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 185 nooit zal ik je
diep genoeg
kunnen begraven
omdat ik je
als onvoltooid zie
jij voor immer
in mijn leven hoort
nimmer verloren
geurend treurt
midden doods…
les mij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 794 leer mijn lijf je lief te kozen
leg mijn handen op je huid
lijf me in bij ademlozen
laat me blikken, laat me blozen
leid me in en leg me uit…
Begerig estuarium
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.392 Mijn handen
Raken de sfeer
Van jouw lijf
Mijn ogen
Kijken in
Kraters van
Stil verlangen
Trechter voor
Liefdessap die
Wordt vooraf
Gegaan door een
Begerig estuarium
Van zin
'k Zou je willen
Kennen. Graag weten
Door liefde bevangen
Door haren kroelen
Hoe jij en ik elkaar
Als m/v voelen...…
Signalement van het lijf
gedicht
2.0 met 24 stemmen 10.957 Berispt mijn hekel aan geografie
met blauwe meanders, zeeëngtes,
havensteden op mijn benen. Herhaalt
in ademnood rampzalige tentamens
economie. Beheerst tal van richtingen.
Inzichten in ruimte, tijd in weefsels
uitgespreid. Sprint windingen. Zet
verdichtingen uiteen. Zucht
pneumatisch. Verdeelt hydraulisch
lust. Trekt zich lauter mechanisch…
Luchtwortels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 522 Ach, lachwekkend, lillend lijf
Potsierlijk uitgedost
gaat het zijn gang
verplaatst zich
eigener beweging
een autonome massa
In dat corset van vet en vlees
gaven de spieren allang krimp
de wervels knarsen op elkaar
ontdaan van kraakbeen
staat het daar
en tart de evolutie
Ach, lachwekkend lillend lijf
Ooit noodde het een arm
een…
naar lijf en ziel
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 503 wat ik bemin
is wat ik achterlaat en wat een beetje
op eeuwigheid lijkt
dromen, vermoeide woorden,
de knuffelbeer van een kind
dat met waarheid
de leugen bestreed en de wereld
verzamelde onder het bed
dat het geen sprookjes waren
omdat de honger steeds luider schreeuwde
hoe dichterbij het lezen ook
de lakens vervuilde
van het…
Het vege lijf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 569 Haar lichaam sterk en stoer
geheel zichzelf in oergezonde
staat en spotlachend om wie er niet
als zij totaal geen kwalen kent
maar last en leed verdraagt
de neergang van een lijf
dat het wél af laat weten
Haar ironie zweeft uitvergroot
boven de klachten van de lijders
die na bekentenis over hun feilen
en het vertonen van hun wonden
in…
Korting
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 388 de lijnen van haar lijf
lopen rond en welig
onder mijn tastende handen
die haar tot waanzin drijven
ik leg het daarentegen
machteloos af tegen
haar wereldomspannend
gedachtegoed
bij Bert en Simon sta ik
echter weer bekend
om rücksichtslos gebruik
van korting en de zegeltjes
ook filosofen moeten eten…
wakker
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 toen jij kwam
ontwaakte ik
en met mij
tijd en plaats
je plaatste me terug
in de wondere wereld
van toen en daar
overstelpte me
met verhalen
je keek
door de ogen
van de onvoltooide
verleden tijd
ik kwam dichterbij
tot leven…
Een dans in het duister......
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 227 onze lichamen gehoorzaamden
aan een ritme zonder zin
en maakten nog de hoffelijke gebaren
van een voorgoed onvoltooide affaire....…
nachtzwaluw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 48 deze lente is
een winterslaap
waaruit ik niet
ontwaken kan
onvoltooide
trage zinnen
vallen in
stukken uiteen
met vertraagde
hartslag houden wij
de nachtzwaluw en
ik een winterslaap
het hartritme
neemt de tijd…
leemte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 198 leemte is de vijand
van de dichter
een lege bladzijde moet
worden beschreven met dat
wat zoal aan hem voorbijtrekt
en wat hangen blijft
in de zeef van het geheugen
de dichter is een zoeker
die zich wel moet schikken
in 't lot van het onvoltooide…
Misschien
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.139 Misschien
is het slechts voelbaar
dicht
onder je huid
zoals een dans
in een warme
lente regen
of is het
een ragfijn
geweven droom
van het zuiverste
zijden
in mijn hoofd
blijft het bestaan
dit onvoltooide
einde…