1341 resultaten.
De winter staat stil
gedicht
4.0 met 42 stemmen 19.369 Schrijf de winter staat stil, lees een dag zonder dood
spel de sneeuw als een kind, smelt de tijd
als een klok die zich spiegelt in ijs
het is ijskoud vandaag, dus vertaal wat men schrijft
in een klok die niet loopt, in het vlees
dat bestaat als sneeuw voor de zon
en schrijf hoe haar lichaam bestond en zich boog
gelenigd in vlees en keek…
Onmogelijk
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 916 Dagen zullen nooit sterren strooien
vrieskou zal nooit ijs ontdooien
nooit zal water niet vochtig blijken
of zal vuur de vlam ontwijken
Golven zullen nooit zeeën weren
storm zal nooit de wind negeren
nooit zal nacht met zonlicht komen
of zal neerslag opwaarts stromen
Cirkels zullen nooit einden weten
een uur zal…
Assepoes
gedicht
3.0 met 77 stemmen 27.257 Jouw zwanenzang, jouw preuts gespin,
jouw dansen op het ijs van middernacht,
had je van een sprookje meer verwacht?
Je bent een blinde op een uitkijktoren,
je baadt in weelde, paart in kikkerdril.
Vergeet wat je zo graag vergeten wil:
het glazen muiltje en de vlekken van
verschoten bloed.…
Ogen grijs
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 89 wind
weerbarstig licht
hoogblond het kuifje
boven alles uit
je voorhoofd
glanst de diep
bruine zomer kleur
samen met het zwart
omrande ogen grijs
geef jij je schoonheid prijs
je rankt nog steeds
als het speelse kind
dat alles prachtig vindt
lacht jeugdig blij
op een eindeloos strand
van schoon gewassen zand
geen sneeuw en ijs…
Zoals ik eenmaal beminde (immortelle C)
poëzie
3.0 met 22 stemmen 5.064 Maar ‘k vond, tot wie ik mij wendde,
Slechts harten van ijs en steen.
Toen stierf mijn geloof van vriendschap,
Mijn hoop en mijn liefde verdween.
En, zoals mijn hart toen haatte,
Zo haatte er op aarde nooit een.
En sombere, bittere liedren
Zijn aan mijn lippen ontgleên.…
Met passieloos verlof
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.853 Ik zal blijven wachten,
tot het ijs zal verworden;
tot een zee van rust,
in een tijd verlangen...
Ik zal blijven wachten op die dag...
dat ik niet meer van je hou.…
herboren
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 685 vandaag toen ik langs het pad
van bloem naar bloem ben gehuppeld,
waar ik besefte hoeveel kleur en warmte
het leven om mij heen bevat
Ik ben door muren heen gelopen
en over vele bergen heen gegaan,
ik heb aan afstanden gebouwd
en opnieuw weer afgebroken
tot ik mezelf uiteindelijk heb verstaan
Ik sta nu als gelijk aan de lentezon
waarvan ijs…
Vliedende vloed
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 55 uit
lange artistieke
vingers waarmee
ze ultieme kunst
doet floreren
niet zomaar
proberen en god
zegen de greep
maar met
schoonheid al
aardig op dreef
zie hoe
ijzige aandacht
smelt en agressie
verwatert waar
stroompjes elkaar
meanderend raken
nog is er geen
vliedende vloed
maar het doet
goed in verbinden
waar eenzaam ijs…
Waar de winter was?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 361 IJs dampt uit in wolken
zwierig walsend buiten maat.
Hemels deinen op de zon,
cimbalen schellen golven.
Ik zweef, los in de benen
mijn voeten flappen het roer.
