inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.409):

Open en onvoltooid

Wie nog tranen over heeft zal
zich daar tegen moet weren, of
opgaan in een bodemloze wereldzee,
waarop zwarte zwanen zich laten
wiegelen met de sterren mee.

Als beleven kijken is, te wijken
voor alles in het nietig menselijk
stof, geen pakkende gelijkenis en
worden ideeën snel geschiedenis,
verleer me in alles te spiegelen

Verwen het liefst een naamloos
en eenzaam kind wat ik niet ken, in
het idioom van het leven is het moeilijk
in te schatten op welke oprechtste
schouder je het tehuis van weemoed vindt,

Gun mij de energie, er bestaat geen
wereld zonder droom, sterk of broos
in eigen wetten wint de dood als groter
aandeelhouder in de nog te spelen tijd lijkt
niets verloren, blijft open en onvoltooid,

verzamelt toekomst in het heden
in druppels aardse regen, die al
hetgeen wat leeft heroverweegt, dat
tijdloze mechaniek houd je niet tegen.

... Illustratie: Bron: Zoom.com ...

Schrijver: Pama, 29 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 43

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)