Nu duik ik, ben walvis
stroomlijn, zwiep in zee.…
Na een drukke avond
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 736 Het afscheid was doordrenkt met weemoed
ik wacht nu op een bus die niet meer komt
ik warm me aan 't ijs
een kater in een nacht die nooit vervliedt
het denken van de bomen is een spel
dat ik van jongsaf kritisch heb bekeken
ik luister naar de stemmen in m'n buik
die gonzen als de bijen in een boomgaard
ik loop nu langs een weg die er niet is…
een vorm van sterven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 810 zo ver zijn wij gegaan
het is voorbij
jij draait je op je zij
jouw blote rug
is als een koude muur
- was het zo-even nog
dat wij ons falen celebreerden
woordeloos, zo pijnvol woordeloos -
wat later stond je op
en ging de kamer uit
jouw warmte bleef
heet broeierig
en zelfs de laatste tranen
die de liefde schreef
voelden aan als ijs…
Afasie!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.263 Toch lach je steeds, het ijs is gebroken!
Ik glimlach ook, ja we hebben fijn gesproken!
Cor van Vliet…
Nachtvorst
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 53 jouw
zwaaien begroet
met een extra klop
van mijn hart en
opgewonden warm bloed
alsof je lach
de loper uitrolde
waarop wij als
jong stel holden en
later liefjes dolden
jij waaierde
energie naar
alle kanten uit
met een surplus Dat
iedereen deed dansen
tot het gras
zachtjes kraakte
omdat nachtvorst
de sprieten van een
een laagje ijs…
De schuldenares
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 770 Onder het ijs vergaf het moordhuis
de man die om bevrijding bad
van een rekkend Golgotha, een vierde kruis.…
dag bureau
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 260 de lades zijn eruit getrokken
hun gif spreidt wanhoop rond verborgen nood
valse papieren wimpelen vertrouwen
weg, zelfs nu; na vijftien zomers en een arm vol
dood
wanneer vuur de uiteinden likken zou,
zou ijs verschijnen uit hun kou, verdwaald
door harde leugens
eerdaags moet de inhoud sterven
in een oude doos
maar eerst
pak in mijn…
vorst aan de grond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 indruk van een kind
niet groter dan verbeelding raden laat
buitenom gaat de schets van
koude velden
spreeuwen melden dat hun maag
weer leger is, rantsoenen raken op
nu de vraag veel groter dan het aanbod
rekent op de onderlaag
van voederplaatsen bovengronds
aanstonds strooi ik wat
en vertrouw al op de mus, de mees
begerig door het ijs…
Tijdbom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 (dapper)
Versteend tussen tijden
lange periodes van voorbij
ligt waarheid van ons
leven verborgen
Een ijs-traan stuitert op
ellenlange weg, om vervolgens
in de meest schitterende ijskristallen
uiteen te vallen
Tijd verdient alle aandacht
om maar niet verloren te gaan
Als een tijdbom
smelten die kappen gestaag; zeker
als een paal…
Sneeuwman
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 252 Je moet denken als de winter
om de vorst te zien en de takken
van de pijnbomen volgeladen met sneeuw
En koud geweest zijn, al zo lang
om de jeneverbessen te aanschouwen, ingepakt door ijs
De sparren ruw in de verre schittering
Van de januari zon; en dan niet te denken
aan welke ellende dan ook in het geluid van de wind,
in het geluid van…
Fuck de grizzly arend
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.804 Fuck de grizzly arend beren van het ijs,
screw de bever in zijn burcht -
te warm is het naar vonkend
spattend water zie ik om alleen
of graaf een kuil in vochtige grond
en laat mij zoeken in de buik
van welige struiken.…
Tram 8
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 de plastieken stoelen van de
halte neigen naar de slappe
gestalten die ze vandaag
onbedachtzaam bezaten
de hitte zakt en wat overblijft
een zweem van zweet en lege
ronde kartonnen weke doosjes
van lopend ijs gesmolten room
en wespen en lome wachters
zwijgend als op scheep naar
lang vergeten oorden of naar
van waarheen ze kwamen…
DOODSDRIFT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 289 Hij wenst voor De Creaor te verschijnen
Met het geheim waarmee hij is geboren
Hij deed zijn zware arbeid naar behoren
Maar de melancholie wil niet verdwijnen
Hij zoekt soelaas in middelen en wijnen
In liefde, schrijven, reizen en ontsporen
Begeeft zich op glad ijs en raakt bevroren
Start stil de bouw van het zichzelf omheinen
En dodelijk…
geschiedenis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 we grasduinen door
onze kleine
grote geschiedenis
als een vloed mieren
worden we gedreven
door een onstuimige zee
van herinneringen
die heen en weer
beweegt door de snelheid
van onze woordenvloed
soms proeven we
in die grote
kleine geschiedenis
de smaak van gal
als een steile met ijs
bedekte oever opdoemt
en de stroom
haar…
Oogje op jou
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 361 Slokje water
teugje wijn
vleugje liefde
scheutje pijn
Motje regen
zuchtje wind
snufje peper
korreltje zout
Steekje blind
stokje doof
hoofdje stoot
luisje dood
Zwarte tunnel
puntje licht
haartje betoeterd
mondje dicht
Stokje lekker
schepje ijs
vlokje sneeuw
bedje gespreid
Plukje stilte
spatje geluk
golfje heimwee
spoelt…
winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 hoe de winter zich etaleert
in het voorportaal waar alles
schreeuwt om warmte en schaatsen
als beitels worden gehanteerd om
het ijs van weerzien te kloven
vogels honen de rijp van takken
wijl hun beenderen als vloeibaar
leven zich voortbewegen met
vleugels door de tot ballast
geklonken zware luchten
niets is nog zeker, dagen schaduwen…
alsof het water vuur is
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.133 hier stroperig in de dorst van de sloot gesijpeld
en ijs geworden. zichtbaar. het vuil van vergissingen
zinkt weg na de dooi de diepte het onderste water in waar geen vis
doorheen glijdt
in harmonie met de lente dekt het ontvlambare vocht zich nu toe
met eendenkroos
-----------------------
uit: schokbos (2020)…
ik schilder felle streken
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.060 verveelt
ik droom mijn werkelijkheden
door uit de tijd te treden
verleg de grenzen van vandaag
raak een hemelsblauwe laag
ik schilder felle streken
omdat kleuren vaak ontbreken
voel de wind als mijn muziek
een intenser strelen is er niet
kom dansen op de zonnestralen
hun warmte schijnt verhalen
uit een vroeger paradijs
een leven zonder ijs…
Ginseng en dadels
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 en Chinezen hebben nooit gelogen
Want ginseng in de gemberthee maakt oergezond en wijs
Boksdoorn ginseng gember rode dadels en anijs
Voeg dagelijks drie dadels aan
je basisvoeding toe
Was en spoel de rode met rozijnen in wat water
En 's zaterdags en 's zondags
ter verdrijving van je kater
Khodary's uit de libanon gemengd met blokjes ijs…
hun ogen laten je nooit gaan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.071 bomen dwalen in het bos
stammen worden opgeslokt
verdwijnen in het groen
ze dragen zon en duizend
kleuren uit de tijd van toen
stenen breken los
markeren vage wegen
de rotsen zijn nog jong en
niet gebarsten van het ijs of
gladgeslepen door de regen
je wilt voorbij het bos
en met de bergen heersen
je ziet de bodem komen
hebt pijn…
Zaterdag (party) avond
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Maar het ijs tussen ons is nog niet helemaal gebroken,
daarom lig ik hier alleen in mijn bed weggedoken.
Luisterend naar de muziek die jij mij zo net hebt gestuurd,
zo mag ik toch vanavond even bij je in de buurt.
Ga nu slapen, denk al aan morgen,
want dan zullen jouw woorden weer voor extra zon in mijn leven zorgen.…
Redeloze wispel tuur
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 alsof lagen ijs
over elkaar
schoven zo
versplinterde
het geluid
ertussen en
lichtte donker op
in denkbeeldig wit
de bui contrasteerde
met zwart het
gemêleerde wit
van de rafelige lucht
die gordijnen
optrok en openden
in kwaadwillige
tumultueuze ontlading
jij was niet bang
voor de elementen
keek met interesse
naar het immense…